پاورپوینت کامل افسانه‌ی غرانیق چیست؟ ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل افسانه‌ی غرانیق چیست؟ ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل افسانه‌ی غرانیق چیست؟ ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل افسانه‌ی غرانیق چیست؟ ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

افسانه‌ی غرانیق ساخته و پرداخته‌ی دشمنان و مخالفانی است که براى تضعیف موقعیت قرآن و پیامبر(ص) چنین حدیث بی‌اساسی را جعل کرده‏اند. آنها در این افسانه گفتند: پیامبر خدا(ص) در مکه مشغول خواندن سوره‌ی «النجم» بود، وقتی به آیاتى که نام بت‌هاى مشرکان در آن بود، یعنی: «أَ فَرَءَیْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى‏ وَ مَنَاهَ الثَّالِثَهَ الْأُخْرَى» رسید، – نعوذ بالله – شیطان این دو جمله را بر زبان او جارى ساخت که: «تلک الغرانیق العلى، و ان شفاعتهن لترتجى»! یعنی: «اینها پرندگان زیباى بلند مقامى هستند و از آنها امید شفاعت است»! در این هنگام پیامبر(ص) سجده کرد و آنها هم سجده کردند، جبرئیل نازل شد و به پیامبر(ص) اخطار کرد که این دو جمله را من‏ براى تو نیاورده بودم، این از القائات شیطان بود.

قرائن و شواهد فراوانی نشان می‌دهد که این یک حدیث مجعول و ساختگى است؛ لذا تمام محققان اسلامى اعم از شیعه و اهل‌تسنن این حدیث را قویا نفى کرده و آن‌را به جاعلان نسبت داده‌‏اند.

پاسخ تفصیلی

پیرامون افسانه‌ی ساختگى «غرانیق» در بعضى از کتب اهل‌سنت روایات عجیبى از ابن عباس نقل شده از جمله این‌که: پیامبر خدا(ص) در مکه مشغول خواندن سوره‌ی «النجم» بود، وقتی به آیاتى که نام بت‌هاى مشرکان در آن بود رسید که: «أَ فَرَءَیْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى‏ وَ مَنَاهَ الثَّالِثَهَ الْأُخْرَى».^[۱]‏ یعنی: به من خبر دهید آیا بت‌هاى «لات» و «عزّى» و «منات» که سوّمین آنهاست (دختران خدا هستند) ؟. در این هنگام شیطان این دو جمله را بر زبان او جارى ساخت: «تلک الغرانیق العلى، و ان شفاعتهن لترتجى»! یعنی: «اینها پرندگان زیباى بلند مقامى هستند و از آنها امید شفاعت است»![۲]

در این هنگام مشرکان خوشحال شدند و گفتند: «محمد(ص) تا کنون نام خدایان ما را به نیکى نبرده بود». در این هنگام پیامبر(ص) سجده کرد و آنها هم سجده کردند، جبرئیل نازل شد و به پیامبر(ص) اخطار کرد که این دو جمله را من‏ براى تو نیاورده بودم، این از القائات شیطان بود در این موقع آیات مورد بحث (وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِیٍّ …) نازل گردید و به پیامبر(ص) و مؤمنان هشدار داد.[۳]

اگر چه جمعى از مخالفان اسلام براى تضعیف برنامه‌‏هاى پیامبر(ص) به گمان این‌که دست‌آویز خوبى پیدا کرده‌‏اند این قضیه را با آب و تاب فراوان نقل کرده و شاخ و برگ‌هاى زیادى به آن داده‌‏اند، ولى قرائن فراوان نشان می‌دهد که این یک حدیث مجعول و ساختگى است که براى بی‌اعتبار جلوه دادن قرآن و کلمات پیامبر اسلام(ص)، به وسیله‌ی شیطان‌‏صفتان جعل شده است؛ زیرا:

اولا: به گفته‌ی محققان، راویان این حدیث افراد ضعیف و غیر موثق‌اند، و صدور آن از ابن عباس نیز به هیچ وجه معلوم نیست، و به گفته‌ی محمد بن اسحاق این حدیث از مجعولات زنادقه بوده و او کتابى در این باره نگاشته است.[۴]

ثانیا: احادیث متعددى در مورد نزول سوره‌ی «النجم» و سپس سجده کردن پیامبر و مسلمانان در کتب مختلف نقل شده، ولی در هیچ‌یک از این احادیث سخنى از افسانه‌ی غرانیق نیست، و این نشان می‌دهد که این جمله بعدا به آن افزوده شده است.[۵]

ثالثا: آیات آغاز سوره‌ی نجم صریحاً این خرافات را ابطال می‌‏کند، آن‌جا که می‌فرماید: «پیامبر از روى هواى نفس سخن نمی‌‏گوید آنچه می‌‏گوید تنها وحی الهى است».[۶] این آیه با افسانه‌ی فوق چگونه سازگار است؟!

