پاورپوینت کامل امام صادق(ع) در سفارش‌های خویش به عبدالله بن جندب به چه نکته‌هایی اشاره فرمود؟ ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام صادق(ع) در سفارش‌های خویش به عبدالله بن جندب به چه نکته‌هایی اشاره فرمود؟ ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام صادق(ع) در سفارش‌های خویش به عبدالله بن جندب به چه نکته‌هایی اشاره فرمود؟ ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام صادق(ع) در سفارش‌های خویش به عبدالله بن جندب به چه نکته‌هایی اشاره فرمود؟ ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

امام صادق‌(ع) در گفت‌وگویی با عبدالله بن جندب[۱] سفارش‌های فراوانی به وی داشتند:

ای عبداللَّه! ابلیس دام‌‌های خود را در این سرای فریب گسترده و هدفش از آن چیزی جز دست‌‌یابی به دوستان ما نیست، ولی سرای دیگر به دیده‌ی آنان چنان پرجلال است که هیچ چیزی را جایگزین آن نسازند.

آه، آه بر دل‌‌‌هایی که سرشار از روشنایی است و دنیا از دیدگاه آنان تنها مانند مار گزنده خوش خط و خال و دشمنی بی‌زبان است. آنان با خدا انس دارند و از آنچه خوش‌‌گذران‌‌‏ها به آن عادت کرده‌‏اند، گریزانند. به یقین، اینان دوستان من‏ هستند که به خاطر آنها هر فتنه‌‏‌ای ریشه‌‌کن شود و هر بلایی برطرف گردد.

ای پسر جندب! لازم است هر مسلمانی که با ما آشنا است در هر شبانه‌‌روز به ارزیابی خود پردازد و خود نگهبان نفس خویش باشد. اگر در کارنامه‌ی خود کردار نیکی دید، در صدد افزودن به آن باشد، و اگر گناهی مشاهده کرد از آن آمرزش بخواهد تا روز قیامت خوار نگردد. خوشا به حال بنده‌‌‏ای که بر خطاکارانی که از نعمت‌ها و خوشی‌های دنیا برخوردار شده‌‏اند غبطه نبرد. خوشا به حال بنده‌‏‌ای که دنبال آخرت باشد و برای به دست آوردن آن بکوشد. خوشا به حال کسی که آرزوهای دروغین سرگرمش نسازد.

رحمت خدا بر کسانی باد که چراغی روشن و روشنگر بودند؛ آنان که با کردارهای شایسته‌ی خود و با نهایت تلاش خویش، مردم را به سوی ما خواندند. اینان مانند کسانی نیستند که به افشاگری رازهای [ناگفتنی‏] ما می‌پردازند.

ای پسر جندب! مؤمنان آنانی هستند که از خدا می‌ترسند و نگرانند که آنچه از هدایت الهی نصیبشان گشته را از دست بدهند؛ هرگاه خدا و نعمت‌‌هایش را یاد کنند ترسان و نگران شوند و چون آیات الهی بر آنان خوانده شود، بر اثر نفوذ قدرت خدا که در قرآن متجلی شده، ایمانشان افزایش یابد و بر پروردگارشان توکل نمایند.

ای پسر جندب! دیری است که جهل جان یافته و بنیانش نیرومند گشته و این برای آن است که مردم، دین خدا را بازیچه‌ی خود ساخته‌‌‏اند، تا ‌جایی که هر کس در ظاهر با عملش قصد تقرّب به خدا را دارد، در واقع چیزی غیر از خدا را قصد می‌کند و همین‌‌‏ها ستم‌کارانند.

ای پسر جندب! اگر شیعیان ما ثابت قدم باشند، فرشتگان با آنان دست می‌دهند و ابرها بر سرشان سایه می‌افکند و مانند درخشندگی روز می‌درخشند و از آسمان و زمین، روزی نصیبشان گردد و چیزی از خدا درخواست نکنند، مگر آن‌که به آنان داده می‌شود.

ای پسر جندب! در باره گناه‌کاران هم‌کیش خود جز سخن خیر، چیزی مگو و همگی از خدا درخواست کنید تا توفیق نصیبشان فرماید و دعا کنید تا به توبه رو آورند. پس هر کس در مسیر ما باشد و ما را دوست بدارد و با دشمن ما دوستی ننماید و آنچه را می‌داند بگوید و در مورد آنچه نمی‌داند یا فهمیدنش برایش دشوار است، اظهار نظر نکند، چنین فردی به بهشت راه خواهد یافت.

