مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل آیا در پیامبران و امامان(ع) هم هوای نفس وجود داشته تا با آن مبارزه کنند؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل آیا در پیامبران و امامان(ع) هم هوای نفس وجود داشته تا با آن مبارزه کنند؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا در پیامبران و امامان(ع) هم هوای نفس وجود داشته تا با آن مبارزه کنند؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا در پیامبران و امامان(ع) هم هوای نفس وجود داشته تا با آن مبارزه کنند؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint :
پاسخ اجمالی
پیامبران و امامان(ع) معصوم از گناه هستند و معنای عصمت، وجود قدرتی در انسان است که باعث حفظ او از وقوع در آنچه که جایز نیست(مثل خطا و معصیت) مىشود.[۱] عصمت امرى اختیارى است؛ و به همین دلیل، کمال محسوب میشود و گناه کردن براى معصوم محال ذاتى نیست، ولى به دلیل قوت علم و تقوا، عملاً واقع نمىشود.[۲]
به بیان دیگر، از آنجا که پیامبران و امامان(ع) از جنبهی بشری مانند دیگر انسانها بودند: «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُم»؛[۳]( بگو: من انسانى هستم مانند شما)؛ لذا هوای نفس در آنان نیز وجود دارد؛ به عنوان نمونه خداوند متعال به حضرت داوود(ع) – در خطابی به شخص خود ایشان – توصیه میکند که از هوای نفس پیروی نکند؛[۴] و اگر آن بزرگواران دارای هوای نفس نبودند چنین توصیهای لازم نبود. بنابراین میتوان گفت؛ امامان و اولیای الهی نیز دارای هوای نفس بوده و هستند، اما آنان با استعانت از خدا و با مبارزه و مجاهدت توانستند بر خواستههای نفسانی پیروز شوند؛ از اینرو از پاداش آن بهرهمند هستند و مصداق این آیات قرآن میشوند که میفرماید: «و آنکس که از مقام پروردگارش ترسان باشد، و نفس را از هوا بازدارد، قطعاً بهشت جایگاه او است».[۵]
[۱]. ر. ک: ۱۷۳۸.
[۲]. ر. ک: ۷۱۵۶.
[۳]. کهف، ۱۱۰.
[۴]. «یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلیفَهً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذینَ یَضِلُّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ بِما نَسُوا یَوْمَ الْحِسابِ». صاد، ۲۶.
[۵]. «وَ أَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الهْوَى. فَإِنَّ الجْنَّهَ هِىَ الْمَأْوَى». نارعات، ۴۰ و ۴۱.
پرسش های مرتبط
