پاورپوینت کامل نظر اسلام در باره مواد اولیه تشکیل دهنده عالم چیست؟ ۷۹ اسلاید در PowerPoint
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل نظر اسلام در باره مواد اولیه تشکیل دهنده عالم چیست؟ ۷۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظر اسلام در باره مواد اولیه تشکیل دهنده عالم چیست؟ ۷۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل نظر اسلام در باره مواد اولیه تشکیل دهنده عالم چیست؟ ۷۹ اسلاید در PowerPoint :
پاسخ اجمالی
دقیقترین نظریهای که از سوی دانشمندان علوم طبیعی، در رابطه با عنصر اصلی تشکیل دهندهی ماده ابتدایی عالم ارائه شد، اثبات میکند که عالم ماده، در اصل متشکل از عنصر “سدیم” متراکم در فضا بود. این ماده در زمانهای بسیار دور در حدود ۱۳ میلیارد سال پیش در اثر شدت انفجار، به اجزا و بخشهای دیگری تقسیم گردید. خورشید، ستارگان، آسمان، زمین و … با حجم و انداز جداگانه خود، از این اجزا شکل گرفتهاند.
مفسران قرآن و شارحان نهج البلاغه با توجه به تواناییهای خود و پیش رفت علوم جدید و ارائه تئوریها و نظریههایی از سوی دانشمندان علوم طبیعی به تفسیر آیات و روایات پرداخته و گفتهاند:
بیگمان منظور از واژه “دخان” در قرآن کریم، دود اصطلاحی نیست؛ زیرا که دود شناخته شده از آتش است. در حالیکه دخان در اصطلاح قرآن از آتش نیست، بلکه بخار برخاسته از آب، بر اثر شدت امواج است.
بنابراین، کلام امام علی(ع) که فرمود: خلقت عالم از آب بوده، هیچ منافاتی با قرآن ندارد؛ زیرا دلیلی نداریم که منظور آنحضرت از آب، همین آبی که از اکسیژن و هیدورژن تشکیل شده است باشد، بلکه ممکن است، منظور امام(ع) همان ماد مذاب[i] باشد و آنحضرت به دلیل ناشناخته بودن ماده مذاب برای مردم آنروز، از آن به آب تعبیر کرد؛ چراکه ماد مذاب هم مانند آب سیال و روان است.
در نتیجه دیدگاه امام علی(ع) با تئوری جدید که میگوید: ماده اصلی عالم ماده مذاب بود، نیز منافات ندارد؛ زیرا که امام(ع) میفرماید: در اثر حرکت آب(یا ماده مذاب) کف ایجاد شد و منظور از کف همان ذراتی باشد که از مایع مذاب به سمت بالا رفته و سپس از آن جدا شده؛ یعنی در حقیقت تکههایی از آن جدا شد و به صورت بخار بالا رفت و از بخار آسمان و از خود کف، زمین خلق شد. بنابراین زمین هم از همان ماده مذاب بود و بعد روی آن بسته شده است.
این مطلب قابل تطبیق بر نظری – انفجار بزرگ – است که میگوید: ذراتی از مایع مذاب جدا شد و به صورت زمین درآمد.
بنابراین، میتوان دیدگاه قرآن، روایات و تئوری دانشمندان علوم جدید دربارهی ماد اولیه عالم را اینگونه جمع کرد و این در پرتو حمل و تفسیر واژ “آب” و “دود” به ماد مذاب و گاز میسر است.
اما نباید از توجه به نکات زیر غفلت ورزید:
- اگرچه از ظاهر قرآن و علم بر میآید که جهان در ابتدا از گازهای داغ تشکیل شد، اما قرآن در مورد عناصر دیگر نظریه مهبانگ(انفجار اوّلیه) مطلب صریحی ندارد.
- با توجه به تعدد نظریهها در مورد آغاز خلقت و عدم اثبات قطعی آنها، در حال حاضر نمیتوان هیچکدام را به صورت قطعی به قرآن نسبت داد. قرآن کتاب هدایت است، نه فیزیک و شیمی، و در راستای تحقق هدایت گاهی به این مباحث اشارهای دارد؛ از اینرو پاسخ در حد آنچه در آثار اسلامی مطرح شده، به عنوان نمونهای از توانایی بحثهای پشینیان و اعجاز علمی قرآن عرضه گردید.