رابعا: آیاتى که بعد از ذکر نام بت‌ها در این سوره آمده، همه در بیان مذمت‏ بت‌ها و زشتى و پستى آنها است و با صراحت می‌‏گوید: اینها اوهامى است که شما با پندارهاى بی‌اساس خود ساخته‌‏اید و هیچ‌گونه کارى از آنها ساخته نیست. قرآن می‌فرماید: «اینها فقط نام‌هایى است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشته‌‏اید. (نام‌هایى بی‌‏محتوا و اسم‌هایى بی‌مسمّى)، و هرگز خداوند دلیل و حجتى بر آن نازل نکرده، آنان فقط از گمان‌هاى بی‌‏اساس و هواى نفس پیروى می‌‏کنند، در حالى که هدایت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است»![۷]

با این مذمت‌هاى شدید چگونه ممکن است چند جمله قبل از آن، مدح بت‌ها شده باشد؟! به علاوه قرآن صریحاً یادآور شده است که خدا تمامى آن‌را از هر گونه تحریف و انحراف و تضییع حفظ می‌‏کند، چنان‌که در آیه‌ی شریفه‌ی می‌‏خوانیم: «ما قرآن را نازل کردیم و ما به طور قطع نگهدار آنیم».[۸]

خامسا: مبارزه‌ی پیامبر(ص) با بت و بت‌پرستى یک مبارزه‌ی آشتی‌ناپذیر و پیگیر و بی‌وقفه از آغاز تا پایان عمر آن‌حضرت بود. پیامبر اکرم(ص) در عمل نشان دادند که هیچ‌گونه سازش و انعطافى در مقابل بت و بت‌پرستى – حتى در سخت‌ترین حالات- از خود نشان نداد. با این وصف چگونه ممکن است چنین الفاظى بر زبان مبارکشان جارى شود؟

سادسا: حتى آنها که پیامبر اسلام(ص) را فرستاده‌ای از سوى خدا نمی‌‌‏دانند و مسلمان نیستند، او را انسانى متفکر و آگاه و مدبر می‌‏دانند که در سایه‌ی تدبیرش به بزرگ‌ترین پیروزی‌ها رسید. آیا چنین کسى که شعار اصلی‌اش «لا اله الا اللَّه» و مبارزه‌ی آشتی‌ناپذیر با هر گونه شرک و بت‌پرستى بود، و در عمل نشان داد که در ارتباط با مسئله‌ی بت‌ها حاضر به هیچ‌گونه سازش نیست، چگونه ممکن است برنامه‌ی اصلى خود را رها کرده و از بت‌ها این چنین تجلیل به عمل آورد؟!

از مجموع این بحث به خوبى روشن می‌‏شود که افسانه‌ی غرانیق ساخته و پرداخته دشمنان ناشى و مخالفان بی‌خبر است که براى تضعیف موقعیت قرآن و پیامبر(ص) چنین حدیث بی‌اساسی را جعل کرده‌‏اند؛ لذا تمام محققان اسلامى اعم از شیعه و اهل تسنن این حدیث را قویا نفى و تضعیف کرده‏‌اند و به جعل جاعلان نسبت داده‌‏اند.[۹]

البته، بعضى از مفسران توجیهى براى این حدیث ذکر کرده‌‏اند که تنها بر فرض ثبوت اصل حدیث، قابل ذکر است و آن این‌که پیامبر اسلام(ص) آیات قرآن را آهسته و با تانى می‌‏خواند، و گاه در میان آن لحظاتى سکوت می‌‏کرد، تا دل‌هاى مردم آن‌را به خوبى جذب کند، هنگامى که مشغول تلاوت آیات سوره‌ی نجم بود و به آیه‌ی «أَ فَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى وَ مَناهَ الثَّالِثَهَ الْأُخْرى» رسید، بعضى از شیطان‌صفتان(مشرکان لجوج) از فرصت استفاده کرده و جمله‌ی «تلک الغرانیق العلى و ان شفاعتهن لترتجى» را در این وسط با لحن مخصوصى سر دادند تا هم دهن کجى به سخنان پیامبر(ص) کنند و هم کار را بر مردم مشتبه سازند، ولى آیات بعد به خوبى از آنها پاسخ گفت و بت‌پرستى را به شدّت محک