پاورپوینت کامل منظور از «شیء فی نفسه» در فلسفه اسلامی و فلسفه غرب چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منظور از «شیء فی نفسه» در فلسفه اسلامی و فلسفه غرب چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منظور از «شیء فی نفسه» در فلسفه اسلامی و فلسفه غرب چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منظور از «شیء فی نفسه» در فلسفه اسلامی و فلسفه غرب چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

مقصود از «شیء فی نفسه»[۱] در فلسفه اسلامی، همان «ذات» و «حقیقت» شیء، بدون لحاظ هر قیدی است.[۲] به عنوان مثال، «انسان» شیئی است که می‌توان آن‌را به لحاظ‌های گوناگونی مورد ملاحظه قرار داد؛ گاهی به این عنوان که تحقّق خارجی آن نیازمند علتی است و گاهی به این عنوان که موجودی اجتماعی است و… . اما اگر «انسان» را بدون هر قید و شرطی لحاظ نماییم، در این‌صورت «انسان فی نفسه» را مدّ نظر قرار داده‌ایم. در فلسفه اسلامی، ویژگی‌هایی برای «شیء فی نفسه» بیان شده است که در کتب مفصّل تعقیب می‌گردد.[۳]
البته «شیء فی نفسه» در فلسفه اسلامی یک معنای اصطلاحی هم دارد. و آن هنگامی است که در مقابل «شیء فی غیره» به کار می‌رود. به این معنا که در یک تقسیم‌بندی، اشیاء یا دارای «وجود فی نفسه» هستند، به این معنا که قائم به خود بوده و برای تحقق در خارج نیازمند موضوعی نیستند، نظیر انسان. و یا این‌که «وجود فی غیره» دارند؛ یعنی این‌که در تحقق خارجی نیازمند موضوعی می‌باشند، مانند سفیدی.[۴] با این‌حال، هرگاه این عنوان بدون قرینه ذکر گردد، به همان معنای اولی خواهد بود.[۵]
درباره فلسفه غرب باید گفت؛ دیدگاه اندیشمندان غربی در این‌خصوص متفاوت است. برخی؛ نظیر کانت،[۶] هگل و فیشته آن‌را چیزی ناشناختنی عنوان نموده‌اند،[۷] اما برخی دیگر؛ مانند پارمنیدس آن‌را «هستی»[۸] و بعضی مثل هراکلیتس آن‌را «واحد»[۹] و دیگرانی نظیر شوپنهاور آن‌را «خواست»[۱۰] معرفی کرده‌اند. هرچند ممکن است در نظر ایشان نیز مقصود از «شیء فی نفسه»،