ای پسر جندب! آن‌کس که فقط بر کردار خود تکیه نماید، نابود خواهد شد و آن‌کس که با تکیه بر رحمت و بخشش الهی گستاخ شود و دست به گناه زند نجات نخواهد یافت.

ابن جندب پرسید: پس چه افرادی نجات خواهند یافت؟!

امام(ع) فرمود: آنان که بین بیم و امید هستند، گمان می‌کنی که در اثر شوق به ثواب و ترس از کیفر، گویا دلشان در چنگال پرنده‌‌‏ای قرار گرفته است.

ای پسر جندب! هر کس می‌خواهد که خداوند حوری بهشتی را به همسری‌اش درآورده و تاجی نورانی بر سرش گذارد، باید برادر مؤمن خود را خوش‌حال کند.

ای پسر جندب! شب‌ها کمتر بخواب و روزها کمتر سخن بگو؛ زیرا هیچ‌یک از اعضای بدن انسان، کم‌‏سپاس‌‏تر از دیده و زبان نیست؛

مادر سلیمان(ع) به فرزندش گفت: فرزندم! از خواب (زیاد) بپرهیز؛ زیرا در آن‌روزی که مردم به اعمال خود نیازمندند، تو را دست خالی خواهد گذاشت.

ای پسر جندب! شیطان دام و قلّابی دارد که با آنها شکار می‌کند؛ پس مراقب باشید تا گرفتار دام و قلّاب‌‌‌هایش نشوید.

ابن جندب پرسید: دام‌‌‌های شیطان چیست؟! امام(ع) فرمود: امّا دام‌‌‌های او، جلوگیری از نیکی با برادران است، و قلّاب‌‌های شکارش، خوابیدن در زمانی است که باید نمازهای واجب خود را در آن زمان بخواند.

 آگاه باشید! به راستی که خداوند، عبادتی بالاتر از گام برداشتن در راه رسیدگی و دیدار با برادران ندارد. وای بر فراموش‌‌کنندگان نمازها و خفتگان در خلوتگاه‌‌‌ها و مسخره‌‌کنندگان خدا و نشانه‌‌هایش در روزگار ضعف دین و ایمان!

آنان مصداق این آیه‌‌اند که «لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَهِ وَ لا یکلِّمُهُمُ اللَّهُ‏ … یوْمَ الْقِیامَهِ وَ لا یزَکیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ‏»؛[۲] (آنان را در آخرت بهره‌‏‌ای نیست؛ و خدا روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید و به آنها نگاه نمی‌کند و پاکشان نمی‌گرداند و آنان عذابی دردناک خواهند داشت).

ای پسر جندب! هر کس شب را به روز رساند و دغدغه‌‌اش چیزی جز آزادسازی خویشتن باشد، مسئله‌ی بزرگی را کوچک شمرده و سود ناچیزی را از پروردگارش درخواست کرده است. و هر کس به برادرش خیانت ورزد، او را تحقیر نماید و کینه‌ی او به دل گیرد، خداوند دوزخ را جایگاه او سازد. و هر کسی بر مؤمنی حسد ورزد، ایمان در دلش آب می‌شود، آن‌گونه که نمک در آب حل می‌شود.

ای پسر جندب! هر کسی در راستای برطرف‌نمودن نیازهای برادرش گام بردارد، مانند کسی باشد که میان صفا و مروه گام برداشته است، و چنین فردی مانند کسی است که در جنگ بدر و جنگ أحد برای خدا، به خون خود آغشته شده است. خدا هیچ امّتی را دچار عذاب نکرد، مگر هنگامی که به حقّ و حقوق برادران مستمندشان بی‌اعتنا بودند‏.

 ای پسر جندب! سلام ما را به شیعیان برسان و به آنان بگو که گرفتار اندیشه‌های انحرافی نشوند؛ زیرا به خدا سوگند، جز با تقوا و تلاش در این دنیا و دلسوزی و همراهی با برادران دینی، نمی‌توان به ولایت ما دست یافت. هر کسی به مردم ستم کند، از شیعیان ما نیست.