- اگر روزی نظریه مهبانگ به صورت قطعی اثبات شود، این مطلب اعجاز علمی قرآن را اثبات میکند؛ چرا که نوعی رازگویی علمی قرآن کریم است.
[i]. منظور ماده مایعی است که استعداد تحول به مواد آسمانی و زمینی را داشت، مانند کف کردن و تحول به مواد و عناصر کیهانی.
پاسخ تفصیلی
انسان جستوجو گر با فکر و اندیشه خود و تلاش و جدیت در پی شناخت جریان پیرامون خود بوده و هست. بویژه با پیشرفت دانش در زمینههای مختلف و با ابزار و وسایل پیشرفته و مدرن هر روز در تلاش است تا زوایایی از دنیای پهناور و کهکشانهای موجود در فضا را بشناسد. دانشمندان علوم مادی و طبیعی، اگر چه توانستند گوشههایی از این جهان مادی را بشناسند و درباره پیدایش و چگونگی شکلگیری آن تئوریها و فرضیههایی را مطرح کنند، اما باید اقرار کرد که شناختههای آنها در برابر ناشناختههای جهان هستی بسیار ناچیز و اندک است؛ از همینرو است که دیدگاههای متفاوتی را دربار مواد اولیه عالم بیان کردهاند و از آن به نام تئوری یا فرضیه نام میبرند.
قرآن کریم به عنوان معجز پیامبر اسلام(ص) که صدق ادعای رسالت آنحضرت را اثبات میکند، خود دارای اعجاز در زمینهها و موضوعات مختلف است، که یکی از آنها اعجاز علمی قرآن است. اعجاز علمی قرآن شامل مطالب و اسرار علمی است که قرآن آنها را بیان کرده، اما در عصر نزول آن، که عصر جاهلیت بود، و به دلیل نبود تکنولوژی و صنعت، برای انسان آنروز شناخته شده نبود، اما با پیشرفت علم و تکنولوژی برخی از آنها کشف شده است.
البته هدف و رسالت قرآن بازگویی معادلات و مسائل پیچید علمی نیست، چه بسا قرآن اینگونه مسائل را به عقل و اندیشه بشر واگذار نموده است، قرآن کریم با ارائه بدیهیات و بیان دلایل نقضی، انسان را به توحید راه مینماید و رستاخیز را از دایره استبعاد او میراند و به قبول نزدیک میکند، و اگر مسائلی از این دست در قرآن آمده، برای توجه و شناساندن وجود خدا و یگانگی او است.
مأموریت اساسی قرآن همانا انسان است، رسالت قرآن بیان چهارچوبهای بنیادین یک جهانبینی کلی از هستی و پی ریزی رابطه آن با آفریدگار آن است.
اما علوم مادی و نوآوریها در جهان طبیعت، ابزارها و راهکارهای گوناگون آن، به عقل انسان، تجارب، اکتشافات و فرضیات او واگذار شده است تا خود انسان در این عرصهها و بر اساس توانمندیهای خویش به تلاش و کوشش بپردازد.
بنابراین، عرض مسائل علمی و تجربی این چنینی بر قرآن صحیح به نظر نمیرسد.[۱]
به هر حال برای پاسخگویی به پرسش مطرح شده، ابتدا نظریات برخی فیلسوفان و دانشمندان علوم مادی را مطرح میکنیم، آنگاه به سراغ آیات، روایات و منابع اسلامی میرویم و سعی میکنیم تا بتوانیم جمعبندی مناسب در این موضوع داشته باشیم.
مادهی اوّلیه دنیا از نظر فیلسوفان و دانشمندان
“تالس” نخستین فیلسوف یونانی – که در سال ۶۴۰ پیش از میلاد میزیست -، معتقد بود که جهان هستی از آب به وجود آمد و همه تغییرات جهان در اثر عناصری است که در آب تأثیر میگذارد. وی معتقد بود، خاکریزه، تخته سنگها در اثر تغییرات هوا پیدا شده و هوا آبی است که به صورت بخار درآمده و ابرها بخارهای انباشتهاند، آتش از برخورد اجسام منجمد شده که از آب به وجود آمده است، پیدا شد. همه چیز در دنیا به اصل خود که آب است باز میگردد.
