پاورپوینت کامل هاتف غیب چیست؟ و آیا ریشه حدیثی دارد؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هاتف غیب چیست؟ و آیا ریشه حدیثی دارد؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هاتف غیب چیست؟ و آیا ریشه حدیثی دارد؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هاتف غیب چیست؟ و آیا ریشه حدیثی دارد؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

هاتف به معنای صدا کننده و آواز دهنده است؛ و هاتف غیبی یعنی صدا کننده‌‌ای که صدایش شنیده می‌شود، اما خود شخص دیده نمی‌شود.^[۱]
برخی از وحی‌ها نیز می‌تواند نشانگر هاتف غیبی باشد، احتمالاً مانند آنچه به مادر حضرت موسی(ع) برای انداختن فرزندش به دریا[۲] و به مادر حضرت عیسی(ع) برای خوردن و آشامیدن از درخت خرما و نهر آب[۳] وحی شده است.
به هر حال، اصطلاح «هاتف غیبی» ریشه در روایات نیز دارد که دو مورد را به عنوان نمونه ذکر می‌کنیم:
۱. حسن بن محمد (بسندش) از زراره بن اعین برایم گفت: از گوینده‏‌ای شنیده شد که در دل شب می‌گفت: کجایند آنان که از دنیا رو گردانده و به آخرت متوجه شده‌‏اند؟ پس هاتفى که آوازش شنیده می‌شد و خودش دیده نمی‌شد از جانب قبرستان بقیع به او پاسخ داد: آن‌کس (که تو جویاى او هستى) على بن الحسین است.[۴]
۲. در جریان ولادت امام علی(ع) در خانه خدا از فاطمه بنت اسد(مادر امام علی) چنین نقل شده است: «چون خواستم از خانه خدا بیرون آیم هاتفى آواز داد، اى فاطمه نامش را على بگذار که او على است و خداى اعلى می‌فرماید من نام او را از نام خود گرفتم …».‏[۵]
بنابراین از نظر منابع دینی امکان و تحقق هاتف غیبی برای برخی افراد جای شک نیست؛ و اختصاص به افراد خاص ندارد.[۶] البته روشن است هر ادعایی مبنی بر شنیدن صدای هاتف غیبی را از هر کس نمی‌توان پذیرفت؛ بلکه باید مطابق معیار و ضوابط خاص باشد.[۷]

[۱]. ابن منظور، محمد بن مکرم،