پاورپوینت کامل «هنگام گناه، اگر گمان می‌کنی که خدا تو را نمی‌بیند، کافر شده‌ای و اگر می‌دانی که تو را می‌بیند و با این‌حال، دست به گناه می‌زنی، پس گویا خداوند را به عنوان کم‌اهمیت‌ترین فردی در نظر گرفته‌ای که مراقب کردار تو است!» توضیح مختصری در مورد این روایت امام صادق(ع) ارائه کنید؟ ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «هنگام گناه، اگر گمان می‌کنی که خدا تو را نمی‌بیند، کافر شده‌ای و اگر می‌دانی که تو را می‌بیند و با این‌حال، دست به گناه می‌زنی، پس گویا خداوند را به عنوان کم‌اهمیت‌ترین فردی در نظر گرفته‌ای که مراقب کردار تو است!» توضیح مختصری در مورد این روایت امام صادق(ع) ارائه کنید؟ ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «هنگام گناه، اگر گمان می‌کنی که خدا تو را نمی‌بیند، کافر شده‌ای و اگر می‌دانی که تو را می‌بیند و با این‌حال، دست به گناه می‌زنی، پس گویا خداوند را به عنوان کم‌اهمیت‌ترین فردی در نظر گرفته‌ای که مراقب کردار تو است!» توضیح مختصری در مورد این روایت امام صادق(ع) ارائه کنید؟ ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «هنگام گناه، اگر گمان می‌کنی که خدا تو را نمی‌بیند، کافر شده‌ای و اگر می‌دانی که تو را می‌بیند و با این‌حال، دست به گناه می‌زنی، پس گویا خداوند را به عنوان کم‌اهمیت‌ترین فردی در نظر گرفته‌ای که مراقب کردار تو است!» توضیح مختصری در مورد این روایت امام صادق(ع) ارائه کنید؟ ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در آموزه‌های دینی سفارش شده است، انسان باید در هر لحظه تلاش کند که به خدا توجه پیدا کرده و او را همواره شاهد و ناظر بر رفتار و کردار خویش ببیند، و اگر (خدای ناکرده) غفلتی حاصل شد، جبران نماید، تا زاویه انحراف وی از خدا زیاد نشود.

در همین راستا روایتی از امام صادق‌(ع) خطاب به یکی از یارانشان وجود دارد که به او می­فرماید:

«یا إِسْحَاقُ! خَفِ اللَّهَ کأَنَّک تَرَاهُ وَ إِنْ کنْتَ لَا تَرَاهُ فَإِنَّهُ یرَاک، فَإِنْ کنْتَ تَرَی أَنَّهُ لَا یرَاک فَقَدْ کفَرْتَ وَ إِنْ کنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ یرَاک ثُمَّ بَرَزْتَ لَهُ بِالْمَعْصِیهِ فَقَدْ جَعَلْتَهُ مِنْ أَهْوَنِ النَّاظِرِینَ عَلَیک‏»؛^[i]

ای اسحاق! از خدا به گونه‌ای بترس که گویا او را می‌بینی که اگر تو او را نمی‏بینی، به یقین او تو را می‏بیند!

اگر بدین باوری که او تو را نمی‌بیند، قطعا کافر شدی و اگر باور داری که او تو را می‏بیند و با این‌حال، او را معصیت می‌کنی، پس تو خداوند را بی‏ارزش‌ترین بینندگان می‌دانی!

این روایت اگرچه از نظر سند در رده روایات صحیح و قوی ارزیابی نمی‌شود؛^[ii] اما از آن‌جا که در کتاب‌های معتبر شیعی نقل شده و منافاتی با آموزه‌های قرآنی و عقائد شیعی ندارد، روایتی قابل پذیرش به شمار می­آید.

به هر حال، در توضیح روایت باید گفت؛ دیدن در بیشتر موارد با چشم‌های مادی است؛ اما گاهی به دیدن قلبی نیز گفته می‏شود که منظور از آن، واضح و روشن‌بودن چیزی در نظر انسان است.

معنای اول که همان دیدن ظاهری باشد برای متن موجود در این حدیث مناسب‏تر است؛ یعنی به گونه‌ای از خدا بترس که گویا با همین چشمان مادی‌ات خدا را می‌بینی! و با آن‌که چنین چیزی محال و ممتنع است، اما فرض‌کردن آن به عنوان مثال ایرادی ندارد.

البته این امکان نیز وجود دارد که منظور از دیدن در روایت، معنای دوم آن باشد؛ به این معنا که اسحاق مخاطب امام صادق(ع) در زمره انسان‌های کاملی نبود که خدا را با چشم دل و در کمال روشنی درک کرده و به بالاترین مقام شناخت خدا رسیده باشد، چون این درجه و مقام مخصوص انبیا و اوصیا است؛ لذا حضرت(ع) فرمود: «کأَنَّک تَرَاهُ»؛ مثل این‌که تو خدا را با چشم دل می‌بینی و این مرتبه عین الیقین است که عالی‌ترین مراتب و درجات سیر و سلوک است.

معنای این جمله که فرمود: «وَ إِنْ کنْتَ لَا تَرَاهُ» یعنی اکنون که تو به این مرتبه عین الیقین و کشف و ظهور تام و کامل نرسیده‏ای، پس متوجه و متذکر این مطلب باش که او همیشه تو را می‏بیند و تو دائما به این نکته توجه داشته باش و این مقام و مرحله مراقبت است که یکی از مراحل سیر و سلوک در علم اخلاق است. خداوند فرمود:

«أَ فَمَنْ هُوَ قائِمٌ عَلی‏ کلِّ نَفْسٍ بِما کسَبَتْ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلَیکمْ رَقِیباً»؛^[iii] آن خداوندی که به تمام کارهای هر کس واقف و بینا است، به یقین مراقب شما و کارهای شما است.

مراقبت یعنی انسان به رقیب و نگهبان خود توجه داشته باشد؛ چراکه نتیجه مراقبت، تذکر و توجه به این است که خداوند بر تمامی اعمال و رفتار انسان مطلع و آگاه است و به تمام رازها و اسرار قلبی و خاطرات دل دانا و بینا است. هنگامی که این علم و درک در دل انسان جا گرفت همین درک و شعور حالت مراقبت به او می‌دهد و نتیجه این حالت این می