پاورپوینت کامل مقصود از «کلام فلسفی» چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقصود از «کلام فلسفی» چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقصود از «کلام فلسفی» چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقصود از «کلام فلسفی» چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«کلام فلسفی»، اصطلاحی است که اخیراً در مباحث کلامی و فلسفی به کار گرفته می‌شود، ولی حقیقت این است که برای این اصطلاح، تعریف دقیقی نمی‌توان ارائه کرد؛ زیرا غالباً «کلام فلسفی»، را معرفتی می‌دانند که با استفاده از روش فلسفی، در تبیین، تحکیم و دفاع از یک دستگاه اعتقادات دینی خاص می‌کوشد.[۱]
از ظاهر این تعریف چنین بر می‌آید که «کلام فلسفی» معرفتی است که دقیقاً تمام روش‌ها و قواعد فلسفی را در کلام به کار گیرد، اما مشکل این تعریف آن است که در این‌صورت، بسیاری از مکاتب کلامی، مانند مکتب خواجه طوسی را نمی‌توان کلام فلسفی نامید؛ چرا که خواجه طوسی در بسیاری از موارد از مبانی فلسفی در کلام استفاده نکرد، بلکه بر خلاف فلسفه در کلام سخن گفت.[۲] علاوه بر این با توجه به به‌کارگیری این اصطلاح نسبت به مکتب‌‌های مختلف، باید آن‌را یک مفهومی کششی دانست که دارای شدت و ضعف و مراتب مختلف است؛ زیرا از یک‌سو، مکتب افرادی مثل خواجه نصیر که تنها برخی از آموزه‌‌های فلسفی را در کلام به کار گرفته‌‌ بود، به «کلام فلسفی» معروف شد، و از سویی مکتب کسانی، مانند صدرالمتألهین که تقریباً تمام آموزه‌‌های فلسفه را در علم کلام به کار گرفته بود نیز به «کلام فلسفی» شهرت یافت.[۳]
اما اگر در تعریف کلام فلسفی به معرفتی که برخی از آموزه‌‌ها و قواعد فلسفی را در تبیین، تحکیم و دفاع از یک دستگاه اعتقادات دینی خاص به کار می‌گیرد، اکتفا شود؛ در این‌صورت مشکلش این است که چه معیار و قواعدی برای تعیین حدود آن وجود دارد؟ و از آن‌جا که حد مشخصی از مقدار استفاده فلسفه در کلام ارائه نشده است، باید آن‌را به ذوق و سلیقه‌ واگذار کرد.
در هر صورت با اغماض از این اشکالات، به نظر می‌رسد اگر تمام مباحث «علم کلام» در آموزه‌‌های فلسفی هضم نگردد، شبیه آنچه محقق طوسی انجام داده، می‌توان آن‌را «کلام فلسفی»