پاورپوینت کامل وجه تسمیه فلسفه به فلسفه اولی چیست؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وجه تسمیه فلسفه به فلسفه اولی چیست؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وجه تسمیه فلسفه به فلسفه اولی چیست؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وجه تسمیه فلسفه به فلسفه اولی چیست؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

واژه «فلسفه» ریشه یونانى دارد. همه علماى قدیم و جدید که با زبان یونانى و تاریخ علمى یونان قدیم آشنا بوده‏اند مى‏گویند: این لغت مصدر جعلى عربى کلمه «فیلوسوفیا» است. کلمه «فیلوسوفیا» مرکّب از دو کلمه «فیلو» و «سوفیا» است. کلمه «فیلو» به معناى دوست‌دارى و کلمه «سوفیا» به معناى دانایى است. پس کلمه «فیلوسوفیا» به معناى دوست‌دارى دانایى است؛ و افلاطون، سقراط را «فیلوسوفس» یعنى دوست‌دار دانایى معرفى می‌کند. بنابر این، کلمه «فلسفه» که مصدر جعلى عربى بوده به معناى فیلسوفی‌‏گرى است.
قبل از سقراط گروهى پدید آمدند که خود را «سوفیست»، یعنى دانشمند می‌نامیدند. این گروه ادراک انسان را مقیاس حقیقت و واقعیت می‌گرفتند و در استدلال‌هاى خود مغالطه به کار می‌بردند.
تدریجا لغت «سوفیست» مفهوم اصلى خود را از دست داد و مفهوم «مغالطه‌کار» به خود گرفت و سوفیست‌‏گرى مرادف شد با مغالطه‌کارى. کلمه «سفسطه» در زبان عربى مصدر ساختگى «سوفیست» است که اکنون در میان ما به معناى مغالطه‌کارى است.
سقراط به علت تواضع و فروتنى که داشت، و هم شاید به علت احتراز از همردیف شدن با سوفیست‌ها، امتناع داشت که او را «سوفیست» یا دانشمند خوانند؛ از این‌رو خود را «فیلسوف» یعنى دوست‌دار دانش خواند. تدریجا کلمه «فیلوسوفیا» بر عکس کلمه «سوفیست» که از مفهوم «دانشمند» به مفهوم «مغالطه‌کار» سقوط گرفت، از مفهوم «دوست‌دار دانش» به مفهوم «دانشمند» ارتقا یافت و کلمه «فلسفه» نیز مرادف شد با دانش. بنابر این لغت «فیلسوف» به عنوان یک لغت اصطلاحى، قبل از سقراط به کسى اطلاق نشده، و بعد از سقراط نیز بلافاصله به کسى اطلاق نشده است.
لغت «فلسفه» نیز در آن ایّام هنوز مفهوم مشخص نداشته، و می‌‏گویند ارسطو نیز این لغت را به کار نبرده، بلکه بعدها اصطلاح «فلسفه» و «فیلسوف» رایج شده است.
فلسفه در اصطلاح مسلمانان‏
مسلمانان این لغت را از یونان گرفته، صیغه عربى از آن ساختند و صیغه شرقى به آن دادند و آن‌را به معناى «مطلق دانش عقلى» به کار بردند.
«فلسفه» در اصطلاح شایع مسلمین نام یک فن خاص و دانش خاص نیست. همه دانش‌هاى عقلى را در مقابل دانش‌هاى نقلى؛ مانند لغت، نحو، صرف، معانى، بیان، بدیع، عَروض، تفسیر، حدیث، فقه، اصول، تحت عنوان کلى «فلسفه» نام می‌بردند؛ و چون این لغت مفهوم عامّى داشت، قهرا «فیلسوف» به کسى ا