پاورپوینت کامل آیا حضرت آدم(ع) به فرزندش شیث وصیت کرد که جسدش را مومیایی کنند تا سالم بماند؟ ایشان چند سال عمر کرد و آیا بیش از صد روز برایشان عزاداری کردند؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا حضرت آدم(ع) به فرزندش شیث وصیت کرد که جسدش را مومیایی کنند تا سالم بماند؟ ایشان چند سال عمر کرد و آیا بیش از صد روز برایشان عزاداری کردند؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا حضرت آدم(ع) به فرزندش شیث وصیت کرد که جسدش را مومیایی کنند تا سالم بماند؟ ایشان چند سال عمر کرد و آیا بیش از صد روز برایشان عزاداری کردند؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا حضرت آدم(ع) به فرزندش شیث وصیت کرد که جسدش را مومیایی کنند تا سالم بماند؟ ایشان چند سال عمر کرد و آیا بیش از صد روز برایشان عزاداری کردند؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

بنابر تحقیق و جست‌وجو در منابع اسلامی، پاسخ آنچه در پرسش آمده را به همان صورت پیوسته و در منابع کهن تنها در تألیف ابوالقاسم‏ زمخشری (م ۵۳۸ق) یافتیم که بدون تحلیل، تنها به نقل آن می‌پردازیم:
«حضرت آدم(ع) هنگام احتضار به فرزندش شیث گفت: فرزندم! وصیت می‌کنم که روغن و مرّ و کندری از بهشت به یادگار دارم بر پیکرم بمالانی، زیرا در این صورت، تا قیامت چیزی از اعضای مرده از هم جدا نخواهد شد … و سفارش می‌کنم که پیکرم را در تابوتی قرار داده و در غاری در اعماق زمین دفن کنی. آدم(ع) روز جمعه ششم نیسان[۱] در ۹۶۰ سالگی جان سپرد و در همان ساعتی که از بهشت بیرون رفته بود بر او نماز گزاردند و ۱۴۰ روز برایش عزاداری کردند».[۲]
فرازهایی از این گزارش در منابع دیگر نیز وجود دارد:
آدم در روز جمعه از جهان رفت.[۳]
آدم در روز جمعه ششم نیسان در همان ساعتى که آفریده شده بود وفات کرد.[۴]
آدم(ع) به فرزندش شیث(ع)، وصیت کرد که پیکرش را در تابوتی گذاشته و در میان غاری در عمق زمین جای دهد.[۵]
اما درباره عمر آدم(ع) هر چند نقل‌های مختلفی وجود دارد،[۶] ولی ظاهراً بیشتر مورّخان گفته‌اند که ۹۳۰ سال بوده است.[۷] و حتی برخی ادعای اتفاق نظر کرده‌اند.[۸] در حالی که زمخشری در این گزارش، عمر آدم را ۹۶۰ سال ذکر کرده است.
در ضمن، گزارش «مالیدن بدن آدم(ع) به روغن، مرّ(دارویی تلخ[۹]) و کُندر بهشتی»، و «نوحه کردن برای وفات آدم(ع) به مدت صد و چهل روز»، را در منابع دیگر نیافتیم.

[۱]. در لغت‌نامه دهخدا در معنای «نیسان» چنین آمده است: «نیسان، نام ماه هفتم است از ماه‌های رومیان. ماه دوم بهار. به سریانی نام ماه دویم باشد از سه ماه بهار. ماه هفتم از سال سریانی میان آذار وایار، و آن ماه دوم بهار است مطابق اردیبهشت فارسی و ثور عرب و تقریباً مطابق است با آوریل فرانسوی و آن ۳۰ روز است. و باران این ماه را نیز مجازاً نیسان گویند».

[۲]. زمخشری، محمود بن عمر، ربیع الأبرار و نصوص الأخبار، ج ۵، ص ۱۵۸، بیروت، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات‏، چاپ اول‏، ۱۴۱۲ق.

[۳]. ابن کثیر دمشقی، أبو الفداء اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج ‏۱، ص ۹۸، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۷ق.

[۴]. یعقوبی، احمد بن أبى یعقوب‏، تاریخ ‏الیعقوبى، ج ‏۱، ص ۷، بیروت، دار صادر، بی‌تا؛ مسعودی، على بن حسین، مروج ‏الذهب، ج ‏۱، ص ۴۸، قم، دار الهجره، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.

[۵]. تاریخ ‏الیعقوبى، ج ‏۱، ص ۷.

[۶]. ر. ک: ابن اثیر، على بن ابی‌الکرم‏، الکامل فی التاریخ، ج ‏۱، ص ۵۱، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.

[۷]. هاشمی بغدادی، ابوجعفر محمد بن حبیب‏، کتاب المحبر، ص ۲، بیروت، دار