پاورپوینت کامل آیا امام علی(ع) با عثمان درگیر شده بود و به وی دشنام داد، اما چند روز بعد آن دو در حالی که می‌خندیدند در کنار هم مشاهده شدند؟ آیا چنین رفتار متفاوتی با عصمت امام سازگار است؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا امام علی(ع) با عثمان درگیر شده بود و به وی دشنام داد، اما چند روز بعد آن دو در حالی که می‌خندیدند در کنار هم مشاهده شدند؟ آیا چنین رفتار متفاوتی با عصمت امام سازگار است؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا امام علی(ع) با عثمان درگیر شده بود و به وی دشنام داد، اما چند روز بعد آن دو در حالی که می‌خندیدند در کنار هم مشاهده شدند؟ آیا چنین رفتار متفاوتی با عصمت امام سازگار است؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا امام علی(ع) با عثمان درگیر شده بود و به وی دشنام داد، اما چند روز بعد آن دو در حالی که می‌خندیدند در کنار هم مشاهده شدند؟ آیا چنین رفتار متفاوتی با عصمت امام سازگار است؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در برخی گزارش‌های تاریخی موجود در منابع اهل‌‌سنت، از درگیری لفظی بین امام علی(ع) و عثمان بن عفان سخن به میان آمده است.

سعید بن مسیب گفت: روزی علی(ع) و عثمان را دیدم که چنان به هم فحش می‌دادند که مانند آن‌را نشنیده بودم؛ و اگر آنچه را بر زبان آوردند، به کس دیگری گفته بودم به تو نیز می‌گفتم! سپس گفت: اما روزی دیگر آن‌دو را دیدم که در مسجد نشسته بودند و یکی به دیگری می‌خندید![۱]

در بررسی این گزارش می‌توان گفت:

1. این گزارش تنها در کتاب« الأمالی فی آثار الصحابه» آمده و کتاب‌های تاریخی دیگر – جز به نقل از همین کتاب – آن‌را ذکر نکرده‌اند.
2. مانند بسیاری دیگر از گزارش‌های مشابه، نمی‌توان با قطعیت به صحیح‌بودن این گزارش حکم کرد.
3. پذیرفتن این گزارش نیز به عصمت امام ضربه‌ای نمی‌زند؛ چرا که ممکن است امامی در مقابل چیزی که آن‌را خلاف اسلام و یا نابود‌کننده مسلمانی می‌داند با خشونت رفتار کرده و سپس هنگامی که آن مشکل به صورت کامل و یا موقتا برطرف شد، برای حفظ مصلحت و وحدت مسلمانان با استفاده از اصل عقلایی «تقیه مداراتی» با دیگران با خوبی و خوشی رفتار نماید.
4. خوش‌‌رویی، خوش‌اخلاقی و گذشتن از حق خویش، در برابر افرادی که به فحاشی و ظلم می‌‌پردازند، حد و مرزی دارد: «لا یحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ کانَ اللَّهُ سَمیعاً عَلیماً»؛[۲]خدا بلند کردن صدا به بدگویی را دوست ندارد، مگر از آن‌‌کس که به او ستمی شده باشد، و خدا شنوا و دانا است.[۳]

[۱]. حمیری الیمانی الصنعانی، عبدالرزاق بن همام بن نافع، الأمالی فی آثار الصحابه للحافظ الصنعانی، محقق، مجدی، سید إبراهیم، ج ۱، ص ۷۰، قاهره، مکتبه القرآن، بی‌تا.

[۲]. نساء، ۱۴۸.

[۳]. «نظر امامان معصوم(