این فیلسوف ادعا میکرد هستی، آکنده از آبهای قدیمی است و اطراف آن یخ بسته و آب را محاصره کرده است. از این صخرهها قطعهای جدامانده و بر روی آب قرار گرفته است که نامش زمین است.[۲]
دانشمندان علوم طبیعی معتقدند که اصل هستی از گاز گرم متخلخل که فضا را پر کرده و محتوای دقایق ماده است و پیوسته در حرکت است، پدید آمده است.
بیشتر دانشمندان برآنند که عالم هزاران میلیون سال پیش با رویدادی به نام “انفجار بزرگ” آغاز شده است. تصور میشود که در آن انفجار تمام ماده و انرژی موجود در عالم خلق شده است.
نظریهی انفجار بزرگ در حال حاضر مشهورترین توضیح ارائه شده درباره منشأ جهان است.[۳] این تئوری بیان میکند که دنیا در زمانهای بسیار دور، در حدود ۱۳ میلیارد سال پیش در یک لحظه معین درون نقطهای جای داشت که در آن انرژِی و چگالی[۴] ذرات بینهایت بود.
بر اساس این مدل کیهانشناسی، هستی در یک انفجار شروع به خلاصی یافتن از تراکم و دمای بیش از حد نمود. بدین صورت عالم لحظه به لحظه وسیعتر میگشت و دما نیز به تبع آن رفته رفته کاهش مییافت.[۵] این دانشمندان در خلال بررسیها و مشاهدات خود پیرامون پدیدههای عالم، به این نتیجه رسیدهاند که ماده در ابتدای آفرینش امر جامد و ساکن بود، همچنین ماده در آغاز، شکل گاز مشتعل بسیار درهم فشرده و متراکم را داشته و در اثر انفجار بسیار شدیدی که در آن رخ داد، به توسعه و امتداد در پیرامون خویش پرداخت.
مادهی اوّلیه دنیا از نظر قرآن کریم
مفسران قرآن با استناد به آیه ۷ سورهی هود،[۶] و آیات دیگر،[۷] میگویند: اصلی که جهان از آن به وجود آمد آب بود.
سید قطب معتقد است که این آیه(آیه ۷ سورهی هود) فقط بر وجود آب هنگام خلق آسمان و زمین و قرار داشتن عرش خدا بر آن دلالت دارد، اما اینکه این آب چگونه آبی بود، از امور غیبی است که راهی برای فهم آن وجود ندارد.[۸]
برخی هم برآنند که خداوند ابتدا آب را آفرید، آنگاه آسمانها و زمین و به طور کل موجودات مادی را از آب خلق کرد.[۹]
قرآن مجید در مورد خلقت آسمان نیز میفرماید: “ثم استوی الی السماء و هی دخان…”؛[۱۰] سپس به آفرینش آسمان پرداخت، در حالیکه به صورت دود بود. این آیه شریفه خلقت آسمان را از دود بیان میکند.
امام باقر(ع) میفرماید: این دود از جنس دودی که از آتش برخاسته باشد نیست.[۱۱]
ماده اوّلیهی عالم از نگاه امام علی(ع)
امام علی(ع) در نهج البلاغه، ضمن بیان افعال الاهی؛ یعنی خلقت موجودات و تدبیر آنها، اعم از موجودات مجرد و مادی و موجودات ارضی و سماوی، به این موضوع میپردازد و میفرماید: “ثم انشأ سبحانه فتق الاجواء…”؛[۱۲]
خداوند جو و فضای وسیعی را خلق کرد و در آن جو و فضای وسیع، آب را خلق کرد، و این آب روی باد قرار گرفته است؛ یعنی در واقع خدا در فضا بادی را خلق کرد و روی آن باد مایعی را که به صورت آب بود، خلق کرده است که آن باد از زیر فشار آورده و آب را نگاه میدارد، تا این آب ثابت بماند. سپس باد دومی را خلق کرد که این باد آب را با فشار به هم میزند و در نتیجه امواج زیادی ایجاد میشود. این امواج به هم میخورد و در اثر برخورد این امواج کفهایی پیدا میشود – که در حقیقت کفها عبارت از همان ذرات آبی است که به سمت بالا میرود. – و از همان کفها آسمانها خلق شده است.
از بعضی روایات که یکی از آنها هم از خود آنحضرت است، استفاده میشود که از کفها بخارهایی بلند شد که به صورت دود بود.[۱۳] البته این دو منافاتی با هم ندارند؛ زیرا وقتی بخار زیادی در یکجا جمع شود و به سمت بالا برود، به دود شباهت پیدا میکند.
