پاورپوینت کامل چرا در علم منطق از تقسیمات کلمه، هم در اقسام مفرد و هم در اقسام مرکب بحث می‌شود؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا در علم منطق از تقسیمات کلمه، هم در اقسام مفرد و هم در اقسام مرکب بحث می‌شود؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا در علم منطق از تقسیمات کلمه، هم در اقسام مفرد و هم در اقسام مرکب بحث می‌شود؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا در علم منطق از تقسیمات کلمه، هم در اقسام مفرد و هم در اقسام مرکب بحث می‌شود؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

لفظ به اعتبارات گوناگون دارای تقسیمات متعدد می‌باشد که به یک اعتبار به مفرد و مرکب و خود مفرد به کلمه(فعل)، اسم و حرف و همچنین، مرکب نیز به مرکب تام و ناقص و مرکب تام نیز به خبری و انشایی تقسیم می‌شود.
این‌که در برخی کتاب‌های منطق، در بحث اقسام مفرد به «اُکتُب»(فعل امر) و نیز در بحث مرکب تام انشایی نیز به اوامر، نواهی و…، مثال زده شده؛ تعارض و تضادی وجود ندارد؛ زیرا الفاظی مانند اُکتُب، از دو حیثیت و نگاه قابل بررسی هستند که از یک نگاه بر آنها مفرد اطلاق می‌شود و از نگاه دیگر به آنها مرکب گفته می‌شود.

پاسخ تفصیلی

لفظ به طور کلی[۱] بر دو قسم است:
۱. مفرد
نزد منطق‌دانان؛ مفرد عبارت از لفظی است که بسیط باشد؛ یعنی دارای اجزا نباشد، مانند «ب» در جمله «کَتَبتُ بالقَلَم»، یا مانند «قِ» که فعل امر از ماده «وقی» «یقی» می‌باشد. و یا این‌که دارای اجزا باشد ولی جزء لفظ، دلالت بر جزء معنا نداشته باشد، مانند «محمد» که دارای چهار جزء است ولی هر یک از اجزایش بر یکی از اجزای معنایش مانند سر، گردن، دست و… دلالت ندارند بلکه مجموع لفظ بر مجموع معنا دلالت دارد. همچنین لفظ «عبدالله» زمانی که اسم برای شخصی قرار گیرد هر چند بر حسب ظاهر از دو جزء و چند حروف تشکیل یافته ولی از لفظ «عبد» و «الله» به تنهایی و به طور مجزا نه معنای لغویشان اراده می‌شود نه بخشی از معنای اسمی آنها مانند دست و پا یا گوش و چشم و…، بلکه همانند لفظ میم و حاء در محمد هستند که بر جزئی از معنا دلالت نمی‌کردند. البته اگر «عبدالله» به معنای بنده خدا باشد در چنین مواردی مرکب خواهد بود و صفت است نه اسم.[۲]
مفرد نیز دارای اقسامی است:
الف. «کلمه» که در علم نحو؛ از آن به «فعل» تعبیر می‌کنند و عبارت است از: لفظ مفردی که با حروف و ماده‌اش بر معنای مستقل در ذات خودش دلالت می‌کند و با هیئتش بر نسبت آن معنا به فاعل در یک زمان خاص؛ مانند «ذَهَبَ» به معنای «رفت»، «یَذهَبُ» به معنای «می‌رود» و «اِذهَب» به معنای «برو». «ذهب» به معنای وقوع یک کار در زمان گذشته است و «یذهب» به معنای وقوع یک کار در زمان آینده و «إذهب» دلالت بر ایجاد کار در زمان حال می‌کند.^[۳]
ب. « اسم»: لفظ مفردی است که بر یک معنای مستقل دلالت دارد و فاقد هیئتی است که حاکی از نسبت تام زمانی باشد؛[۴] مانند محمد، انسان و کاتب.[۵]
ج. «ادات» یا همان حروف در اصطلاح نحویان؛ لفظی است که بر یک معنای غیر مستقل دلالت دارد؛[۶] یعنی بر نسبت میان دو چیز که طرفین آن‌را تشکیل می‌دهند دلالت می‌کنند و نسبت نیز همواره غیر مستقل است؛ مانند «فی»(در) که بر نسبت ظرفیت بین دو چیز و «علی»(بر، بر روی) که بر نسبت بالایی و استعلا بین دو چیز دلالت دارد.[۷]
۲. مرکب
به «مرکب»؛ قول نیز گفته می‌شود و آن لفظی است که جزء دارد و آن جزء در همان حال که جزء لفظ است بر قسمتی از معنای لفظ دلالت می‌کند؛ مانند «شراب، ضرر دارد»، این عبارت از سه جزء تشکیل شده است و هر کدام از این اجزا بر قسمتی از معنا دلالت می‌کنند؛ مثلاً «شراب» دلالت دارد بر مایع خاص و «ضرر» دلالت دارد بر صفت و حالت خاص.[۸]
مرکب نیز دارای اقسامی است:
الف. مرکب تام: آن است که متکلم می‌تواند بر آن سکوت کند؛[۹] یعنی به گونه‌ای است که متکلم می‌تواند در انتقال مقصود به شنونده به آن بسنده کند و شنونده نیز در انتظار افزودن لفظ دیگری بسر نمی‌برد؛ مانند «صبر، شجاعت است».
خود مرکب تام بر دو قسم است:
۱