پاورپوینت کامل در برهان امکان و وجوب، چرا ماده را ازلی و واجب الوجود فرض نکنیم؛ و چرا به دنبال علتی دیگر برای ماده باشیم؟! ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در برهان امکان و وجوب، چرا ماده را ازلی و واجب الوجود فرض نکنیم؛ و چرا به دنبال علتی دیگر برای ماده باشیم؟! ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در برهان امکان و وجوب، چرا ماده را ازلی و واجب الوجود فرض نکنیم؛ و چرا به دنبال علتی دیگر برای ماده باشیم؟! ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در برهان امکان و وجوب، چرا ماده را ازلی و واجب الوجود فرض نکنیم؛ و چرا به دنبال علتی دیگر برای ماده باشیم؟! ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

اگر ماده[۱] را ازلی نیز فرض کنیم اثبات نمی‌شود که ماده بی‌نیاز از علت است؛ زیرا از نظر حکیمان، ملاک احتیاج به علت، فقر ذاتی است. به بیان دیگر، دلیل احتیاج به علت، حدوث ذاتی است نه حدوث زمانی.[۲] اشیاء در صورتی بی‌نیاز از علت هستند که غنی و بی‌نیاز ذاتی باشند، اما اگر موجودی در ذات خود فقیر بود محتاج به علت است. و چنین موجودی اگر قدیم و ازلی بود احتیاج بیشتری به علت دارد.[۳]
بنابراین، با فرض ازلی بودن ماده نمی‌توان گفت ماده واجب الوجود است؛ علاوه این‌که دلایل متعددی می‌توان اقامه کرد که ماده نمی‌تواند واجب الوجود باشد. اساسی‌ترین دلیل این است که ماده علم و آگاهی ندارد،[۴] و علم نداشتن بزرگ‌ترین نقص است در حالی‌که واجب الوجود نمی‌تواند ناقص باشد، بلکه باید دارای همه‌ی کمالات باشد.[۵]
مکان و زمان از ویژگی‌های موجود مادی است، در نتیجه مانند خود ماده و به تبع آن نیاز به علت دارند.

[۱]. صرف نظر از این‌که اندیشمندان در تعریف ماده و تبیین مقصود از آن به اجماع و اتفاقی نرسیدند؛ زیرا کلمه «ماده» در فلسفه به دو معنا به کار می‌رود: یکی به معناى حامل استعداد شیء؛ دوم به معناى حامل فعلیت شیء. مثلًا گاهى می‌گویند آب ماده است براى هوا؛ در این‌جا به معناى حامل استعداد هوا است. گاهى نیز کلمه «ماده» را به معناى حامل فعلیت شیء به کار می‌برند؛ یعنى آنچه که الآن حامل فعلیت شیء است. مثلًا همین آب را در نظر بگیرید. خود آب مرکب است از صورتى و ماده‌‏اى. ماده‌‏اش آن است که قبل از این‌که آب تشکیل شود هم، وجود داشته، و صورتش آن فعلیتى است که الآن اس