پاورپوینت کامل در قرآن و روایات، واژه «جهل» در مقابل «عقل» است، یا در برابر «علم»؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در قرآن و روایات، واژه «جهل» در مقابل «عقل» است، یا در برابر «علم»؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در قرآن و روایات، واژه «جهل» در مقابل «عقل» است، یا در برابر «علم»؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در قرآن و روایات، واژه «جهل» در مقابل «عقل» است، یا در برابر «علم»؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

برای آگاهی از مفهوم‌شناسی «عقل»، «علم» و رابطه میان آنها پاسخ‌های: ۲۲۷(عقل، گستره و فعالیت آن)؛ ۱۱۱(علم و عقل و دین، قرآن و علوم)؛ و ۴۰۰۵۲(ارتباط میان هوش و عقل) را مطالعه کنید.
مفهوم‌شناسی جهل
بیشتر اهل لغت جهل را به معنای نادانی و در مقابل علم معنا کردند؛ همچنین به معنای سفاهت (ضد حلم) و بی‌اعتنایی به حق نیز می‌دانند.[۱]
راغب اصفهانی بر این باور است که جَهْل‏ بر سه گونه است:
اوّل. خالى بودن نفس و خاطر انسان از علم و دانش.
دوّم. اعتقاد و باور داشتن چیزى بر خلاف آنچه که هست.
سوّم. انجام کارى بر خلاف آنچه که باید انجام شود؛ خواه درباره آن اعتقاد درستى داشته باشد یا اعتقاد وى ناصحیح و فاسد باشد؛ مثل کسی ‌که عمدا نماز را ترک می‌کند.[۲]
کاربرد جهل در آیات
برخی از محققان معتقدند واژه «جهل» در قرآن بیشتر به معنای سفاهت و بی‌اعتنایی به حق به کار رفته است. آیاتی که در زیر می‌آید در آنها جهل به معنای سفاهت و بی‌اعتنایی به حق آمده است:
۱. آیه «وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیْهِنَّ وَ أَکُنْ مِنَ‏ الْجاهِلِینَ»؛[۳] [یوسف گفت: خدایا] اگر مکر و نیرنگ آنها(زنان) را از من باز نگردانى، به سوى آنان متمایل خواهم شد و از جاهلان خواهم بود.
مقصود از جهالت در این‌جا نشان دادن تمایل به زنان است؛ یعنی و از کسانى می‌‌شوم که سفیه‌‏اند و به حقایق بی‌اعتنا هستند.
۲. آیه «هَلْ عَلِمْتُمْ ما فَعَلْتُمْ بِیُوسُفَ وَ أَخِیهِ إِذْ أَنْتُمْ‏ جاهِلُونَ»؛[۴] [یوسف]گفت: «آیا دانستید با یوسف و برادرش چه کردید، آن‌گاه که جاهل بودید؟
در این‌جا برادران یوسف از کار و عمل خود بی‌‏خبر نبودند، بلکه جهالت آنها همان بی‌‏اعتنایى بود؛ زیرا که آنها یوسف را می‌‏شناختند و می‌دانستند کار خلاف می‌کنند. این جهالت باعث مسئولیّت در پیشگاه خدا و سبب عذاب دنیا و آخرت است و گرنه جهالت به معناى آگاهی نداشتن، حسابش چندان سخت نیست، بویژه که با عناد توأم نباشد.
۳. آیه «أَ تَتَّخِذُنا هُزُواً قالَ أَعُوذُ بِاللهِ أَنْ أَکُونَ مِنَ‏ الْجاهِلِینَ‏»؛[۵] گفتند: «آیا ما را مسخره می‌کنى؟» (موسى) گفت: «به خدا پناه می‌‏برم از این‌که از جاهلان باشم»!
مراد آن است که مسخره کار مردان سفیه و بی‌‏اعتنا به حقایق است و کار کسانى است که بر خلاف آنچه درک می‌کنند کار انجام می‌دهند.
۴. آیه‏ «لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَهً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ‏ تَجْهَلُونَ‏»؛[۶] آیا شما به جاى زنان، از روى شهوت به سراغ مردان می‌‏روید؟! شما قومى نادانید!
یعنى خود را به بی‌‏اعتنایى می‌‏زنید. این‌گونه جهالت‌‏ها همه توأم با علم‌‏اند؛ یعنى عامل در وقت عمل نسبت به فهم و عقیده‌‏اش عالم و نسبت به عملش بی‌‏اعتنا است و علت مسئول بودن همان است.
البته، واژه جهل در برخی از آیات به معنای عدم علم نیز آمده است؛[۷] مانند «یَحْسَبُهُمُ‏ الْجاهِلُ‏ أَغْنِیاءَ».[۸]
در روایات نیز چنین است که در برخی موارد واژه جهل در برابر عقل به کار رفته است و گاهی در برابر علم آمده است.
رابطه علم و عقل
در مورد رابطه علم و عقل، از مجموع روایاتی که در این زمینه وارد شده می‌توان چنین نتیجه گرفت:
الف. عقل پایه و اساس وجود انسان است.[۹]
ب. عقل به منزله امیر و فرمانده وجود انسان است.[۱۰]
ج. عقل معیاری برای شناخت واقعیت و راستی‌آزمایی علم است.[۱۱]
د. علم در سایه تأیید عقل به دست می‌‌آید؛ یعنی علم نتیجه عملکرد عقل است.[۱۲]
هـ. علم از شاخه‌های عقل است.[۱۳]
و. علم ابزار عقل است.[۱۴]
البته، از آن‌جا که علم از شاخه‌های مهم عقل و ابزاری بسیار ارزش‌مند برای عقل است، گاهی در روایات از او تعبیر به برادر انسان مؤمن(عاقل) شده است.[۱۵]

[۱]. «الجَهْل‏: ضد الحِلْم»؛ ابن درید، محمد بن حسن، جمهره اللغه، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، ۱۹۸۸م؛ ازهرى، محمد بن احمد، تهذیب اللغه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۲۱ق. «هو یَجْهَلُ‏ على قومِه: یتسافه علیهم»؛ زمخشرى، محمود بن عمر، أساس البلاغه، بیروت، دار صادر، چاپ اول، ۱۹۷۹م. جهل: نادانى. جاهل: نادان. سفیه. بی‌اعتنا. قرشى، على اکبر، قاموس قرآن، واژه «جهل»، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.

[۲]. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن، ج ۱، ص ۴۲۷، واژه «جهل» تهران، چاپ دوم، ۱۳۷۴ش.

[۳]. یوسف، ۳۳.

[۴]. یوسف، ۸۹.

[۵]. بقره، ۶۷.

[۶]. نمل، ۵۵.

[۷]. قاموس قرآن، ج ۲، ص ۸۰ – ۸۲،

[۸]. بقره، ۲۷۳.

[۹]. «دِعَامَهُ الْإِنْسَانِ الْعَقْلُ». کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی ا