پاورپوینت کامل منظور از رابطه «خدن» و «احصان» کنیزان که در آیه ۲۵ سوره نساء و برخی فرازهای قرآنی دیگر آمده، چیست؟ ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منظور از رابطه «خدن» و «احصان» کنیزان که در آیه ۲۵ سوره نساء و برخی فرازهای قرآنی دیگر آمده، چیست؟ ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منظور از رابطه «خدن» و «احصان» کنیزان که در آیه ۲۵ سوره نساء و برخی فرازهای قرآنی دیگر آمده، چیست؟ ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منظور از رابطه «خدن» و «احصان» کنیزان که در آیه ۲۵ سوره نساء و برخی فرازهای قرآنی دیگر آمده، چیست؟ ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

پروردگار با توجه به موقعیت زمانی جامعه صدر اسلام، گاه احکامی مختص به آن‌زمان وضع نموده است. به عنوان نمونه برای کسانی که توانایی مالی برای ازدواج با زنان آزاد را نداشتند، ازدواج با کنیزان را تشریع نموده بود.
«اخدان» جمع «خدن» به معناى رفیق است و بیشتر در فردی استعمال می‌شود که از روى شهوت رفیق می‌شود. قرآن به افراد بی‌بضاعت و تهی‌دست سفارش می‌کند، اگر می‌خواهند با کنیزان ازدواج کنند، دقت داشته باشند که آنها پاک و عفیف باشند؛ اهل فحشا نباشند و پنهانى با مردان اجنبى رابطه نداشته باشند.
در صدر اسلام هر مسلمانى که به دلیل نداشتن توان مالی در پرداخت مهریه و نفقه و یا هر دلیل دیگری، توانایی ازدواج با زنان مؤمنه و آزاد را نداشت؛ می‌توانست با کنیزان مؤمنه‏اى که در دست سایر مسلمانان بود – البته با اجازه صاحب کنیز – ازدواج کند. و مجبور نبود آن‌قدر خود را در فشار تجرد نگه‌دارد که – خداى ناکرده – در معرض خطر فحشا و در نتیجه در معرض شقاوت و بدبختى قرار گیرد.
برای احصان کنیزان نیز چند احتمال از سوی مفسران نقل شده است که در پاسخ تفصیلی بدان خواهیم پرداخت.

