پاورپوینت کامل چه گزارش‌هایی در مورد زندگی عبدالرحمن بن عبد رب که در کربلا به شهادت رسید، وجود دارد؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چه گزارش‌هایی در مورد زندگی عبدالرحمن بن عبد رب که در کربلا به شهادت رسید، وجود دارد؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چه گزارش‌هایی در مورد زندگی عبدالرحمن بن عبد رب که در کربلا به شهادت رسید، وجود دارد؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چه گزارش‌هایی در مورد زندگی عبدالرحمن بن عبد رب که در کربلا به شهادت رسید، وجود دارد؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

یکی از شهدای کربلا که روز عاشورا در سپاه امام حسین(ع) حضور داشت و توانست به فیض عظیم شهادت در راه خدا برسد،[۱] عبدالرحمن بن عبد ربّ،[۲] (یا عبد ربه)،[۳] الکعبه،[۴] انصاری،[۵] صائدی[۶] است. وی از قبیله‌ی بنی‌سالم بن خزرج است[۷] که تحت تربیت امام علی(ع) قرار گرفت و از حضرتشان قرآن آموخت.[۸]

عبدالرحمن از ناقلان حدیث غدیر است.[۹] بر اساس گزارش‌های تاریخی، امام على(ع) مردم را در «رحبه» سوگند داد و فرمود: «هر کس در روز غدیر خم سخنان رسول خدا(ص) را شنید، بپاخیزد و کسی بپانخیزد، مگر آن‌که سخنان را با گوش خود شنیده باشد. یکی کسانی که از آن‌جا از جا برخاست، عبدالرحمن بن عبد ربّ انصارى بود. وی گفت ما از رسول خدا(ص) شنیدیم که فرمود:

 «ألا إنّ اللّه عزّ و جلّ ولیى و أنا ولىّ المؤمنین، ألا فمن کنت مولاه فعلىّ مولاه …».[۱۰]

با استناد به این گزارش، این شهید کربلا را باید از صحابیانی دانست که به یاری امام حسین(ع) آمده بودند.

در شب عاشورا امام حسین(ع) براى بهداشت و نظافت بیشتر و عطرآگین ساختن به خیمه‌‏اى ویژه که براى این کار آماده شده بود، وارد شد و «بریر همدانى» و «عبد الرحمن انصارى» بر در خیمه ایستاده بودند تا آن‌حضرت(ع) نیز نظافت کند. بریر در آن شرایط دشوار، شادمانى خود را مخفی نمى‏کرد و به جاى ترس از دشمن می‌خندید و براى بالا بردن روحیه‏‌ها شوخی‏هاى سنجیده می‌کرد. عبدالرحمن به او گفت: اى «بریر»! آیا این زمان هنگامه تفریح و کارهای بیهوده‌ است؟! او پاسخ داد: به خدا سوگند که من هیچ‌گاه بیهوده‌گویى و بیهوده‌کارى را خوش نمی‌‏داشتم و مردی جدّی بودم، امّا اینک به جهت سعادتى که خداى روزیم ساخت