پاورپوینت کامل در قدمگاه نیشابور سنگی وجود دارد که عنوان می‌شود به صورت اعجازآمیز، اثر پای امام رضا(ع) بر آن نقش بسته است. آیا این موضوع دارای سند تاریخی و روایی است؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در قدمگاه نیشابور سنگی وجود دارد که عنوان می‌شود به صورت اعجازآمیز، اثر پای امام رضا(ع) بر آن نقش بسته است. آیا این موضوع دارای سند تاریخی و روایی است؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در قدمگاه نیشابور سنگی وجود دارد که عنوان می‌شود به صورت اعجازآمیز، اثر پای امام رضا(ع) بر آن نقش بسته است. آیا این موضوع دارای سند تاریخی و روایی است؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در قدمگاه نیشابور سنگی وجود دارد که عنوان می‌شود به صورت اعجازآمیز، اثر پای امام رضا(ع) بر آن نقش بسته است. آیا این موضوع دارای سند تاریخی و روایی است؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

اصل حضور امام رضا(ع) در شهر نیشابور در منابع گوناگونی گزارش شده است، اما تا آن‌جا که ما جست‌وجو کردیم، اولین گزارشی که مربوط به وجود چنین قدمگاهی است در کتابی که در سده یازدهم و یا دوازدهم تألیف شده وجود دارد و در منابع کهن، به این جایگاه و بارگاه اشاره‌ای نشده است؛ اما به هر حال، با توجه به این‌که این قدمگاه، به عنوان نمادی از حضور حضرتشان در این شهر است، باید مورد احترام قرار گیرد. توضیحات بیشتر را در پاسخ تفصیلی بخوانید.

