مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل کره ماه حتى در منظومهی شمسى، شیء نورانى به شمار نمیآید، پس چرا قرآن در آیهی ۱۶ سورهی نوح، آنرا نور هفت آسمان اعلام میکند؟! ۱۲ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل کره ماه حتى در منظومهی شمسى، شیء نورانى به شمار نمیآید، پس چرا قرآن در آیهی ۱۶ سورهی نوح، آنرا نور هفت آسمان اعلام میکند؟! ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کره ماه حتى در منظومهی شمسى، شیء نورانى به شمار نمیآید، پس چرا قرآن در آیهی ۱۶ سورهی نوح، آنرا نور هفت آسمان اعلام میکند؟! ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل کره ماه حتى در منظومهی شمسى، شیء نورانى به شمار نمیآید، پس چرا قرآن در آیهی ۱۶ سورهی نوح، آنرا نور هفت آسمان اعلام میکند؟! ۱۲ اسلاید در PowerPoint :
پاسخ اجمالی
قرآن ماه را به عنوان نور معرفی میکند؛ نور به معنای مایهی روشنایی است، چه روشنایی او ذاتی و از خودش باشد، یا از دیگری وام گرفته باشد؛[۱] شهری که میلیونها منبع نوری در آن وجود دارد را نمیتوان تاریک دانست و دلیل آورد که منشأ این نورها، نیروگاهی هستهای میباشد که صدها کیلومتر دورتر است!
از اینرو مقصود از آیهی شریفهی «وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا»[۲] این است که در میان میلیاردها میلیارد ستارگان عالم هستی، غیر از خورشید، این تنها کرهی ماه است که مایهی روشنایی برای ساکنان زمین است. به بیان دیگر، ماه نور هفت آسمان نیست و حتی آیه نمیخواهد بگوید که خورشید نیز برای هفت آسمان و تمام عالم هستی کاربرد دارد، بلکه مراد آیه آن است که در میان این هفت آسمان، خورشید و ماه بیشترین کارکرد را برای ساکنان زمین دارند.
[۱]. ر. ک: «تفاوت نور و ضیاء»، ۱۹۶۳۶.
[۲]. «و ماه را در میان آسمانها مایهی روشنایى، و خورشید را چراغ فروزانى قرار داده است». نوح، ۱۶.
پرسش های مرتبط