بنابراین، اگر این بیان حضرت را با روایت دیگر، جمع کنیم میتوان گفت که علی(ع) اصل عالم ماده را، آب میداند.
جمع میان آیات روایات و نظریات جدید
بیگمان منظور از واژه “دخان”؛ یعنی دود در قرآن کریم، دود اصطلاحی نیست؛ زیرا که دود شناخته شده از آتش است، مفسران با استفاده از روایت امام باقر(ع) بر این نکته اتفاق دارند که دخان در اصطلاح قرآن از آتش نیست، بلکه بر اثر شدت امواجی است که از آب برخاسته و استعاره از بخاری است که از آب بر میخیزد. همچنین این احتمال وجود دارد که عرش خداوند در آیه ۷ سورهی هود، کنایه از قدرت او باشد و در حقیقت آغاز قدرت خداوند در تکوین و تشکیل عالم ماده، از آب بود. این همان کلام امام علی(ع) است که فرمود: خلقت عالم از آب بود.
البته دلیلی نداریم که منظور همین آبی است که از اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده است، بلکه ممکن است منظور همان ماده مذاب باشد و به دلیل ناشناخته بودن ماده مذاب برای مردم آنروز، از آن اسمی برده نشد و به آب تعبیر شد. همچنین باد را که حضرت میفرماید بر آب مسلط شد، ممکن است منظور باد اصطلاحی نباشد، بلکه همان نیرو و قو محرکهای باشد که این ماده مذاب را سریع حرکت میدهد.
همینطور معلوم نیست که منظور از دریا(بحر) در کلام امام باقر(ع) که فرمود: “وقتی خدا خواست آسمان را خلق کند به بادها دستور داد، دریا را به هم زدند”، همین دریاها و اقیانوسها باشد؛ چرا که شکلگیری دریاهای این چنینی فرع بر خلقت زمین است و بحث در اصل آفرینش خود کهکشانها است که یکی از آنها کره زمین است.
بنابراین، با این توجیه، دیدگاه امام علی(ع) با نظریه و تئوری جدید هم منافات ندارد. اصل عالم ماده به فرموده آنحضرت آب و یا به گفته دانشمندان علوم طبیعی ماده مذاب بود.
امام علی(ع) در نهج البلاغه فرمود: در اثر حرکت کف ایجاد شد، منظور از کف همان ذراتی است که از مایع مذاب به سمت بالا رفته و سپس از آن جدا شده؛ یعنی در حقیقت تکههایی از آن جدا شد و به صورت بخار بالا رفت و از بخار آن آسمان خلق شد و از خود کف زمین خلق شد. بنابراین، زمین هم از همان ماده مذاب بود و بعد روی آن بسته شده است. این مطلب قابل تطبیق بر نظریه انفجار بزرگ است که ذراتی از مایع مذاب جدا شده و به صورت زمین در آمده است.
بنابراین، تضادی میان دیدگاه آیات و روایات و نظریه و تئوری دانشمندان علوم جدید نیست؛ چرا که دیدگاه قرآن و روایات بر نظریات جدید بویژه نظریه “سدیم”[۱۴] قابل حمل است؛ چون کلمه آب و بخار، قابل حمل به ماده مذاب و گاز است.
البته، متکلمان در این مسئله به ظاهر آیات و روایات بسنده کرده و بدون توجیه آنرا پذیرفته و گفتهاند: از آنجا که خداوند بر همه چیز قادر است، بنابراین، ممکن است آب را خلق کند و از آن زمین و آسمانها را به وجود بیاورد.
برخی نیز با استناد به این آیه قرآن که میفرماید: ” و ما آفرینش آسمانها و زمین و آفرینش نفس خودشان را به آنها ننمودهایم”.[۱۵] و با استدلال به اینکه دیدگاه دانشمندان، هنوز در مرحله فرضیه است و در معرض رد یا قبول است و هنوز به درجه صحت قوانین علمی نرسیده است؛ – زیرا هیچکس هستی نخستین و کیفیت تکوین اجرام هستی را ندیده است -،[۱۶] ظاهر را پذیرفتهاند که ماده اوّلیهی عالم آب است.[۱۷]
عدهای دیگر در توجیه خلقت آسمانها و زمین از آب، بیان دیگری دارند و میگویند:
عالم بر دو نوع است:
- عالم خلق و ماد
راهنمای خرید:- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
مهسا فایل |
سایت دانلود فایل 