پاورپوینت کامل منظور از طعامی که در آیه‌ی ۲۴ سوره‌ی عبس سفارش شده تا انسان در آن دقت کند، آیا همین غذای مادی است و یا غذای روحی و معنوی؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منظور از طعامی که در آیه‌ی ۲۴ سوره‌ی عبس سفارش شده تا انسان در آن دقت کند، آیا همین غذای مادی است و یا غذای روحی و معنوی؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منظور از طعامی که در آیه‌ی ۲۴ سوره‌ی عبس سفارش شده تا انسان در آن دقت کند، آیا همین غذای مادی است و یا غذای روحی و معنوی؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منظور از طعامی که در آیه‌ی ۲۴ سوره‌ی عبس سفارش شده تا انسان در آن دقت کند، آیا همین غذای مادی است و یا غذای روحی و معنوی؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

همان‌گونه که در پرسش آمده، خدای متعال در سوره‌ی عبس به انسان توصیه می‌نماید تا نسبت به طعام و غذایی که به دست می‌آورد و از آن تغذیه می‌کند، دقت کافی به خرج دهد:

«فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِهِ»؛ پس انسان باید به غذاى خود بنگرد.

این جمله با توجه به حرف «فاء» که در اولش آمده، در ادامه جملات و آیات قبل است. در این آیه خداوند، نظر و دقت انسان را پیرامون طعامى که می‌‏خورد و با آن نیرو و توان به دست می‌آورد، لازم می‌‏داند. البته نعمت غذا یکى از میلیون‌ها نعمتى است که خداوند آنها را براى رفع نیاز انسان در زندگی‌اش فراهم کرده است. خدای متعال دستور می‌دهد که اگر انسان در همین یک نعمت هم دقت و اندیشه کند، گستره‌ی تدبیر ربوبى را مشاهده خواهد کرد. تدبیرى که عقل انسان را متحیر می‌سازد. اگر تأمل و اندیشه کند خواهد فهمید که خداى تعالى چقدر نسبت به صلاح حال انسان و استقامت امر او عنایت دارد.[۱]

بی‌گمان معناى ظاهرى آیه – به ویژه با ملاحظه آیات بعدی – همان غذاهاى مادی است؛ اما با توجه به این‌که آیات قرآن بطون مختلفی دارد؛ در تفسیری باطنی از امام باقر(ع) و امام صادق‌(ع) نقل شده است که منظور از «طعام» در این‌جا علم و دانش است که غذاى روح انسان است:

«… عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِهِ، قَالَ: قُلْتُ مَا طَعَامُهُ؟ قَالَ: عِلْمُهُ الَّذِی یَأْخُذُهُ مِمَّنْ یَأْخُذُه‏».[۲]

در توضیح این روایت می‌توان گفت؛ هر چند ظاهر آیه، غذای مادی است؛ اما غذاى روح را نیز از طریق قیاس اولویت می‌‏توان از آن استفاده کرد؛ چرا که انسان ترکیبى است از روح و جسم، و همان‌گونه که جسم انسان نیاز به غذاى مادى دارد، روح او نیز محتاج به غذاى روحانى است. و جایى که انسان باید در غذاى جسمانی‌اش دقت کند،