پاورپوینت کامل تا چه مدت ترک یک گناه، تضمین می‌کند که انسان دوباره به آن رجوع نکند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint


در حال بارگذاری
10 جولای 2025
پاورپوینت
17870
1 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تا چه مدت ترک یک گناه، تضمین می‌کند که انسان دوباره به آن رجوع نکند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تا چه مدت ترک یک گناه، تضمین می‌کند که انسان دوباره به آن رجوع نکند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت کامل تا چه مدت ترک یک گناه، تضمین می‌کند که انسان دوباره به آن رجوع نکند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

آیه و روایتی به طور صریح در این باره وجود ندارد؛ اما در روایات آمده است که هر کس چهل روز در تمام کارهایش اخلاص داشته باشد و آنها را برای رضای خداوند انجام دهد، خداوند حکمتش را در قلب او استوار و بر زبانش جاری می‌سازد.

البته باید به چند نکته نیز توجه داشت:

  1. این‌که انسان تا زمانی که در این دنیا است، از گزند آسیب‌های شیطان، در امان نیست. پس هیچ‌گاه نمی‌توان خود را مصون از گناه پنداشت.
  2. از سوی دیگر هیچ‌گاه نباید از رحمت خداوند مأیوس شد و گناه هر چه تکرار شود، باز در توبه باز است و همیشه باید به رحمت خداوند امیدوار بود.

پاسخ تفصیلی

برای روشن شدن پاسخ چند نکته را باید متذکر شویم:

  1. در خصوص این سؤال به آیه یا روایتی برخورد نکرده‌ایم؛ البته در مورد آثار عدد چهل در روایات مطالب زیادی آمده است که به برخی از آنها که احتمال داده می‌شود مرتبط با سؤال باشد، اشاره می‌کنیم:

الف) «هیچ بنده‌ای ایمان به خداوند و یا ذکر خدا را، چهل روز خالص نمی‌کند، مگر این‌که خداوند او را نسبت به دنیا بی‌رغبت و بر درد و درمان آن بینا می‌کند و حکمتش را در قلب او استوار و بر زبانش جاری می‌سازد».[۱]

ب) «هر کس چهل روز، لقمه‌ی حلال بخورد، دل او نورانی می‌شود».[۲]

ج) «آدم، پس از هبوط از بهشت و داوود برای ترک اولی، چهل شبانه و روز در حال توبه و انابه بودند».[۳]

و موارد دیگر، که بیانگر تأثیر عدد چهل در کمال وجودی، اخلاقی، و محو آثار بد اعمال، در آدمی است.

  1. بی‌گمان همان‌گونه که تکرار یک عمل باعث رسوخ آن در روح و جان انسان شده، و به گفته‌ی عالمان اخلاق، ملکات و صفات ثابت را موجب می‌شود، ترک عمل نیز در مدت طولانی می‌تواند ریشه‌های نفسانی آن عمل را در روح انسان از بین ببرد و باعث شود تا انسان لذت آن گناه را فراموش کند، به گونه‌ای که بازگشت دوباره به سوی آن گناه به راحتی صورت نگیرد.
  2. انسان تا زمانی که در این دنیا است، از گزند آسیب‌های شیطان، در امان نیست.[۴]

قرآن کریم می‌فرماید: «نفس، زیاد دستور دهنده به زشتی‌ها است، مگر این‌که رحمت الهی، شامل حال انسان شود».[۵] به همین جهت ائمه(ع) در پیشگاه ذات حق تعالی عرض می‌کردند: «معبودا مرا یک لحظه به حال خودم وامگذار».[۶]

بنابر این هیچ‌گاه نمی‌توان خود را مصون از گناه پنداشت.

  1. هیچ‌گاه نباید از رحمت خداوند مأیوس بود.

لذا گناه هر چه تکرار شود، باز بدر توبه مفتوح و باز است و همیشه باید به رحمت خداوند امیدوار بود.[۷]


[۱]. «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ مَا أَخْلَصَ الْعَبْدُ الْإِیمَانَ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِینَ یَوْماً أَوْ قَالَ مَا أَجْمَلَ عَبْدٌ ذِکْرَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِینَ یَوْماً إِلَّا زَهَّدَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الدُّنْیَا وَ بَصَّرَهُ دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا فَأَثْبَتَ الْحِکْمَهَ فِی قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَه». کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ۲، ص ۱۶، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.

[۲]. ابن فهد حلی، احمد، عده الداعی و نجاح الساعی، محقق، مصحح، موحدی قمی، احمد، ص ۱۵۳، بیروت، دار الکتب الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.

[۳]. کافی، ج ۵، ص ۷۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵، ص ۲۴۶، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

[۴]. قضاعی، محمد بن سلامه، شرح فارسی شهاب الأخبار (کلمات قصار پیامبر خاتم ص)، محقق، مصحح، حسینی أرموی (محدث)، جلال‏الدین، ص ۳۵۹، ح ۷۰۹، تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول، ۱۳۶۱ش.

[۵]. «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَهٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحیم». یوسف،۵۳.

[۶]. کافی، ج ۲، ص ۵۲۴.

[۷]. «لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُون». یوسف، ۸۷.

پرسش های مرتبط