ای پسر جندب! شیعیان ما با چند ویژگی شناخته می‌شوند: بذل و بخشش به برادران، گزاردن پنجاه رکعت نماز (واجب و مستحب) در شبانه‌‌‏روز؛ شیعیان ما مانند سگ‌‌ها زوزه نمی‌کشند و مانند کلاغ‌‌ها طمع‌کار نیستند، در پناه دشمنان ما قرار نمی‌گیرند، اگرچه از گرسنگی بمیرند، باز هم از کسی که به ما کینه‌ می‌ورزد درخواست کمک نمی‌کنند؛ شیعیان ما مارماهی نمی‌خورند، هنگام وضو، بر روی کفش‌‌هایشان مسح نمی‌کشند، نماز ظهر را اول وقت بخوانند و هیچ ماده مست‌‌‏کننده‌‌ای نمی‌نوشند!

ابن جندب پرسید: چنین شیعیانی را کجا بیابم؟!

امام فرمود: در قلّه‌ی کوه‌ها و اطراف شهرها؛ هرگاه وارد شهری شدی از مردم (غافل) سراغ کسی را بگیر که نه آنها با او معاشرت دارند و نه او با آنها! این همان مؤمنی است [که تو دنبالش هستی‏]؛ چنان‌که خداوند می‌فرماید:

«وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِینَهِ رَجُلٌ یسْعی»؛[۳] (و مردی از دورترین نقطه‌‌ی شهر دوان دوان آمد). به خدا سوگند، او همان حبیب نجّار تنها بود.

ای پسر جندب! همه‌ی گناهان قابل بخشش است، مگر نارضایتی هم‌کیشانت و همه‌ی کارهای نیک قابل قبول است، مگر آنچه از روی ریا باشد.

ای پسر جندب! برای رضای خدا به گزینش دوستانت اقدام کن و به ریسمان محکم الهی چنگ انداز و در سایه‌ی هدایت او، نگهبان خود باش تا اعمالت پذیرفته شود؛ زیرا خداوند می‌فرماید: مگر کسی که ایمان بیاورد و کار شایسته نماید و به راه راست رهسپار شود.[۴] پس چیزی جز ایمان پذیرفته نشود، و ایمان جز به عمل تحقّق نپذیرد، و عمل جز با یقین صورت نپذیرد، و یقین جز با خشوع امکان‌‌پذیر نیست، و معیار همه‌ی اینها به هدایت است. پس هر کسی هدایت یافت، کردارش پذیرفته شود و با مهر قبول به ملکوت برآید. خداوند می‌فرماید:

«…وَ اللَّهُ یهْدِی مَن یشَاءُ إِلی‏ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ»؛[۵] (و خدا هر کس را بخواهد به راه راست هدایت کند).

ای پسر جندب! اگر دوست داری که به مرتبه‌ی همسایگی خداوند جلیل در خانه‌‌اش دست‌‌یابی و کنار او در بهشت مسکن گزینی، باید دنیا در چشم تو خوار شود و مرگ را جلوی چشمان خود قرار دهی و چیزی را برای فردا ذخیره نسازی و بدان آنچه را از پیش فرستی از آن تو است و آنچه را بر جای گذاری به زیان تو است.

ای پسر جندب! هر کسی خود را از دستاورد خویش محروم سازد، آن‌را برای دیگری جمع‌‌آوری کرده است. و هر کسی از هوای نفس خود فرمان‌‌برداری نماید، از دشمن خود فرمان برده است. هر کسی به خدا اعتماد کند، خداوند به طور کامل دغدغه‌‌هایش در دنیا و آخرت را برطرف می‌کند و مراقب هرچه در ذهن او نیست هم خواهد بود. هر کسی برای هر بلایی شکیبایی، برای هر نعمتی سپاس و برای هر سختی، راحتی را آماده نساخته است، به طور قطع درمانده شود. هر بلایی که برای فرزند و مال و جانت پیش می‌آید، خود را برای مقابله با آن شکیبا ساز؛ زیرا گاهی خداوند امانت و بخشش خود را بازپس می‌گیرد تا از آن طریق، شکیبایی و سپاس‌گزاری تو را در معرض امتحان قرار دهد. تا اندازه‌‌ای به خداوند امیدوار باش که تو را به معصیت نکشاند. و چنان از او بترس که از رحمت بی‌کران الهی ناامید نشوی و فریفته‌ی گفته‌ی نادان و تعریف و تمجید او نشو که دچار تکبر و گردن‌‌‌فرازی و خودبزرگ‌بینی شوی؛ زیرا برترین کار، عبادت و فروتنی است؛ ثروت خود را تباه مساز در حالی که به بهسازی مال دیگری می‌پردازی و مرادم آن مالی است که از خود برای دیگری برجا می‌گذاری! به آنچه خداوند برایت