پاورپوینت کامل آیا اگر زنى عطر بزند و مرد نامحرم بوى او را استشمام کند، آن زن در حکم زناکار است؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint


در حال بارگذاری
10 جولای 2025
پاورپوینت
17870
2 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا اگر زنى عطر بزند و مرد نامحرم بوى او را استشمام کند، آن زن در حکم زناکار است؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا اگر زنى عطر بزند و مرد نامحرم بوى او را استشمام کند، آن زن در حکم زناکار است؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا اگر زنى عطر بزند و مرد نامحرم بوى او را استشمام کند، آن زن در حکم زناکار است؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

روایاتی در نکوهش عطر زدن زن در برابر مرد نامحرم وجود دارد که در این زمینه می‌توانید به «وسائل الشیعه»، ج ۲۰، ص ۱۶۰ مراجعه کنید.[۱] اما روایتی مبنی بر این‌که چنین عطر زدنی در حکم زنا است را در منابع معتبر روایی شیعی نیافتیم، اما در برخی کتب اهل‌سنت و برخی منابع ثانویه شیعی به نقل از آنها روایت ناظر به موضوع پرسش را می‌توان یافت: رسول خدا(ص) فرمود: «هر زنى که خود را معطّر کند و از خانه بیرون رود تا مردم بوى خوش او را استشمام کنند او در زمره زناکاران است».[۲]
به هر حال بر فرض پذیرش این روایت؛ محتوای آن، مشابه روایاتی است که برای هر عضو، زنایی را در نظر گرفته است و به عنوان نمونه، زنای چشم را نگاه حرام می‌داند. این روایت نیز ناظر به ارتکاب این نوع گناه می‌باشد، نه آن‌که عطر زدن، گناهی معادل با زنا و فاحشه معروفی داشته باشد که انجام دهنده آن، مستحق حد شرعی است.


[۱]. «بَابُ أَنَّهُ لَا یَجُوزُ لِلْمَرْأَهِ أَنْ تُسْخِطَ زَوْجَهَا وَ لَا تَتَطَیَّبَ وَ لَا تَتَزَیَّنَ لِغَیْرِهِ فَإِنْ فَعَلَتْ وَجَبَتْ إِزَالَتُه‏»؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.

[۲]. ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسى، تنبیه الخواطر و نزهه النواظر المعروف بمجموعه ورّام، ج ‏۱، ص ۲۸، قم، مکتبه فقیه، چاپ اول، ۱۴۱۰ق؛ ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند الإمام أحمد بن حنبل، ج ‏۳۲، ص ۴۸۳، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.

پرسش های مرتبط