پاسخ تفصیلی

خدای متعال با توجه به موقعیت زمانی جامعه صدر اسلام بعضی از احکام مختص به آن‌زمان را وضع نموده است. به عنوان نمونه برای کسانی که توانایی مالی برای ازدواج با زنان هم‌نوع خود را نداشتند، ازدواج با کنیزان را تشریع نموده بود. آنچه در آیه سوره ۲۵ نساء بدان می‌پردازد، یکی از شرایط این ازدواج است. قرآن کریم در این راستا چنین می‌فرماید:
«وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ مِنْکُمْ طَوْلاً أَنْ یَنْکِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ فَمِنْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ مِنْ فَتَیاتِکُمُ الْمُؤْمِناتِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإیمانِکُمْ بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَناتٍ غَیْرَ مُسافِحاتٍ وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدانٍ فَإِذا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَیْنَ بِفاحِشَهٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ الْعَنَتَ مِنْکُمْ وَ أَنْ تَصْبِرُوا خَیْرٌ لَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ»؛[۱] و آنها که توانایى ازدواج با زنان (آزاد) پاک‌دامن باایمان را ندارند، می‌توانند با زنان پاک‌دامن از بردگان باایمانى که در اختیار دارند ازدواج کنند خدا به ایمان شما آگاه‏‌تر است و همگى اعضاى یک پیکرید. آنها را با اجازه صاحبان آنان تزویج نمایید، و مهرشان را به خودشان بدهید، به شرط آن‌که پاک‌دامن باشند، نه به طور آشکار مرتکب زنا شوند، و نه دوست پنهانى بگیرند. و در صورتى که «محصنه» باشند و مرتکب عمل منافى عفت شوند، نصف مجازات زنان آزاد را خواهند داشت. این (اجازه ازدواج با کنیزان) براى کسانى از شما است که بترسند (از نظر غریزه جنسى) به زحمت بیفتند و (با این حال نیز) خوددارى (از ازدواج با آنان) براى شما بهتر است. و خداوند، آمرزنده و مهربان است.
در جامعه آن‌روز که برده‌دارى رسم بود، ازدواج یک مرد آزاد با یک زن برده نوعى کسرشأن و توهین به آن مرد به حساب می‌آمد. قرآن کریم در این‌جا تذکر می‌دهد که ازدواج با زنان برده را کسرشأن خود ندانید؛ زیرا همه شما از یکدیگر هستید و همه، فرزندان آدم و از نوع بشر می‌باشید. همچنین در اصل ایمان مساوى هستید، هر چند که ایمان مراتبى دارد، ولى آن مربوط به پاداش‌هاى اخروى است. اما از نظر جریان احکام اسلام، همه مسلمانان یکسان‌اند و حقوق مساوى دارند.
ازدواج با کنیزان، اولاً: باید با اجازه مالکان آنها باشد. ثانیاً: باید مانند زنان آزاد براى آنها هم مهریه داده شود، و دادن مهریه باید با خوش‌رفتارى باشد.
قرآن کریم، پس از بیان این حکم هشدار می‌دهد که با کنیزان با عفت که زناکار نیستند، و روابط نامشروع پنهانى با کسان دیگرى ندارند، ازدواج کنید؛ چراکه زنان برده در آن زمان بیشتر در معرض فساد اخلاقى بودند، حتى بعضى از افراد، زنان برده خود را وادار به فحشا می‌کردند تا از این طریق، مالى به دست آورند که قرآن از این کار منع کرده است.[۲]
حال افرادى که می‌خواهند با زنان برده ازدواج کنند، دقت داشته باشند آنها پاک و با عفت باشند؛ اهل فحشا نباشند و پنهانى با مردان اجنبى رابطه نداشته باشند.[۳]
«اخدان» جمع «خدن»، به معناى رفیق است و بیشتر در فردی استعمال می‌شود که از روى شهوت رفیق می‌شود.[۴] بنابر این، «اخدان» در اصل به معناى دوست‌ها و رفیقان است، اما معمولاً به افرادى گفته می‌شود که با جنس مخالف خود، ارتباط نامشروع و پنهانى برقرار می‌سازند. این واژه به «مذکر» و «مؤنّث» هر دو اطلاق می‌شود؛ یعنی هم به دوست مرد «خدن» گفته می‌شود، و هم به دوست زن؛ هم به جماعت دوستان خدن گفته می‌شود و هم به یک فرد. اگر در آیه مورد بحث به صیغه جمع آمده، براى این بود که در دلالت بر کثرت و زیادى، تصریح داشته باشد، و بفهماند وقتى کسى به منظور فحشا و زنا کردن دوستى می‌گیرد، به او و مثل او قناعت نمی‌کند؛ زیرا نفس آدمى حریص است، اگر قرار باشد خواسته نفس را بر آورد، و از او اطاعت کند، حتماً دوستان زیادى براى فحشا می‌گیرد.[۵]
ممکن است این سؤال پیش آید که با نهى از زنا با تعبیر «غَیْرَ مُسافِحاتٍ»، نیازى به نهى از گرفتن دوست پنهانى(اخدان) نبود.[۶] در پاسخ باید گفت؛ فلسفه تصریح به «اخدان» این است که در عصر جاهلى زناکارى و فحشاى آشکار را بد می‌دانستند، ولى اگر کسی در خفا و پنهانى با کسى رابطه جنسى و دوستى آن‌چنانى می‌داشت، آن‌را کار خلاف نمی‌دانستند.[۷] لذا در این آیه هر دو صورت فحشا را نفى می‌کند، چه فحشاى آشکار(مسافحات) و چه فحشاى پنهانى(متخدات اخدان).
نتیجه: معناى آیه این است؛ هر مسلمانى که توانایی ازدواج با زنان مؤمنه و آزاد را ندارد؛ به دلیل نداشتن توان مالی در پرداخت مهریه‌های سنگین و نفقه، می‌تواند با اجازه صاحبانشان با کنیزان مؤمنه‏اى که در دست سایر مسلمانان است ازدواج کند. و مجبور نیست آن‌قدر خود را در فشار تجرد نگه‌دارد که – خداى نخواسته – در معرض خطر فحشا و در نتیجه در معرض شقاوت و بدبختى قرار دهد.[۸]
در حقیقت تشریع این ازدواج؛ برای ترغیب فرد مسلمان تهی‌دستی است که قدرت مالى او اجازه نمی‌داد که مهریه و هزینه طاقت‌فرسایى که براى تشکیل خانواده لازم است، آماده کند. و یا در اثر موانع دیگر نتواند براى زندگى خود همسرى برگزیند، می‌تواند با کنیز برادران مسلمان ازدواج کند و او را به همسرى خود برگزیند؛ براى ترغیب طبقه تهی‌دست که بتوانند مهریه ازدواج و وسایل ساده زندگى براى خود تهیه نمایند، و وسیله سکونت خاطر خود را فراهم سازند و در اثر فقر به معرض خطر نیفتند.
گفتنی است که منظور از این نکاح، نکاح دائم است. و آیه شریفه در زمینه تنزل دادن و آسان کردن تکلیف است. می‌فرماید: اگر دست‌رسى به آن(زنان آزاد) ندارید به این(کنیزان) اکتفا کنید.[۹]
در این‌جا ممکن است سؤالى مطرح شود با این عنوان؛ اکنون که آیه شریفه در مقام تنزل دادن تکلیف است؛ چرا با این‌که می‌توانست دو راه فرار از فحشا(ازدواج با کنیزان، و ازدواج موقت با آزادگان) را پیشنهاد کند، در عین حال به یکى از این دو اکتفا نمود؟
پاسخش این است که البته، ازدواج موقت هم تجرد را علاج می‌کند، اما از آن‌جا که ازدواج متعارف در نظر کسانى که می‌خواهند تشکیل خانواده داده، نسل نوى