پاورپوینت کامل مقصود از این‌که انسان از نعمت اسماء و صفات خداوند برخوردار است، چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقصود از این‌که انسان از نعمت اسماء و صفات خداوند برخوردار است، چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقصود از این‌که انسان از نعمت اسماء و صفات خداوند برخوردار است، چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقصود از این‌که انسان از نعمت اسماء و صفات خداوند برخوردار است، چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

اگر مقصود از پرسش این باشد که اسامی و صفات الهی در خارج از ذات الهی تحقق یافته‌اند و انسان و یا هر موجود دیگری اسمی از اسمای الهی و صفتی از صفات او است؛ در این صورت، این سخن درست نیست و بر اساس ادله عقلی و نقلی، اسماء و صفات الهی که با ذات او متحد هستند، در خارج شریکی نداشته و او در تمامی اسماء و صفات حُسنایش یکتا و بی همتا می‌باشد.
اما اگر منظور این است که؛ خدای متعال بر اساس اسماء و صفات خویش موجودات را خلق نموده و هر موجودی به تناسب ظرفیت خویش بهره‌مند از حقایق وجودی‌ای است که خداوند به او هدیه نموده و در نتیجه آیه و نشانه‌ای از آنچه خداوند مُعطی آن است می‌باشد؛ در این صورت، مطلبی است موافق با عقل و نقل؛ زیرا بر اساس ادله عقلی، معلول مرتبه نازله علت خویش بوده و آیه و نشانه‌ای از ویژگی‌های علت خود که مُعطی الوجود است به شمار می‌رود و بر اساس ادله نقلی،[۱] نشانه‌های الهی در درون و بیرون انسان وجود دارد و خدای متعال با نشان دادن آنها، افرادی را به سوی رستگاری هدایت می‌نماید. برای نمونه؛ هنگامی که خداوند می‌فرماید: «کَما عَلَّمَکُمْ ما لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ» (همان‌گونه که خداوند، چیزهایى را که نمی‌دانستید، به شما تعلیم داد)[۲] و «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها» (سپس فجور و تقوا (شرّ و خیرش) را به او الهام کرده است)[۳] به این معنا است که انسان نیز دارای صفت علم است و این صفت او از اسماء الهی نشأت گرفته و خداوند متعال به او عطا نموده است؛ اما نه به صورت صفتی الهی بلکه به صورت محدود و وابسته به تعلیم و الهام از جانب او.
در نتیجه، انسان در درون خود دارای آیه و نشانه‌ای از نشانه‌های الهی به نام «علم» است و با تفکّر و تدبّر در این نشانه و سایر نشانه‌ها، به سوی خالق خویش که عطاکننده این نشانه‌ها و ویژگی‌ها است، هدایت و رهنمون می‌شود.

[۱]. مانند این آیه شریفه: «سَنُریهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فی‏ أَنْفُسِهِمْ»؛ «به زودى نشانه‌هاى خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آ