پاورپوینت کامل آیا هر حدیثی که با عقل تناقض داشته باشد، باطل است؟ اگر این باشد، بسیاری از احادیث – مانند وجود چشم زخم – را عقل بشری نمی‌پذیرد! ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا هر حدیثی که با عقل تناقض داشته باشد، باطل است؟ اگر این باشد، بسیاری از احادیث – مانند وجود چشم زخم – را عقل بشری نمی‌پذیرد! ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا هر حدیثی که با عقل تناقض داشته باشد، باطل است؟ اگر این باشد، بسیاری از احادیث – مانند وجود چشم زخم – را عقل بشری نمی‌پذیرد! ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا هر حدیثی که با عقل تناقض داشته باشد، باطل است؟ اگر این باشد، بسیاری از احادیث – مانند وجود چشم زخم – را عقل بشری نمی‌پذیرد! ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

درک درست از مفاد و معنای حدیث، به عنوان دومین منبع دین‌شناسی، نقش مهمی در دست‌یابی صحیح به مفاهیم و آموزه‌های دینی دارد. ارزیابى صدور حدیث و انتساب آن، همیشه بر پایه سند و رجال حدیث نیست؛ چرا که جاعلان و وضع کنندگان تلاش می‌کردند دروغ‌هاى خود را در قالبى عالِم‌پسند ارائه کنند. از این‌رو، بجز توجه به اسناد و رجال، باید به محتوا نیز نظر داشت و محتوا را بر قرآن و سنّت قطعى، عقل مسلّم و تاریخ قطعى عرضه کرد و سپس در درستى و نادرستى آن، داورى نمود.
از این‌رو؛ عقل، به عنوان یکی از مهم‌ترین روش دست‌یابى به معارف حدیثی، نقش اساسى دارد، و در پرتو آن، می‌توان به صحت و سقم شماری از احادیث پی برد.[۱] داده‌های عقلی، مفهوم بسیاری از احادیث را روشن می‌سازد، و محقّق را در فهم روایات کمک می‌کند و به لوازم معنای روایات و دلالت‌های مختلف آن رهنمون می‌سازد.
شیخ مفید در تبیین معیارهاى نقد حدیث می‌گوید: «اگر حدیثى را بیابیم که با احکام عقلانى در تضاد است، آن‌را به سبب حکم عقل به فسادش، رد می‌کنیم».[۲]
ایشان در نقد شیوه اصحاب حدیث می‌نویسد: «اما [متأسفانه‏] محدّثان نص‌گراى امامیه، افرادى پاکدل، کم‌دقت و کم‌درایت هستند. در احادیثى که می‌شنوند، چندان دقت نمی‌کنند و در اسناد آنها نظر نمی‌کنند و سره را از ناسره تشخیص نمی‌دهند و پیامدهاى پذیرش آنها را درنمی‌یابند و مفاهیم احادیثى را که نقل می‌کنند، پالایش نمی‌کنند».[۳]
سید مرتضى، این شیوه را به گونه‌اى شدیدتر اعمال کرده است. ایشان در پاسخ به سؤالى درباره قدرت خداوند بر امر محال و قرار دادن جهان در یک تخم‌مرغ و استناد این سخن به روایتى در کتاب کافى نوشته است: «این حدیث، که در کتاب‌هاى شیعه و مخالفان ما نقل شده، داراى خطا و بخش‌هاى باطل است … بنابراین، باید با عرضه بر عقل سنجیده شود و چنانچه تسلیم عقل باشد، بر معیارهاى صحیح قرآنى عرضه می‌شود و اگر تسلیم آنها باشد، حق است و راوى آن راستگو».[۴]
اما اهتمام ورزیدن به تعقّل در فهم حدیث، به معنای عقل‌گرایی حداکثری(افراطی) نیست؛ زیرا از نگاه اصول و قواعد فهم حدیث؛ باید اعتدال در عقل‌گرایى داشت؛ چرا که عقل به خودى خود قدرت فهم و درک بسیارى از مسائل دینی را ندارد و به دلیل نقلى محتاج است.[۵] شیخ مفید در این‌باره می‌گوید: «گفتار در این‌که عقل از قرآن و سنت قابل تفکیک نیست و تکلیف جز به وسیله فرستادگان [الهى‏] بایسته نیست: امامیه اتفاق نظر دارند که عقل در عملکرد و دست‌آوردهایش به قرآن و سنت نیازمند است و عقل از نصّى که فرد اندیشمند را بر نحوه استدلال آگاه سازد، تفکیک ناشدنى است و عقل در آغاز تکلیف و [حتى‏] در آغاز پیدایش خود در عالم هستى گریزى از یک پیام‌رسان ندارد».[۶]
بنابراین، اگر مضمون حدیثى با ادراک روشن عقل مخالفت داشته باشد،(یعنی و یا با حس و وجدان مغایرت دارد، در این صورت؛ یا باید حدیث مورد نظر را تأویل بُرد و یا به کناری نهاد. چنان‌که پیامبر(ص) فرمود: «هنگامى که حدیثى از من براى شما آمد، آن‌را بر کتاب خدا و حجت عقلی‌تان عرضه کنید. پس اگر موافق آن دو بود، بپذیرید، وگرنه آن‌را به دیوار بزنید».[۷]
اما ممکن است مضمون حدیثى با آن‌که مخالف عقل قطعی نیست، اما براى عقل بشر نیز قابل درک نباشد؛ از این‌رو در اصل صدور این‌گونه از احادیث به جهت ذهنیت متعارف بشری و علوم تجربی، و یا با گزاره‌هاى مقبول پیشینی، تردید ایجاد می‌شود؛ اما باید دانست که به خاطر چنین تردیدی، حدیث مورد نظر مطرود نمی‌شود، بلکه باید قرینه‌ها، اسباب و فضاى صدور و دیگر عوامل مؤثّر در فهم متن و مقصود گوینده