پاورپوینت کامل چه افراد سرشناس و با چه سِمَت‌هایی در ایجاد فاجعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) نقش اصلی را داشتند؟ ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چه افراد سرشناس و با چه سِمَت‌هایی در ایجاد فاجعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) نقش اصلی را داشتند؟ ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چه افراد سرشناس و با چه سِمَت‌هایی در ایجاد فاجعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) نقش اصلی را داشتند؟ ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چه افراد سرشناس و با چه سِمَت‌هایی در ایجاد فاجعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) نقش اصلی را داشتند؟ ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در شهادت امام حسین(ع) افراد زیادی در رتبه‌های مختلف، دست داشتند. در این‌جا به برخی از این افراد اشاره می‌شود:
۱. یزید بن معاویه بن ابی سفیان: او در زمان قیام و شهادت امام حسین(ع) حاکم مطلق مناطق اسلامی بوده و خود را خلیفه مسلمانان می‌خواند! یزید، عامل اصلی شهادت امام بود؛ چرا که ابتدا او بود که دستور کشتن آن‌حضرت را صادر کرد.[۱]
۲. عبیدالله بن زیاد(ابن مرجانه): او در زمان قیام امام حسین(ع) والی بصره بود. اما با متشنج شدن اوضاع کوفه، یزید بن معاویه او را با حفظ سمت به امارت کوفه نیز منصوب کرد. عبیدالله توانست قبل از امام حسین(ع) خود را به کوفه برساند و با خدعه و فریب وارد شهر شود. ورود او به شهر منتهی به تسلط بر اوضاع کوفه و منزوی کردن مسلم بن عقیل و در نهایت به شهادت رساندن او شد.[۲] ابن زیاد علاوه بر کنترل شدید مبادی ورودی شهر کوفه، سپاه بزرگی را تجهیز و آماده کرده و آنان را برای نبرد با امام حسین(ع) روانه کرد.
۳. عمر بن سعد بن ابی وقاص: طبق شواهد تاریخی، قبل از واقعه عاشورا، عده‌ای از مردم، با خبر بودند که عمر بن سعد از قاتلان امام حسین(ع) است. حتی امام علی(ع) و امام حسین(ع) این مطلب را به طور صریح یا کنایه به او فهماندند. با این حال؛ او به وسوسه دست‌یابی به امارت و فرمانداری منطقه ری، به عنوان فرمانده میدانی لشکر یزید، در کربلا حضور پیدا کرد. گزارش شده که او ابتدا چندان مایل به جنگیدن نبود و از این رو بعد از گفتگو با امام حسین(ع) با حضرتشان به این توافق رسید که آن‌حضرت از مسیر خود برگشته و از آمدن به کوفه خودداری کند و با ارسال نامه‌ای به عبیدالله، این توافق را به اطلاع او رساند. اما با مداخله شمر – که در آن زمان هنوز در شهر کوفه بوده و به سپاه کوفیان نپیوسته بود – این توافق مورد پذیرش عبیدالله بن زیاد قرار نگرفته و او به کمتر از کشتن یا تسلیم امام، رضایت نداد و شمر را با نامه‌ای حاوی این تصمیم به سمت عمر بن سعد فرستاد. شمر دستور داشت که اگر عمر سعد، از جنگ با امام خودداری کرد، خودش فرماندهی لشکر را بر عهده بگیرد و سر عمر را نیز بر