پاورپوینت کامل منظور از این سخن که گفته شده:«الله اسم ذاتی است که جامع همه‌ی کمالات است، و گرنه اشتمال بر کمالات در معنای این کلمه مأخوذ نیست» چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منظور از این سخن که گفته شده:«الله اسم ذاتی است که جامع همه‌ی کمالات است، و گرنه اشتمال بر کمالات در معنای این کلمه مأخوذ نیست» چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منظور از این سخن که گفته شده:«الله اسم ذاتی است که جامع همه‌ی کمالات است، و گرنه اشتمال بر کمالات در معنای این کلمه مأخوذ نیست» چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منظور از این سخن که گفته شده:«الله اسم ذاتی است که جامع همه‌ی کمالات است، و گرنه اشتمال بر کمالات در معنای این کلمه مأخوذ نیست» چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

برخی از مفسران در تفسیر سوره‌ی حمد می‌گویند: «الله برترین نام از نام‌‌های ذات مقدسی است که هستی صِرف و جامع و مبدأ همه‌ی کمالات وجودی و منزه از هر نقصی است؛ و چون آن ذات اقدس جامع همه‌ی اسمای حسنا و صفات نیکو است، گفته می‌شود «الله اسم ذاتی است که جامع همه‌ی کمالات است». و گرنه اشتمال بر کمالات در معنای این کلمه مأخوذ نیست».[۱]

ظاهرا مقصود از این جمله، آن است که معنای مطابقی یا تضمنی کلمه الله، جامع همه‌ی کمالات بودن نیست؛ چنان‌که در ادامه می‌گوید:« این نام مبارک که از آن به «لفظ جلاله» یاد می‌شود و ۲۶۹۸ بار در قرآن کریم به کار رفته است، در اصل «اله» بود که همزه‌ی آن بر اثر کثرت استعمال حذف شده است و با پیوستن «الف و لام» به آن به صورت «الله» در آمده است.

 «اله» به معنای «مَألُوه» است و مالوه یا به معنای معبود است، یا متحیر فیه(ذاتی که همه‌ی عقل‌ها و دل‌‌ها در باره‌ی او متحیر و سرگردانند)، و یا مفهومی جامع بین این دو.

در زبان عرب و فرهنگ وحی، «اله» بر هر معبودی که عابدان در پیش‌گاهش خضوع کنند، اطلاق می‌شود حق باشند یا باطل: «لاتتخذوا الهین اثنین»،[۲] «ارأیت من اتخذ الهه هواه»،[۳] «ءأنت فعلت هذا بآلهتنا»،[۴] اما «الله» بر اثر کثرت استعمال، عَلَم(اسم خاص) ذات مقدس خداوند است که جامع همه‌ی صفات جلالی و جمالی است و جز بر او اطلاق نمی‌شود».[۵]

در هر صورت هر چند مدلول کلمه «الله» به دلالت مطابقی یا تضمنی، جامع همه‌ی کمالات نیست، اما می‌