پاورپوینت کامل آیا ملاصدرا در فلسفه، نوآوری و ابتکار داشته است و یا تنها سخن پیشینیان را بدون ذکر منبع بازنویسی کرده است؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا ملاصدرا در فلسفه، نوآوری و ابتکار داشته است و یا تنها سخن پیشینیان را بدون ذکر منبع بازنویسی کرده است؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا ملاصدرا در فلسفه، نوآوری و ابتکار داشته است و یا تنها سخن پیشینیان را بدون ذکر منبع بازنویسی کرده است؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا ملاصدرا در فلسفه، نوآوری و ابتکار داشته است و یا تنها سخن پیشینیان را بدون ذکر منبع بازنویسی کرده است؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

ملاصدرا در عین ارائه نظریات جدید و نوآورانه در مسائل فلسفی، گاهی کلمات حکمای پیشین را بدون استناد به گویندگان آن بیان نموده است. به همین جهت ابتدا بحثی راجع به نوآوری‌های ملاصدرا بیان می‌کنیم، آنگاه به علت نقل کلمات دیگران بدون استناد به گویندگان آنها خواهیم پرداخت.

پاسخ تفصیلی

ملاصدرا از جمله فلاسفه‌ای است که نه تنها در برخی از مسائل فلسفی دست به ابتکار و نوآوری زده، بلکه از جمله افرادی به شمار می‌رود که مکتب فلسفی جدیدی بنا نهاده است. در این‌جا به چند مورد از ابتکارات ملاصدرا که بسیاری از فلاسفه به آنها اشاره کرده‌اند می‌پردازیم:
۱. تشکیک خاصی: ملاصدرا قائل به نوعی از تشکیک در وجود است که حدّ فاصل میان تشکیک مشائی(عامّی) و عرفانی(خاص الخاصی) است و از آن به تشکیک خاصّی یاد می‌شود.
فلاسفه‌ی مشاء معتقد بودند که برخی از مفاهیم به صورت تشکیکی بر افراد خود حمل می‌شوند. به عنوان مثال، سفیدی به صورت یکسان بر برف و انسان سفید پوست حمل نمی‌شود، بلکه آنها دو نوع مختلف از سفیدی به شمار می‌روند. در مقابل، مفاهیم متواطئ مانند انسان یا درخت که به صورت یکسان بر مصادیق خود حمل می‌گردند. در تشکیک عامّی، سبب اشتراک، غیر از سبب اختلاف است؛ مثلاً سفیدی، در برف و انسان در ویژگی قابضیت بصر،(زنندگی چشم) مشترک‌اند، و اختلافشان در این است که یکی دارای مقداری از سیاهی و تیرگی در خود است، اما دیگری دارای این رنگ زاید نمی‌‌باشد.
اما طبق نظر ملاصدرا، «وجود» دارای نوعی از تشکیک است که در آن، وجه تمایز دو موجود به همان وجه اشتراکشان که «وجودشان» است بازگشت می‌نماید و در حقیقت همان وجودشان است که از یکدیگر متمایز می‌شوند. همان‌گونه ‌که در همان وجود داشتن با یکدیگر شریک‌‌اند.[۱] به همین جهت گفته می‌شود که مابه الامتیاز عین ما به الاشتراک است.[۲]
۲. علم اجمالی الهی در عین کشف تفصیلی: یکی دیگر از ابتکارات ملاصدرا در زمینه‌ی مسائل فلسفی، علم اجمالی الهی در عین کشف تفصیلی است که پیش از او قائلی (در میان مشائین و اشراقیون) نداشته است.
فلاسفه‌ی مشاء معتقد بودند که خداوند متعال فاعل بالعنایه است؛ به این معنا که پیش از خلق کردن، دارای علمی زاید بر ذاتش است و همین علم زاید بر ذات، منشأ صدور افعال او خواهد بود. مثالی که حکمای مشاء برای فاعل بالعنایه می‌آورند این است که انسانی که در لبه پرتگاه بسیار مرتفع قرار گرفته است، برای سقوط کردن کافی است خود را در حالت سقوط تصور کند. در این صورت به مجرد تصور سقوط، از ارتفاع سقوط نموده و نیازمند انجام فعلی دیگر نیست.[۳]
فیلسوفان اشراقی خدای متعال را فاعل بالرضا معرفی نموده‌‌اند. طبق این بیان، خداوند پس از خلق کردن، دارای اراده و علم نسبت به مخلوقات خویش است و علم او نیز به صورت تفصیلی به افعال خود است، اما پیش از خلق کردن فقط به ذات خودش علم دارد و علم او نسبت به مخلوقاتی که بعداً قرار است ایجاد کند، یک علم اجمالی است؛ به این معنا که می‌داند ذاتش به گونه‌ای است که بعداً مخلوقاتی را ایجاد خواهد نمود، اما نسبت به ویژگی‌ها و خصایص آنها و جزئیات وجودیشان علمی ندارد. مثالی که حکمای اشراق برای فاعل بالرضا بیان می‌نمایند ایجاد صور خیالی جدید نزد انسان است که قبل از ایجاد این صور، صرفاً علم اجمالی به این‌که قرار است یک صورت خیالی جدیدی را در ذهن خود پدید آورد داشته، اما از جزئیات آن خبری ندارد و فقط پس از ایجاد آن صورت است که آن‌را به صورت تفصیلی می‌یابد.[۴]
اما ملاصدرا هیچ‌یک از این دو علم را برای خداوند متعال پیش از خلق نمودن کافی ندانسته و معتقد است که خداوند متعال پیش از خلق کردن، عالِم به مخلوقات خویش بوده و این علم او در عین بساطت و عدم راه‌یابی ترکیب به آن (اجمال)، به صورت تفصیلی و کامل (با تمام جزئیات) است، به گونه‌ای که هیچ امری از حیطه آن خارج نمی‌باشد.[۵]
۳. جسمانیه الحدوث و روحانیه البقاء بودن نفس: ملاصدرا در مباحث «نفس» نظریه‌‌ای ابتکاری ارائه نموده که به تصریح اهل فنّ، از زیربنایی‌ترین مباحث برای مسئله معادشناسی به شما