پاورپوینت کامل چگونه می‌توان الهام رحمانی و شهود‌های واقعی را از القائات شیطانی تشخیص داد؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چگونه می‌توان الهام رحمانی و شهود‌های واقعی را از القائات شیطانی تشخیص داد؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چگونه می‌توان الهام رحمانی و شهود‌های واقعی را از القائات شیطانی تشخیص داد؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چگونه می‌توان الهام رحمانی و شهود‌های واقعی را از القائات شیطانی تشخیص داد؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در بیان عارفان می‌توان سه میزان برای علم عرفان و شهودهای عرفانی به دست آورد: ۱. میزان عام یا شریعت، ۲. میزان خاص مبتنی بر تجربه‌های استاد و پیر سلوک، ۳. عقل،
در میان این معیارهای سه‌گانه، میزان عام یا شریعت، نقش محوری و اساسی دارد؛ عارفان در طول تاریخ عرفان، همواره بر این مسئله تأکید داشته‌اند که مشاهده‌های عرفانی، برای هر کسی که رخ دهد و در هر مرتبه‌ای که باشد، اگر مطابق با شریعت نباشد، کاذب است و قابل اعتماد نخواهد بود. بنابراین، شهودهای عرفانی همواره باید از ناسازگاری با حقایق دینی به دور باشند، تا بتوان به عنوان حقایق بر آنها تکیه کرد.

پاسخ تفصیلی

یکی از بحث‌های مهم هر علمی، ملاک‌های لازم برای ارزیابی ادعاهای مطرح شده در آن علم است، تا میزان قابل اعتماد بودن آن، در دست‌یابی به دانش مطابق با واقع به دست آید. علوم تجربی و عقلی برای رسیدن به واقع از حس و عقل سود می‌برند، اما عرفان نظری، از روش کشف و شهود قلبی برای مواجهه با حقایق هستی بهره‌مند است. عارف بر چه اساسی می‌تواند به شهودهای خویش اعتماد کند؟ آیا امکان خطا، همان‌گونه که برای دیگر منابع شناخت انسان وجود دارد، در مورد روش شهودی نیز هست؟ اگر چنین است، چه ملاکی برای تشخیص شهودهای صادق از شهودهای کاذب وجود دارد؟
در بیان عارفان می‌توان سه میزان برای علم عرفان به دست آورد: ۱. میزان عام یا شریعت، ۲. میزان خاص مبتنی بر تجربه‌های استاد و پیر سلوک، این دو میزان مورد اتفاق همه محققان عرفان است. ۳. عقل، که تنها در منابع متأخر عرفانی آمده است. از آن‌جا که در میان این معیارهای سه‌گانه، میزان عام یا شریعت، نقش محوری و اساسی دارد، توضیحی درباره‌ی آن ارائه می‌دهیم و از توضیح ملاک‌‌‌های دیگر صرف نظر می‌کنیم:
شریعت یا میزان عام
عارفان در طول تاریخ عرفان، همواره بر این مسئله تأکید داشته‌اند که مشاهده‌های عرفانی، برای هر کسی که رخ دهد و در هر مرتبه‌ای که باشد، اگر مطابق با شریعت نباشد، کاذب است و قابل اعتماد نمی‌باشد. بنابراین، شهودهای عرفانی همواره باید از ناسازگاری با حقایق دینی به دور باشند، تا بتوان به عنوان حقایق بر آنها تکیه کرد. شریعت را نیز بدان سبب میزان «عام» نامیده‌اند که برای همه اشخاص و در تمام حالت‌ها و شرایط، معیار تلقی می‌شود؛ بر خلاف میزان خاص که با توجه به حالت‌ها و استعدادهای افراد، معیارهای خاصی را برای محک زدن تجربه ارائه می‌دهد که لزوماً بر تجربه‌های مشابه، در حالت‌ها و اوقات متفاوت و افراد دیگر، قابل انطباق نیست.
آنچه عارفان را وا می‌دارد که شریعت را چونان میزانی عام برای ارزیابی شهودهای عرفانی مطرح کنند، این قاعده کلی است که همواره باید کشف‌هایی را که در مراتب و مراحل سلوکی نازل‌تر رخ می‌دهند، با محک تجربه‌های عرفانی عالی‌تر سنجید. حال باید دید عالی‌ترین کشف‌ها و مشاهده‌های عرفانی از نظر عارفان، از آنِ چه کسی است؟ از نظر عارفان، بالاترین مقام‌های کشفی که با بالاترین مقامات سلوکی متناظر است و از آن به «کشف تام» یا «کشف اتم» تعبیر می‌شود، به رسول مکرم اسلام، خاتم رسل(ص) اختصاص دارد؛ زیرا پیوند وثیقی میان مراتب «طهارت» و مراتب و درجات «کشف» وجود دارد. هرچه جان انسان پاک‌تر و دورتر از کدورت‌های دنیوی و ظلمانی باشد، کشف او منزه‌تر از انحراف‌ها خواهد بود. تعبیری که عارفان بویژه در اشاره به طهارت معنوی انسان به کار می‌برند، «مزاج روحانی اعدل» است. همان‌گونه که در بحث‌های طب سنتی، بدن دارای مزاجی دانسته می‌شد که مرکب از تمامی عناصر فعال در آن است، عارفان درباره ساحت معنوی انسان نیز معتقدند که ساختار روحانی وی ترکیبی دارد که از آن به مزاج معنوی و روحانی تعبیر می‌شود. روح انسان بنابر ترکیب ویژگی‌های فطری و اکتسابی خود، این مزاج را می‌یابد. هر اندازه اعتدال و استقامت در ترکیب این مزاج بیشتر باشد، مکاشفه‌ها و شهودهای انسان شفاف‌تر خواهد بود. این‌که در احادیث ما وارد شده است که در هر انسان ترکیبی از جنود