پاسخ تفصیلی

معنای قدمگاه
«قَدَم»، به معنای «پا» و جمع آن «أقدام» است.[۱] در قرآن می‌خوانیم: «یعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیماهُمْ فَیؤْخَذُ بِالنَّواصِی وَ الْأَقْدامِ‏»؛[۲] گناه‌کاران با علامتشان شناخته می‌شوند و از موهاى پیشانى و پاهایشان گرفتار می‌گردند.
در فرهنگ اسلامی، قدمگاه به مکانی گفته می‌شود که پای پیامبر، امام و یا قدیس دیگری به آن‌جا رسیده باشد و یا گمان رود که اثر پایی که در سنگ و مانند آن دیده می‌شود جای پای پیامبر و یا امامی است.[۳]
اصل قدمگاه در آیات و روایات
در جهان اسلام قدمگاه‌هایی منسوب به پیامبران بنی اسرائیل، پیامبر اکرم(ص) و امامان(ع) وجود دارد.
مهم‌ترین قدمگاه معتبری که در جهان اسلام وجود دارد، مقام حضرت ابراهیم(ع) در مسجد الحرام است که به صراحت در قرآن کریم به آن اشاره شده است. [۴]
در روایتی نیز به نقل از «عاصم کوفى» می‌خوانیم:
بر امام عسگرى(ع) وارد شدم، حضرت فرمودند: «به زیر پایت بنگر تو بر بساطى قدم می‌نهى که بسیارى از پیامبران و امامان بر آن گذر کرده‌اند». آن‌گاه به معجزه آن‌حضرت، ردپاهایى را مشاهده نمودم، امام(ع) فرمودند: «این جاى پاى آدم(ع) و این‌جا قدمگاه‏ هابیل و این‌جا محل نشستن شیث است». آن‌گاه جاى پاى بقیه پیامبران و اوصیاى آنها را معرفى نمودند … سپس به دستور آن‌حضرت براى لحظه‌اى دیده بر هم نهادم و چون چشم گشودم دیگر چیزى از آن ردپاها ندیدم.[۵]
قدمگاه امام رضا(ع) در نیشابور
امام رضا(ع) در طول سفر مدینه به مرو، در ایران از شهرهایی عبور کردند که شهر نیشابور یکی از آنها بود که شیخ صدوق در سرفصلی به نام «باب دخول الرضا(ع) بنیسابور» به بیان برخی جزئیات این حضور پرداخته‌اند:
« … حضرت رضا(ع) وقتی داخل نیشابور شد در محله غَربیّ که معروف به لاشاباذ است و در خانه جدّ خدیجه بنت حمدان بن بسنده وارد شده است …».[۶]
شیخ طوسی نیز تصریح می‌کند که روایت معروف «وَ مَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ عَذَابِی»،[۷] از سوی امام رضا(ع) را در هنگام ورود آن‌حضرت به نیشابور مطرح می‌کند.
بنابراین، اصل حضور امام رضا(ع) در شهر نیشابور مسلّم و قابل پذیرش است.
اما آنچه جای بحث و بررسی دارد این است که آیا آنچه در فاصله ۲۶ کیلومترى شهر کنونى نیشابور به عنوان قدمگاه على بن موسى الرضا(ع) شهرت یافته است،[۸] مستندی دارد یا خیر؟
تا آن‌جا که ما جستجو کردیم، اولین فردی که وجود این قدمگاه را گزارش کرده است، افندی از اندیشمندان قرن یازدهم و دوازدهم می‌باشد. او در گزارشی چنین می‌نگارد:
«و در آخر عمر و نهایت پیرى مولانا از شهر نیشابور بده اسفریس که به قدمگاه امام رضا(ع) مشهور است نقل فرمودى باغى داشت در آن‌جا بسر مى‌برد و با مردم کم اختلاط کردى، روزى جمعى عزیزان به زیارت مولانا رفتند دیدند که در حجره بسته است چندانکه در زدند کسى جواب نداد گمان بردند که مولانا عمداً جواب نمى‌دهد، یکى از آن مردم بسر بام آمد دید که سر به سجده نهاده فرود آمد و درش را بگشود تا عزیزان درآیند، مولانا سر برنمى‌داشت، یکى سر مولانا را از سجده‌گاه برداشت دید که مرغ روح پر فتوحش از قفس تن پرواز کرده، یاران چون باران اشک خونین در فراق آن در دریاى وحدت ریختند، مولانا را بعد از شرایط اسلام در قدمگاه امام معصوم امام رضا علیه التحیه و الدعاء دفن کردند».[۹]
بسطامی (م ۱۳۰۶ق) نیز در کتاب «تحفه الرضویه» درباره این مکان می‌نویسد: «هنگامى که حضرت رضا(ع) از نیشابور خارج شد، در راه به چشمه آبى رسید و در کنار آن چشمه سنگى بود، حضرت بر روى آن سنگ ایستاد و به نماز مشغول شد، نقش قدم مبارکش بر آن سنگ ظاهر گشت و الحال آن سنگ را بریده و به دیوار نصب کرده‌اند و بقعه‌اى براى آن ساخته‌اند».[۱۰]
برخی از نویسندگان معاصر ادعا کرده‌اند که بنای قدمگاه به دستور شاه عباس صفوی و با طراحی شیخ بهایی ساخته شده است.[۱۱] اما منبع قابل استنادی برای اثبات این ادعا نیافتیم.
به هر حال؛ ممکن است امام رضا(ع) در آن مکان بر سنگی ایستاده باشد و بعدها اثر پایی به عنوان یک نماد بر روی این سنگ حک شده باشد، نه آن‌که فرورفتن پای امام در سنگ را معجزه و کرامتی برای حضرتشان در نظر بگیریم. مؤیّد این مطلب آن است که در کتاب‌های «عیون اخبار الرضا(ع)» و «امالی شیخ طوسی» و نیز منابعی از این دست، که به بیان تفصیلی حضور امام و کرامات آن‌حضرت در نیشابور پرداخته‌اند، اشاره‌ای به اعجاز فرو رفتن پای امام رضا(ع) نشده است.
شاید درباره فلسفه احداث چنین جایی باید گفت؛ هجرت امام رضا(ع) از مدینه به مرو، زمینه را برای رساندن کرامات به مناطق مختلف فراهم کرد. برای نمونه؛ ماجراى «چشمه کهلان»[۱۲] در نیشابور،[۱۳] ماجرای وارد شدن بر منزل جدّ خدیجه، حَمدان بن بَسَنده در محله «غَربیّ» که معروف به «لاشاباد» است‏،[۱۴] ماجرای نزدیک شدن به محله «حمراء»،[۱۵] ماجراى طبابت امام رضا(ع) در رباط سعد،[۱۶] و کرامات دیگری که از امام(ع) در طول این سفر دیده شده است.
از این‌رو، یکی از دلایل ساختن این مکان‌ها -از جمله قدمگاه امام رضا(ع)- توجه‌دادن مردم به این کرامات و یادبود ورود تاریخی آن امام(ع) به این مناطق و نمادی از حضور مقدسشان باشد.
البته این امکان نیز وجود دارد که برخی با اه