پاورپوینت کامل پیشنهاد ولایت‌عهدی به امام رضا(ع) با چه هدفی بود؟ و چرا حضرت آن را پذیرفت؟ ۴۰ اسلاید در PowerPoint


در حال بارگذاری
10 جولای 2025
پاورپوینت
17870
1 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیشنهاد ولایت‌عهدی به امام رضا(ع) با چه هدفی بود؟ و چرا حضرت آن را پذیرفت؟ ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیشنهاد ولایت‌عهدی به امام رضا(ع) با چه هدفی بود؟ و چرا حضرت آن را پذیرفت؟ ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت کامل پیشنهاد ولایت‌عهدی به امام رضا(ع) با چه هدفی بود؟ و چرا حضرت آن را پذیرفت؟ ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

بر اساس گزارش‌های تاریخی در سال ۲۰۰ هجری،[۱] مأمون عباسی فردی به نام رجاء بن ابی‌ضحاک را مأمور کرد تا امام رضا(ع) را از مدینه به سمت مرو بیاورد. بعد از ورود امام به مرو، مأمون ابتدا به امام(ع) پیشنهاد داد تا حکومت را بپذیرد؛ اما حضرتشان این پیشنهاد را نپذیرفتند. پس از آن مأمون پیشنهاد داد تا امام ولیعهدی را بپذیرد و بر این امر اصرار ورزید؛ از این‌رو امام(ع) منصب ولیعهدی را پذیرفت به شرط آن‌که:

یک) کسی را به عنوان والی در کار دولتی منصوب نکند.

دو) ‌کسی را از کارش برکنار نکند.

سه) هیچ رسمی را نقض نکند.

چهار) در امور دولتی مشاوری از دور باشد.[۲]

در این موضوع چند امر مورد توجه قرار می‌گیرد:

  1. هدف مأمون از پیشنهاد ولایت‌عهدی به امام رضا(ع)

مأمون از این پیشنهاد، اهدافی را دنبال می‌کرد که به برخی از آنها اشاره می‌شود:

۱- ۱. فرو نشاندن شورش‌‌های علویان

علویان خلافت مأمون را قبول نداشتند؛ -زیرا آنها در میان خودشان کسانی را داشتند که از عباسیان برای تصدی حکومت سزاوارتر بودند- و مأمون به دودمانی تعلق داشت که قلوب خاندان امام علی(ع) از دست آنها چرکین بود.[۳]

در همین راستا، افرادی هم‌جهت منافع شخصی خود در حاشیه افرادی از علویان قرار گرفته و در واقع اهداف خودشان را دنبال می‌کردند، مانند ابوالسرایا سری بن منصور از قبیله‌ی بنی‌ربیعه که مردم را به سوی محمد بن ابراهیم طباطبا دعوت کرد و چنین اظهار می‌داشت که آنان را به سوی وصی از آل‌‌محمد و کتاب خدا و سنت رسول خدا(ص) دعوت می‌کند.[۴]

به همین ترتیب محمد بن جعفر ملقب به دیباج در مکه و نواحی حجاز،[۵] ابراهیم بن موسی بن جعفر در منطقه‌ی یمن،[۶] محمد بن حسن معروف به سلق در منطقه‌ی واسط‏،[۷] عباس بن محمد بن موسی جعفری‏ در منطقه‌ی بصره،[۸] زید بن موسی بن جعفر بن محمد در کوفه[۹] قیام کردند.

مأمون با ولایت‌عهدی امام رضا(ع) که برجسته‌ترین فرد در میان علویان بود، عملا مردم را از حمایت دیگر علویانی که دست به قیام و شورش می‌زدند باز می‌داشت و آنان را به سمت خود جذب می‌نمود.

۱- ۲. از بین بردن جایگاه امام رضا(ع)

امام رضا(ع) به زهد و پارسایی نسبت به دنیا و دوری از کسب جاه و مقام مشهور بود. مأمون خواست تا با این پیشنهاد، جایگاه و منزلت امام(ع) را از بین ببرد. امام که به خوبی از این هدف مأمون آگاه بود، خطاب به او فرمود:

هدف شما از این پیشنهاد آن است که مردم بگویند: علی بن موسی الرضا(ع) از دنیا کناره‌‌گیری نکرده، بلکه بدان روی آورده است و برای طمع، خلافت را قبول کرد.[۱۰]

۱- ۳. تحت نظر گرفتن امام(ع)

یکی از اهداف مأمون، تحت نظر قرار دادن امام رضا(ع) بود؛ از این‌رو افرادی مانند هشام بن ابراهیم راشد[۱۱] را مأمور کرد تا حضرتشان را تحت نظر قرار دهند. مأمون دلیل دعوت امام(ع) را این‌گونه بیان می‌کند: «ترسیدیم اگر او را به حال خود بگذاریم در کار ما شکافی به وجود آورد که نتوانیم آن‌را پر کنیم و اقدامی علیه ما بکند که تاب مقاومتش را نداشته باشیم».[۱۲]

۱- ۴. مشروعیت بخشی به حکومت عباسیان

با ظلم و فشار مستمر عباسیان نسبت به علویان و امامان از اهل‌بیت(ع)، در دل شیعیان کینه شدیدی نسبت به خاندان عباسی به وجود آمد. مأمون با این پیشنهادش خواست آن همه ظلم و ستم را بپوشاند و خود را دوست‌دار اهل‌بیت(ع) نشان دهد و از این‌راه به حکومتش مشروعیت بخشد.

