پاورپوینت کامل در تفسیر المیزان، در ضمن طرح موضوع ذکر خدا، آن‌را دارای مراتبی دانسته و از علم دیگری غیر از علم معهود ما سخن به میان آمده است. منظور از آن علم چیست و رابطه آن با یاد خدا چگونه است؟ ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در تفسیر المیزان، در ضمن طرح موضوع ذکر خدا، آن‌را دارای مراتبی دانسته و از علم دیگری غیر از علم معهود ما سخن به میان آمده است. منظور از آن علم چیست و رابطه آن با یاد خدا چگونه است؟ ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در تفسیر المیزان، در ضمن طرح موضوع ذکر خدا، آن‌را دارای مراتبی دانسته و از علم دیگری غیر از علم معهود ما سخن به میان آمده است. منظور از آن علم چیست و رابطه آن با یاد خدا چگونه است؟ ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در تفسیر المیزان، در ضمن طرح موضوع ذکر خدا، آن‌را دارای مراتبی دانسته و از علم دیگری غیر از علم معهود ما سخن به میان آمده است. منظور از آن علم چیست و رابطه آن با یاد خدا چگونه است؟ ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

علامه طباطبائی(ره) در تفسیر آیه‌ی: «فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَ اشْکُرُوا لِی وَ لا تَکْفُرُونِ»؛(پس مرا بیاد آرید تا بیادتان آورم و شکرم بگذارید و کفران نعمتم مکنید)،[۱] ابتدا مطالبی را به عنوان مقدمه بیان می‌کند:

1. «ذکر» دارای معانی یا کاربردهای متعدد است:

۱-۱. «ذکر»، گاهی مقابل «غفلت» قرار می‌گیرد، مانند آیه‌ی: «وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا»؛(کسى را که ما دلش را از یاد خود غافل کرده‌‏ایم، اطاعت مکن).[۲] و از آن‌جا که غفلت عبارت است از نداشتن علم به علم، یعنى این‌که ندانم که می‌دانم، بنابر این ذکر در مقابل غفلت، عبارت است از این‌‌که بدانم که می‌‌دانم.

۱-۲. گاهی «ذکر» در مقابل «نسیان» استعمال می‌شود، و نسیان عبارت است از این‌‌که علم و آگاهی به کلى از خزانه‌ی ذهن محو و زایل شود، پس ذکری که مقابل نسیان است، عبارت است از این‌‌که آن علم و آگاهی هم‌چنان در ذهن باقى باشد، و در آیه‌ی: «وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسِیتَ»؛(به یاد آور پروردگارت را هر وقت که فراموش کردی)،[۳] به همین معنا آمده است.

2. «ذکر» مانند «نسیان»، داراى آثار و خواصى است؛ به همین جهت کلمه‌ی ذکر، مانند نسیان، در مواردى که آثارش هست- هر چند خودش نباشد- استعمال می‌شود، مثلا وقتى من ببینم که شما دوست صمیمى خود را با این‌‌که می‌دانى احتیاج به کمک دارد و یاری نکردى، می‌‏گویم: دوستت را فراموش کردى! با این‌که او را فراموش نکرده‏اى و بر عکس همواره با او و به یاد او بوده‌‏اى، اما از آن‌جا که این یاد اثرى نداشته و بر عکس، اثر فراموشى از شما سر زده، مثل این است که اصلا در ذهن شما وجود نداشته و از یادش برده باشى.

و گویا استعمال ذکر بر ذکر لفظى (مثلا ذکر خدا با گفتن سبحان اللَّه و امثال آن) از همین باب است؛ یعنى کلمه «ذکر» برای اثر ذکر به کار رفته است، نه برای خود ذکر؛ چون ذکر حقیقی مربوط به قلب است و ذکر زبانى، از آثار ذکر قلبى است و از این باب است آیه‌ی: «قُلْ سَأَتْلُوا عَلَیْکُمْ مِنْهُ ذِکْراً»؛^[۴](بگو بزودى ذکرى از او برایت می‌خوانم). و نظائر این استعمال بسیار است.

البته بر فرضی که «ذکر لفظى» از مصادیق «ذکر واقعى» باشد، آن‌را باید از مراتب ذکر دانست، نه این‌که کلمه «ذکر» منحصر در ذکر لفظى باشد.

3. «ذکر» داراى مراتب است؛[۵] اختلاف مراتب ذکر را به خوبی می‌توان از این دو آیه‌ی قرآن به‌دست آورد:

۱-۳. «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَذِکْرِکُمْ آباءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً»؛^[۶] (پس خدا را بیاد آرید آن‌طور که به یاد پدران خود هستید و یا شدیدتر از آن). در این آیه به طور صریح ذکر را به وصف شدت توصیف کرده است.

۲-۳. «وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسِیتَ، وَ قُلْ عَسى‏ أَنْ یَهْدِیَنِ رَبّ