پاورپوینت کامل اگر شاد کردن دل مؤمنان دارای پاداش است، آیا این پاداش، شامل حال کسانی نیز می‌شود که برنامه‌های طنزی را تولید کرده و مردم را شاد می‌کنند؟ ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اگر شاد کردن دل مؤمنان دارای پاداش است، آیا این پاداش، شامل حال کسانی نیز می‌شود که برنامه‌های طنزی را تولید کرده و مردم را شاد می‌کنند؟ ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اگر شاد کردن دل مؤمنان دارای پاداش است، آیا این پاداش، شامل حال کسانی نیز می‌شود که برنامه‌های طنزی را تولید کرده و مردم را شاد می‌کنند؟ ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اگر شاد کردن دل مؤمنان دارای پاداش است، آیا این پاداش، شامل حال کسانی نیز می‌شود که برنامه‌های طنزی را تولید کرده و مردم را شاد می‌کنند؟ ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

انسان، موجودی چند بُعدی است که یکی از ابعاد وجودی او بُعد احساس و عاطفه است، به همین جهت انسان‌ها گاهی شاد و خندان هستند و گاهی هم به سبب عواملی، غم و اندوه آنان را فرا می‌گیرد. شادی واقعی از دیدگاه اسلام زمانی متصور است که او را یک گام به خدایش نزدیک‌تر کند.
شاد کردن دل مؤمن – اگر در منافات با رضایت خدا نباشد – دارای ثواب بسیار زیادی است که به برخی از این روایات[۱] اشاره می‌شود:
۱. رسول خدا(ص): «هرکس مؤمنى را شاد کند، مرا شاد کرده و هرکس مرا شاد کند، خدا را شاد کرده است».[۲]
۲. امام باقر(ع): «لبخند مرد بر روى برادرش، حسنه است، دور کردن خار و خاشاک از وى حسنه است و خدا پرستیده نشده به کارى که نزد خدا از شاد کردن دل مؤمن محبوب‌تر باشد».[۳]
۳. امام باقر(ع): «خدای عزّ و جلّ رازی را با بنده خود موسى(ع) در میان گذاشت: “[اى موسى!] من بنده‌هایى دارم که بهشتم را برایشان مباح ساخته و در آنجا صاحب اختیارشان کنم”. موسی گفت: پروردگارا! آنها چه کسانی هستند که تو بهشت را برایشان مباح می‌کرده و اختیارش را به دست آنان می‌سپاری؟! خدا فرمود: هر کسی که مؤمنى را شاد کند».[۴]
طبق نظام ارزشی اسلام، شادی مطلوب، زمانی است که در مسیر مطلوب نهایی و سعادت انسان باشد؛ یعنی اگر شادی‌های دنیایی انسان در راستای کمک به شادی آخرت او باشد، بسیار پسندیده و مطلوب است؛[۵] زیرا انسانی که افسردگی مطلق داشته باشد، به دنبال هیچ کاری نمی‌رود،[۶] حتی به عبادت هم نمی‌پردازد. امام سجاد(ع) در این زمینه چنین دعا می‌کند:«وَ لَا تَبْتَلِیَنِّی بِالْکَسَلِ‏ عَنْ عِبَادَتِکَ».[۷]
اما گاهی بعضی از انواع شادی در دنیا مورد نهی قرار گرفته است که به آنها اشاره می‌شود:
۱. اگر شادی و خوشحالی به صورت یک حالت افراطی تبدیل شود، مطلوب نیست. این نوع از شادی افراطی در قرآن مورد مذمت قرار گرفته است: «آن‌گاه که قومش به او (قارون) گفتند: این همه شادى مغرورانه مکن، که خداوند شادی‌کنندگان مغرور را دوست نمی‌دارد».[۸]
همچنین در آیاتی علت وضعیت بد برخی انسان‌ها در آخرت، سرور و شادی آنها در دنیا اعلام شده است:
«چرا که او در میان خانواده‌اش پیوسته [از کفر و گناه خود] مسرور بود».[۹]
«این [عقوبت‏] به سبب آن است که در زمین به ناروا شادى می‌کردید و سرمستى می‌کردید».[۱۰]
۲. هر فردی که دل مؤمنی را شاد کند و در مسیر شاد کردن مؤمن از روش نامشروع و گناه بهره نگیرد، کارش پسندیده و مطلوب بوده و مشمول روایات بیان شده خواهد شد. اما اگر در راه شادی دیگران، از وسائل نامشروع و آنچه را که موجب غضب الهی می‌شود، بهره بگیرد کارش مطلوب نبوده و مشمول روایات نخواهد شد؛ زیرا این شادی نه تنها کمکی به حرکت تکاملی انسان نمی‌کند، بلکه انسان را در دام شیطان و گناهان دیگر؛ مانند مسخره‌کردن مؤمنان، دروغگویی و … می‌اندازد. پیامبر خدا(ص) در سفارشی به امام علی(ع) می‌فرماید: «ای على! از آثار یقین این است که رضایت و خشنودی هیچ‌کس را با خشم خداوند به دست نیاورى».[۱۱]‏
بنابراین، به صورت مطلق نمی‌توان گفت هرکسی که در مسیر شادکردن دیگران به ساختن برنامه‌های طنز رو آورد، این فعالیت او