پاورپوینت کامل سواد اعظم در فرهنگ روایات و فرهنگ عرفان و تصوف به چه معنا است؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سواد اعظم در فرهنگ روایات و فرهنگ عرفان و تصوف به چه معنا است؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سواد اعظم در فرهنگ روایات و فرهنگ عرفان و تصوف به چه معنا است؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سواد اعظم در فرهنگ روایات و فرهنگ عرفان و تصوف به چه معنا است؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«سواد اعظم» در فرهنگ روایات به معنای جمعیت انبوه و اکثریت افراد جامعه است. به نظر می‌رسد این لفظ ذاتاً دارای بار منفی یا مثبت نیست؛ بلکه به حسب قرائن و موارد به کار گرفته شده متفاوت است، گاهی بار منفی دارد،[۱] و گاهی دارای بار مثبت است.[۲]

اما در اصطلاح اهل عرفان، «سواد اعظم» عبارت از فقر است، زیرا با آنکه فقر مادی و عرفی، می‌تواند روسیاهی در دنیا و آخرت را به دنبال داشته باشد: «الفقر سواد الوجه فى الدارین»، اما فقر واقعی در واقع به معنای فنای کامل سالک در خدا است، به ‌نحوى که وجودى باقى نماند و گویا آنکه وجود او کاملاً محو و تاریک شده، اما در واقع در نور خدا غوطه‌ور شده است و فقر حقیقى و بازگشت به عدم اصلى همین است. بر این اساس و با این نگاه، روسیاهی معنای مثبتی خواهد داشت:[۳]

سواد الوجه فى الدارین درویش‏

سواد اعظم آمد بى‏کم و بیش‏

که اشاره به فنای سالک و مغلوب گشتن وجود ظلى است؛ چنان‌که سواد زلف هم اشاره به مرتبه فنا است.

حافظ گوید:

اگر بمذهب تو خون عاشق است مباح‏

صلاح ما همه آنست کان ترا است صلاح‏

سواد زلف سیاه تو جاعل الظلمات‏

بیاض روى چو ماه تو فالق الاصباح‏

ز چین زلف کمندت کسى نیافت خلاص‏

نه از کمانچه ابرو و تیر چشم نجاح‏[۴]

[۱]. «قَامَ رَجُلٌ إِلَى عَلِیٍّ فَقَالَ یَا أ