۱- ۵. تقویت حکومت خود

بعد از جنگ‌های مأمون با برادرش امین که در بغداد حکومت داشت، عملا شمال شرق ایران و منطقه‌ی خراسان به عنوان مرکز خلافت مأمون به شمار می‌آمد و با توجه به علاقه‌ی شدید ایرانیان نسبت به اهل‌بیت پیامبر(ص)، سپردن ولیعهدی به امام(ع) می‌توانست سبب دل‌جویی ایرانیان نسبت وی و حکومتش شود و وسیله‌ای برای حل مشکلات پیش‌رو باشد. این دلیل را از کلام مأمون می‌توان فهمید:

«این مرد مخفیانه مردم را به امامت خود دعوت می‌کند. ما او را ولیعهد خود قرار دادیم که مردم را به سوی ما دعوت کند».[۱۳]

  1. دلایل پذیرش ولایت‌عهدی توسط امام رضا(ع)

در مورد علت پذیرفتن مقام ولیعهدی توسط امام رضا(ع) می‌توان به چند دلیل اشاره کرد:

۲- ۱. اجبار بر پذیرش

همان‌گونه که گفته شد، مأمون به امام رضا(ع) ابتدا پیشنهاد خلافت و سپس پیشنهاد ولایت‌عهدی را داد؛ که حضرتشان هر دو پیشنهاد را نپذیرفت.

این‌جا بود که مأمون در مقام تهدید برآمد و گفت:

عمر بن خطاب موضوع خلافت بعد از خودش را به شورای شش نفره‌ای – که امام علی(ع) یکی از آنان بود- محول کرد، و سپس فرمان داد که اگر هر کدامشان مخالفت کردند، گردنشان زده شود! بنابر این، اکنون شما باید این موضوع را قبول کنید! [۱۴] (وگرنه گردنتان زده خواهد شد).

امام(ع) در پاسخ ابن عرفه به این مطلب اشاره فرمود. او از امام(ع) پرسید: به چه انگیزه‌‌ای ولیعهدی را پذیرفتید؟ و پاسخ شنید: به همان انگیزه‌‌ای که جدم امام علی(ع) را وادار به ورود در شورا(ی شش نفره) نمود.[۱۵]

۲- ۲. تأیید حضور خاندان پیامبر(ص) در حکومت

یکی از دلائل قبول ولایت‌عهدی آن بود که مردم خاندان پیامبر(ص) را در صحنه سیاست حاضر بیابند و به دست فراموشی نسپارند و نیز گمان نکنند که آنان – همان‌گونه که شایع شده بود – تنها علما و فقهایی هستند که در عمل هرگز به کار ملت نمی‌آیند.

علاوه بر این‌که در نگاه مردم، امضای حکم ولایت‌عهدی امام از سوی مأمون، نوعی اعتراف ضمنی به آن بود که علویان شایسته حکومتند و نه او و دیگر عباسیان!

  1. نتایج فرهنگی وتمدنی حضور امام رضا(ع) در ایران

حضور امام رضا(ع) در ایران، برکاتی را برای مردم آن زمان و آیندگان به دنبال داشت:

۳- ۱. مهاجرت علویان به ایران‏

پس از انتقال امام هشتم(ع) به ایران و پذیرش ولایت‌عهدی، گروهی از علویان از نقاط مختلف حجاز و عراق به ایران مهاجرت کردند. مردم نیز به دلیل این‌که آنها فرزندان پیامبر(ص) هستند، احترام خاصی برای آنان قائل بودند. حضرت معصومه(س)، احمد بن موسی،[۱۶] از چهره‌‌های معروف این جریان هستند. علاوه بر این، یحیی بن عبداللّه بن حسن بن حسن، پس از قیام حسین بن علی(شهید فخ) و شکست او با گروهی از کوفیان به دیلم آمد.[۱۷] هجرت ایشان به این نقطه سبب گسترش تشیع گشت. علاوه بر منطقه دیلم، طبرستان و مازندران امروز نیز مدت‌‌ها زیر نفوذ علویان قرار داشت و غالباً تشیع زیدی بر آن‌جا حاکم بود.[۱۸]

۳- ۲. انتقال مرکزیت شیعه به ایران

به دنبال هجرت علویان و امام‌‌زاده‌گان، به تدریج ایران به عنوان مرکز شیعیان معرفی شد. این امر در زمان‌‌های بعدی ادامه یافت تا جایی که شیعیان در جامعه ایرانی به اکثریت رسیدند.

۳- ۳. کمک به گسترش شیعه دوازده امامی

پس از شهادت امام صادق‌(ع) فرقه‌ی اسماعیلیه پدی

  راهنمای خرید:
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.