مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل آیا در مراسم عبادی و نیایشهای ادیان گذشته – بویژه در زمان حضرت داود(ع)- از ابزار موسیقی استفاده میشده است؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل آیا در مراسم عبادی و نیایشهای ادیان گذشته – بویژه در زمان حضرت داود(ع)- از ابزار موسیقی استفاده میشده است؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا در مراسم عبادی و نیایشهای ادیان گذشته – بویژه در زمان حضرت داود(ع)- از ابزار موسیقی استفاده میشده است؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا در مراسم عبادی و نیایشهای ادیان گذشته – بویژه در زمان حضرت داود(ع)- از ابزار موسیقی استفاده میشده است؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint :
پاسخ اجمالی
اگرچه در قرآن کریم به صدا خوش داود نبی(ع) و نیز همزبانشدن کوهها و پرندگان با او اشاره شده است،[۱] اما از آلات موسیقی در این نیایش، سخن به میان نیامده است. در منابع شیعی نیز چنین ادعایی وجود ندارد و شاید این اشتباه از آنجا سرچشمه گرفته که کتاب داود نبی(ع) «مزامیر» نام دارد[۲] و «مزمار» معنای مشترکی دارد که هم به معنای یکی از آلات لهو است و هم به معنای صدای خوش[۳] و داود نبی(ع) به دلیل صدای خوش او، کتابش به نام «مزامیر» شناخته شده[۴] که دارای دعاها و مناجاتهای دلنشین بوده است.[۵] در همین راستا، برخی از ائمه اطهار(ع) نیز دارای صدای خوشی بوده و صدای آنان – بدون آنکه همراه با آلات موسیقی باشد – به مزامیر داود(ع) تشبیه شده است.
در روایتی میخوانیم: « امام باقر(ع) وقتى در محراب عبادت، قرآن میخواند پرندهها و حیوانات وحشی به صداى خوش او گوش فرا میدادند؛ زیرا آنحضرت همچون مزامیر داود میخواند».[۶]
[۱] . انبیاء، ۷۹.
[۲]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۴۷۸، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
[۳]. ر. ک: ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۴، ص ۳۲۷، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق؛ جزری، ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، ج ۲، ص ۳۱۲، قم، اسماعیلیان، چاپ اول، ۱۳۶۷ش.
[۴]. النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، ج ۲، ص ۳۱۲؛
[۵]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۸، ص ۷۹۴، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
[۶]. ابن حمزه طوسی، محمد بن علی، الثاقب فی المناقب، ص ۱۶۵، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۴۱۹ق.
پرسش های مرتبط
