پاورپوینت کامل آیا بر اساس توصیه پیامبر اسلام(ص)، در امور دنیایی نباید از عقل خود استفاده کنیم؟! ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا بر اساس توصیه پیامبر اسلام(ص)، در امور دنیایی نباید از عقل خود استفاده کنیم؟! ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا بر اساس توصیه پیامبر اسلام(ص)، در امور دنیایی نباید از عقل خود استفاده کنیم؟! ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا بر اساس توصیه پیامبر اسلام(ص)، در امور دنیایی نباید از عقل خود استفاده کنیم؟! ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«العقل فی أمر الدّنیا مضرّه و العقل فی أمر الدّین مسرّه»؛ در کارهای دنیا، عقل زیان‌آور بوده و در امور مرتبط با آخر، استفاده از عقل موجب خوشحالی و سرور می‌باشد.
جز در کتاب‌های معاصری چون «نهج الفصاحه» – آن هم به نقل از منابع اهل سنت – این روایت در منابع شیعی وجود ندارد، اما از اهل سنت افرادی؛ مانند سیوطی[۱] و متقی هندی[۲] آن‌را نقل کرده‌اند.
با این وجود، این روایت به این معنا نیست که در امور دنیوی و مسائل مادی نباید از عقل کمک گرفت، بلکه معنایش این است که انسان اگر عقل خود را بیشتر در امور دنیوی به کار بگیرد، دچار خسارت و زیان خواهد شد.
عقل در حقیقت مرکز عبودیت انسان و سرمایه تحصیل بهشت از خداى سبحان است: «قُلْتُ لَهُ مَا الْعَقْلُ قَالَ مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اکْتُسِبَ بِهِ الْجِنَان‏».[۳]
امام صادق(ع) در این باره می‌فرماید: «فَبِالْعَقْلِ عَرَفَ الْعِبَادُ خَالِقَهُمْ وَ أَنَّهُمْ مَخْلُوقُونَ وَ أَنَّهُ الْمُدَبِّرُ لَهُمْ وَ أَنَّهُمُ الْمُدَبَّرُونَ وَ أَنَّهُ الْبَاقِی وَ هُمُ»؛[۴] به وسیله عقل بندگان خدا،‌ خالق خود را می‌شناسد و می‌دانند که آنها مخلوق‌اند و او مدبر و ایشان تحت تدبیر اویند و این‌که خالقشان پایدار و آنها فانی هستند.
بنابر این، معنای روایت آن است که اگر کسی تمام این سرمایه خدادادی را در مسیر تحصیل دنیا و مادیات به کار گیرد و از هدف اصلی خلقت که همان کسب معنویات و توشه آخرت باشد غافل بماند، این‌جا است که ضرر کرده است. اما اگر همین عقل را در مسائل علمی و معنوی که سرمایه‌ای جاودان هستند به کار گیرد، باعث مسرت و شادی او خواهد بود.[۵]
از طرفی، پرداختن به آن دسته از امور دنیایی که برای ادامه زندگی مادی انسان مورد نیاز است، خود نیز از تکالیف شرعی بوده و امری آخرتی به شمار می‌آید و به عنوان نمونه، اگر فردی با عقل خود به دنبال آن باشد که برنامه معاش خود را بگونه‌ای تنظیم کند تا دچار ورشکستگی نشود، او را نمی‌توان سرزنش کرد.

[۱]. عبد الرحمن بن أبی بکر، جلال الدین السیوطی، الفتح الکبیر فی ضم الزیاده إلى الجامع الصغیر، ج ۲، ص ۲۸۵، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.

[۲]. متقی هندی، علاء الدین علی بن حسام