پاورپوینت کامل مشرق زمین، که روایتی مردم آن‌جا را از زمینه‌سازان ظهور می‌داند، کجا است؟ این‌که امام باقر(ع) فرمود: من اگر در آن زمان بودم، خودم را تا زمان ظهور زنده نگه‌می‌داشتم، نوعی توصیه به همکاری نکردن با این گروه از زمینه‌سازان نیست؟! ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشرق زمین، که روایتی مردم آن‌جا را از زمینه‌سازان ظهور می‌داند، کجا است؟ این‌که امام باقر(ع) فرمود: من اگر در آن زمان بودم، خودم را تا زمان ظهور زنده نگه‌می‌داشتم، نوعی توصیه به همکاری نکردن با این گروه از زمینه‌سازان نیست؟! ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشرق زمین، که روایتی مردم آن‌جا را از زمینه‌سازان ظهور می‌داند، کجا است؟ این‌که امام باقر(ع) فرمود: من اگر در آن زمان بودم، خودم را تا زمان ظهور زنده نگه‌می‌داشتم، نوعی توصیه به همکاری نکردن با این گروه از زمینه‌سازان نیست؟! ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشرق زمین، که روایتی مردم آن‌جا را از زمینه‌سازان ظهور می‌داند، کجا است؟ این‌که امام باقر(ع) فرمود: من اگر در آن زمان بودم، خودم را تا زمان ظهور زنده نگه‌می‌داشتم، نوعی توصیه به همکاری نکردن با این گروه از زمینه‌سازان نیست؟! ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

موضوع مطرح شده در پرسش، ناظر به روایتی از امام باقر(ع) است که به خروج گروهی در سمت مشرق زمین و کمک آنان به امام زمان(عج) برای زمینه‌سازی امر ظهور و تحقق دولت عدالت‌‌خواهان اشاره کرده و می‌فرماید:

«گویی می‌بینم مردمی در مشرق خروج کرده‌‏اند و خواستار حقّ هستند، ولی به ایشان داده نمی‌شود. آنان مجددا خواستار حق خود می‌شوند؛ اما به آنان داده نمی‌شود. پس چون چنین می‌بینند شمشیرهای خود را بر گردن خویش می‌افکنند(آماده کارزار می‌شوند). پس آنچه می‌طلبند به ایشان می‌دهند، ولی ایشان از پذیرفتن آن خودداری می‌کنند تا این‌که قیام نمایند و آن‌را به کسی تحویل نمی‌دهند مگر به صاحب شما! کشتگان‌‌شان شهید هستند. بدانید اگر من خود آن‌را درمی‌یافتم، حتما خود را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم».[۱]

بررسی سند روایت

در سلسله سند این روایت، راویانی قرار دارند که همگی ثقه و مورد اعتمادند:

1. احمد بن محمد بن سعید معروف به «ابن عقده» فردی ثقه و مورد اعتماد است.[۲]
2. علی بن حسن بن علی بن فضال؛ ثقه و مورد اعتماد است.[۳]
3. محمد بن حسن(صفار)؛ ثقه و مورد اعتماد است.[۴]
4. حسن بن علی بن فضال؛ ثقه و مورد اعتماد است.[۵]
5. احمد بن عمر حلبی؛ ثقه است.[۶]
6. حسین بن موسی(بن سالم)؛ ثقه و مورد اعتماد است،[۷] و یکی از اصول اربعه مأه نزد او بود.[۸]
7. معمر بن یحیی بن سام؛ ثقه است.[۹]
8. ابوخالد کابلی؛ نام وی وردان و لقب او کنکر بود و از حواریون امام سجاد(ع) به شمار می‌آمد و ثقه است.[۱۰]

در نتیجه تمام راویان این روایت، افرادی ثقه و مورد اعتمادند. علاوه بر آن‌که محتوای این حدیث در روایات دیگری از احادیث ذکر شده است.

