پاورپوینت کامل کسی که متصف به صفت یا غنی باشد چگونه است؟ چه حالات و روحیاتی را تجربه می‌کند و افعالش چه تغییری می‌کند؟ و در مسیر بندگی او چه اتفاقاتی می‌افتد؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کسی که متصف به صفت یا غنی باشد چگونه است؟ چه حالات و روحیاتی را تجربه می‌کند و افعالش چه تغییری می‌کند؟ و در مسیر بندگی او چه اتفاقاتی می‌افتد؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کسی که متصف به صفت یا غنی باشد چگونه است؟ چه حالات و روحیاتی را تجربه می‌کند و افعالش چه تغییری می‌کند؟ و در مسیر بندگی او چه اتفاقاتی می‌افتد؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کسی که متصف به صفت یا غنی باشد چگونه است؟ چه حالات و روحیاتی را تجربه می‌کند و افعالش چه تغییری می‌کند؟ و در مسیر بندگی او چه اتفاقاتی می‌افتد؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«غِنی» در لغت به معنای توانگر شدن(مصدری) و توانگری و بی‌نیازی(وصفی) است.[۱]

داشتن صفت غِنا و بی‌نیازی گاهی مثبت و مطلوب است و گاهی منفی و نامطلوب؛ بر این اساس باید احتمالات مختلف را بررسی کنیم تا مشخص شود که مراد ما از داشتن این ویژگی چیست و  می‌خواهیم از چه منظر و دیدگاهی به آن بنگریم:

1. اگر اتصاف به صفت غِنا را به معنای توانگری مادی و داشتن مال و ثروت بدانیم؛ باید گفت که از نظر اسلام، داشتن مال و ثروت اگر از راه حلال به‌دست‌ آمده و حقوق و وظایف شرعی مرتبط با آن، رعایت شده باشد، نه تنها نکوهش نشده، بلکه از آن جهت که وسیله و ابزاری برای رسیدن به آخرت می‌باشد ممدوح و پسندیده است. و صد البته رسیدن به ثروت و توانگری از راه غیر مشروع و یا با عدم رعایت حقوق و وظایف شرعی، مذموم و ناپسند است.[۲]
2. گاهی مقصود از اتصاف به صفت غِنا و بی‌نیازی، داشتن حالت نفسانی و اخلاقی خاص است، در این صورت اگر مقصود از آن، قناعت و بی‌نیازی از خلق و طمع نداشتن نسبت به مال و ثروت دیگران باشد، داشتن این ویژگی، نیکو و پسندیده است. چنان‌که از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) نقل شده است: هر کس قانع شود به آنچه خدا روزی او کرده، او از غنی‌ترین مردمان است.[۳]

در این راستا امام کاظم(ع) می‌فرماید: هر کس راضی می‌شود از دنیا به آنچه او را کافی است، پس اندک چیزی از دنیا او را کفایت می‌کند؛ و کسی که مقدار کفایت خودش از دنیا او را راضی نمی‌کند، تمام دنیا نیز او را بسنده نخواهد بود.[۴]

بر اساس نقل، امام صادق(ع) آثار و ثمرات وجود صفت قناعت(که موجب پیدایش صفت غنا در انسان است)، را چنین بیان فرمود: اگر شخص قانع سوگند یاد کند که دنیا و آخرت را مالک شده است؛ البته خداوند عزیز سخن او را تصدیق کرده و سوگند او را امضاء و صحیح خواهد شمرد؛ زیرا مقام قناعت بسیار بزرگ و مهم است. و چگونه می‌توان به قسمت پروردگار متعال راضى نشد، در صورتى که خدای متعال می‌‏فرماید: معیشت دنیوى مردم را در میان آنان قسمت کرده‌‏ایم.[۵]

3. چنان‌که گاهی مقصود از اتصاف به صفت غِنا، اتکا بر ویژگی غنی‌بودن خداوند است؛[۶] زیرا خداوند، غنی بالذات و نامحدود است و همه به خداوند محتاج و نیازمندند:

«اى مردم شما (همگى) نیازمند به خدایید؛ تنها خداوند است که بی‌نیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است».[۷]

آثار وجود چنین صفتی در انسان این است که:

۱-۳. خود را در برابر خداوند فقیر و نیازمند می‌ب