پاورپوینت کامل با توجه به گرایش‌های عرفانی – کلامی حافظ شیرازی، آیا می‌توان او را شیعه دانست؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل با توجه به گرایش‌های عرفانی – کلامی حافظ شیرازی، آیا می‌توان او را شیعه دانست؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل با توجه به گرایش‌های عرفانی – کلامی حافظ شیرازی، آیا می‌توان او را شیعه دانست؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل با توجه به گرایش‌های عرفانی – کلامی حافظ شیرازی، آیا می‌توان او را شیعه دانست؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در برخی دوران‌ها شرایط به گونه‌ای رقم خورده که افراد نمی‌توانستند به سادگی عقاید درونی خود را برای همگان افشا کرده و یا آن‌را مکتوب کنند. در مورد حافظ شیرازی هم دلیلی که به قطعیت بتوان با استفاده از آن، مذهب حافظ را مشخص نمود وجود ندارد؛ از این‌رو برخی او را سنی شافعی و برخی نیز ایشان را شیعه می‌پندارند.
به هرحال او محبّ اهل‌بیت بود و اشعار عرفانی او برای تمام مسلمانان قابل استفاده است.

پاسخ تفصیلی

اندیشمندان در مورد مذهب حافظ شیرازی اختلاف نظر دارند؛ برخی او را از اهل‌سنت بر‌شمرده و معتقدند وی از نظر کلامی اشعری مذهب و از نظر فقهی شافعی است. برخی نیز وی را پیرو مکتب اهل‌بیت و شیعه قلمداد می‌کنند.
دلایل سنی (اشعری) بودن حافظ
آن گروه که حافظ را پیرو مذهب اهل‌سنت می‌دانند، مطالبی را به عنوان دیدگاه‌های فلسفی و کلامی او برشمرده و سپس به نتیجه مطلوب خود می‌رسند. در نظر آنان عقاید حافظ که دخیل در تعیین مذهب او است عبارت‌اند از:
الف) اندیشه‌های فلسفی
۱. وحدت وجود:
«در خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم»؛
یا
«حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آئینه اوهام افتاد»؛
یا
«هر دو عالم یک فروغ روی اوست
گفتمت پیدا و پنهان نیز هم».

۲. تعطیل در شناخت پروردگار:
«عنقا شکار کس نشود دام باز چین
کانجا همیشه باد به دستست دام را»؛
یا
«برو ای زاهد خودبین که زچشم من و تو
راز این پرده نهانست و نهان خواهد بود»؛
یا
«بگفتا چون به دست آری نشانش؟
که از ما بی نشانست آشیانش»؛
یا
«در کارخانه‌ای که ره عقل و فضل نیست
فهم ضعیف رای فضولی چرا کند؟».
۳. انکار علت غایی برای پروردگار:
«سبب مپرس که چرخ از چه سفله پرور شد
که کام بخشی او را بهانه بی سببیست».
ب) اندیشه‌های کلامی
۱. قدیم بودن قرآن:
«به حق کلامت که آمد قدیم
به حق رسول و به حق عظیم».
۲. جبر:
«برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر
که جز این تحفه ندادند به ما روز الست»؛
یا
«در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را»؛
یا
«بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم
که من دلشده این ره نه به خود می‌پویم»؛
یا
«در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند
آنچه استاد ازل گفت بگو می گویم»؛
۳. نفی شرور در عالم و عدم انتساب شرور به پروردگار:
«پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد»؛
یا
«به دُرد و صاف تو را حکم نیست خوش درکش
که هرچه ساقی ما کرد عین الطافست»؛
یا
«نیست در دایره یک نقطه خلاف از کم و بیش
که این مسأله بی چون و چرا می‌بینم»؛
یا
«هرچه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست».
۴. رؤیت پروردگار:
«این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم»؛
یا
«دیدن روی تو را دیده جان‌بین باید
وین کجا مرتبه چشم جهان‌بین من است».[۱]
برخی چنین تفکراتی را نزدیک به تفکر اشعریان ارزیابی کرده و معتقدند که حافظ در مذهب کلامی پیرو اشعریان است.[۲]
و نیز معتقدند برخی ابیات حافظ بر اساس فقه اهل‌سنت سروده شده است:
«من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق
چار تکبیر زدم یکسره بر هرچه که هست».
و می‌دانیم که شیعیان در نماز میت، پنج تکبیر می‌گویند و چهار تکبیر از ویژگی‌های اهل‌سنت است، مگر آن‌که «چهار تکبیر» را یک اصطلاح رایج دانسته و مرتبط با مباحث اختلافی فقهی نکنیم.
محبت اهل‌بیت(ع) در سخن حافظ
در میان سروده‌های حافظ، می‌توان به ابیاتی دست یافت که محبّت اهل‌بیت پیامبر(ع) در آنها آشکار است. و البته این لزوماً به معنای شیعه محض بودن او نیست:
«آن را که دوستی علی نیست کافرست
گو زاهد زمانه و گو شیخ راه باش
امروز زنده‌ام به ولای تو یا علی
فردا به روح پاک امامان گواه باش
قبر امام هشتم سلطان دین رضا
از جان ببوس و بر در آن بارگاه باش».
و یا:
«حافظ ز جان محبّ رسولست و آل او
بر این سخن گواست خداوند اکبرم»
البته ابیات بالا در نسخه‌های معتبر دیوان از جمله قزوینی- غنی، خانلری، جلالی نایینی-نذیر احمد و نیز سلیم نیساری وجود ندارد.
دو رباعی در مدح امام علی(ع) از حافظ وجود دارد که چنین آغاز می‌شوند:
«مردی ز کننده در خیبر پرس»
«قسام بهشت و دوزخ آن عقده گشای»
این دو رباعی در نسخه دیوان مصحح قزوینی-غنی و نیز خانلری موجودند.
در مقطعی از یک غزل نیز حافظ می‌گوید:
«حافظ