عبدالله بن مسعود گفت: «در حضور رسول خدا(ص) بودیم جوانی از بنی‌هاشم آمد و رنگ آن‌حضرت تغییر کرد. گفتند: یا رسول اللَّه! چه اتفاقی رخ داده که ما در چهره شما اثر اندوه می‌بینیم؟! حضرتشان فرمود: ما اهل‌بیتی هستیم که خدا آخرت را برای ما خواسته و این خانواده‌ام بعد از من دچار بلا شده و (از حقوق خود) محروم خواهند شد تا این‌که عده‌‏ای که بیرق‌‌های سیاهی دارند از طرف مشرق می‌آیند و دو مرتبه یا سه مرتبه حق خود را طلب می‌کنند و حق را به آنها نمی‌دهند تا این‌که جنگ کنند و پیروز شوند. آن‌گاه حق آنها را به آنان می‌دهند، ولی آنها قبول نمی‌کنند و آن را به مردی از اهل‌‌بیت من تحویل می‌دهند که او زمین را پر از عدل می‌کند بعد از آن‌که از ظلم پر شده باشد. هر کدام از شما که آن زمان ‌را درک کردید، باید خود را به ایشان برسانید، حتی اگر لازم باشد که با دست و سینه خود از روی برفها حرکت کنید؛ زیرا که او مهدی(ع) است».[۱۱]

مشابه این روایت در منابع اهل‌‌سنت نیز دیده می‌شود:

رسول خدا(ص) فرمود: «ما اهل‌بیتی هستیم که خداوند، آخرت را برای ما به جای دنیا برگزیده است، و زود است که اهل‌بیت من، پس از من، در شهرها تحت فشار قرار گیرند و رانده شوند، تا این‌که صاحبانِ‏ پرچم‌‏های سیاه از مشرق سر برآورند و حق را طلب نمایند، ولی به آنها داده نمی‌شود. دوباره طلب می‌کنند، ولی داده نمی‌شود. بار سوم، طلب می‌کنند. باز هم داده نمی‌شود؛ لذا می‌جنگند و پیروز می‏شوند. پس هر کس از شما و از نسل شما آن‌ زمان را درک کرد، نزد امامی از اهل‌بیت من بیاید، هرچند که پابرهنه بر برف و سرما باشد؛ چرا که آنان پرچم‏های هدایت هستند. آنها پرچم‏ قیام خویش را به مردی از اهل‌بیت من تحویل می‌دهند که نامش، همنام من است … و حاکم زمین می‏شود و آن‌را آکنده از عدل و داد می‌کند، همان‌گونه که آکنده از جور و ستم شده است»‏.[۱۲]

به هر حال در مورد روایت موجود در پرسش، نکاتی را باید بیان نمود:

الف) اگرچه کشورهایی مانند ایران و عراق در قسمت شرقی(شمال شرقی) شهر مدینه و سرزمین حجاز قرار دارند و می‌توان این مناطق را به عنوان مصادیق احتمالی روایت درنظر گرفت؛ اما در خود این روایت، قرینه‌‌ای قطعی وجود ندارد که مراد از آن بخش شرقی، سرزمین ایران باشد و یا آن‌که افراد و دولت‌های خاصی مصداق آن باشند و از این رو هر آنچه در این زمینه گفته می‌شود تنها یک احتمال است، همان‌گونه که مرحوم مجلسی در بیان این روایت، احتمال داده بود که شاید دولت صفویه مصداق آن باشند.[۱۳]

ب) ضمیر موجود در عبارت «لا یدفعونها» ضمیری مؤنث است و به کلمه «حق» برنمی‌گردد، بلکه به چیزی مانند حکومت و یا قدرت برخواهد گشت که از معنا استخراج شده است.

ج) «… لابقیت نفسی لصاحب هذا الامر». در تفسیر این فراز از روایت امام باقر(ع) ممکن است گفته ش