پاورپوینت کامل آیا در مورد طول دوره زیارت، سفارش خاصی در احادیث وجود دارد؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا در مورد طول دوره زیارت، سفارش خاصی در احادیث وجود دارد؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا در مورد طول دوره زیارت، سفارش خاصی در احادیث وجود دارد؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا در مورد طول دوره زیارت، سفارش خاصی در احادیث وجود دارد؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در آموزه‌های دینی سفارش شده است، عبادات مستحب بگونه‌ای انجام شود که لذت آن از دست نرفته و حالت تکرار و خستگی به انسان دست ندهد. از آن‌جا که زیارت نیز نوعی عبادت است، می‌توان آن‌را مصداقی برای این توصیه دانست، که البته با توجه به ظرفیت‌های مختلف افراد، می‌تواند متفاوت بوده و مدت زمان زیارت متغیر باشد.

در هر حال، جز در مورد زیارت امام حسین(ع)، که به زائرین توصیه شده، کربلا را وطن خود قرار نداده و زیاد در آنجا نمانید، در مورد زیارت سایر معصومین، سفارشی در این زمینه مشاهده نمی‌شود. ولی شاید حکمت این مطلب در مورد زیارت امام حسین(ع)، باقی ماندن جذابیت زیارت آن حضرت باشد که در این صورت، می‌توان آن را به زیارت سایر معصومین(ع) نیز سرایت داد.

پاسخ تفصیلی

ابتدا باید گفت؛ توصیه‌هایی وجود دارد مبنی بر آن‌که عبادات مستحب را باید به گونه‌ای انجام داد تا لذت آن از دست نرود و حالت تکراری و تحمیلی نداشته باشد.[۱] و از آن‌جا که زیارت اهل‌بیت(ع) نیز نوعی عبادت مستحب به شمار می‌آید، می‌توان آن‌را نیز مصداقی از مصادیق توصیه بالا دانست که بر اساس آن باید به روشی عمل کرد که زیارت همواره برای انسان جذابیت داشته باشد. البته این موضوع در مورد انسان‌های مختلف، با توجه به ظرفیت‌های آنان متفاوت است.

اما درباره سکونت در شهرهای زیارتی یادآور می‌شویم؛ در انتخاب محل زندگی، تنها مقدّس بودن مکان، کافی نیست و سزاوار است انسان در جایی سکونت داشته باشد که ایمانش در آن‌جا بهتر حفظ شود، همان‌گونه که پیامبر(ص) بخشی از اصحاب خود را از شهر مقدس مکه به حبشه فرستاد و خود نیز به همراه گروهی دیگر به مدینه مهاجرت کردند. طبیعی است که تعیین «جای بهتر برای مؤمنان» در زمان‌های مختلف می‌تواند متفاوت باشد؛ از این‌رو نمی‌توان شهر خاصی را معرفی کرد که تا ابد بهترین مکان برای سکونت مؤمنان باشد.

با ذکر این مقدمات، باید گفت؛ در مورد استحباب سکونت در اطراف مرقد بیشتر ائمه(ع)، روایتی نفیاً و اثباتاً وجود ندارد، جز در مورد شهر کوفه که در نزدیکی نجف بوده و بر سکونت در آن توصیه شده و در مورد شهر کربلا که سفارش شده تا آن‌جا را وطن قرار ندهید:

۱. شخصی نزد امام صادق(ع) آمد و عرضه داشت: من زمین‌هایم را فروخته و ثروت زیادی دارم، آیا ساکن مکه شوم؟ امام فرمود: نه! آنان آشکارا نسبت به خدا ناسپاسی می‌کنند! گفت: در (مدینه و ) حرم پیامبر(ص) چطور؟! امام فرمود: اینان بدتر از آنانند! گفت: پس کجا ساکن شوم؟! امام توصیه فرمودند که در عراق و کوفه ساکن شوند؛ زیرا تا شعاع دوازده مایلی[۲] آن برکت است و در کنار آن قبری وجود دارد که هیچ بیچاره و غم‌دیده‌ای به آن‌جا نمی‌آید جز آن‌که خداوند وضعیتش را بهتر می‌کند.[۳] در مورد این روایت دو نکته قابل توجه است:

الف) با توجه به روایات دیگر مشخص است که مراد قبر امام علی(ع) است که در آن زمان به صورت گمنام در بیابان‌های حوالی کوفه قرار داشت. البته برخی نیز آن‌را به قبر امام حسین(ع) تفسیر کرده‌اند.

ب) در همان زمان