پاورپوینت کامل رنگ‌‌کردن مو و ریش از چه زمانی آغاز شد؟ آیا پیامبران خضاب میکردند، یا عبدالمطلب برای اولین بار آن را از سیف بن ذی یزن آموخت؟! ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رنگ‌‌کردن مو و ریش از چه زمانی آغاز شد؟ آیا پیامبران خضاب میکردند، یا عبدالمطلب برای اولین بار آن را از سیف بن ذی یزن آموخت؟! ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رنگ‌‌کردن مو و ریش از چه زمانی آغاز شد؟ آیا پیامبران خضاب میکردند، یا عبدالمطلب برای اولین بار آن را از سیف بن ذی یزن آموخت؟! ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رنگ‌‌کردن مو و ریش از چه زمانی آغاز شد؟ آیا پیامبران خضاب میکردند، یا عبدالمطلب برای اولین بار آن را از سیف بن ذی یزن آموخت؟! ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

کلمه‌ی «خضاب» از ریشه‌ی «خ-ض-ب» به معنای تغییر رنگ است^[۱] که در گذشته معمولا با رنگ‌هایی طبیعی؛ مانند «حنا» و «کتم»^[۲] (گیاهى که رنگ سیاه را با آن می‌ساختند)^[۳] صورت می‌گرفت. خضاب‌کردن با رنگ‌های گوناگونی؛ مانند سیاه(مشکی)،^[۴] سرخ(قرمز)،^[۵] زرد،^[۶] و … انجام می‌شد، و اگر رنگ‌کردن با استفاده از موادی غیر از حنا بود، به آن «صبغ» نیز می‌گفتند.^[۷]

طبیعی است که هر فردی مجاز است با سلیقه خود و بر اساس عرف جامعه‌ای که در آن زندگی‌ می‌کند – اگر عرفی نامشروع نباشد – خود را بیاراید و در همین راستا می‌تواند موهای خود را نیز به رنگ دلخواه درآورد.[۸]

از سوی دیگر، با توجه به تأکید تعالیم دینی بر زیبایی که آراستن مو و ریش نیز بخشی از آن است،[۹] پیامبران الهی نیز خود را می‌آراستند.

اما اینکه رنگ‌کردن مو از چه زمانی پدیدار شد و اولین فردی که مو و ریشش را رنگ کرده که بود؟ دلیلی قطعی برای مشخص‌نمودن فردی خاص در این زمینه نداریم. البته برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که استفاده از انواعی از مواد رنگی برای اولین بار توسط افرادی شناخته‌شده صورت پذیرفت. به عنوان نمونه در روایتی از رسول خدا(ص) می‌خوانیم اولین کسی که با استفاده از مواد رنگی حناء و کتم خضاب کرد، حضرت ابراهیم(ع) بود.[۱۰]

این گزارش بدان معنا نیست که پیامبران قبل از ایشان و نیز عموم مردمی که قبل از حضرتشان می‌زیستند موی خود را خضاب نمی‌کردند،[۱۱] چرا که احتمال دارد آنان با گیاهان دیگری به رنگ‌کردن موهای خود می‌پرداختند.

آنچه در برخی از منابع گزارش شده است که سیف بن ذی یزن اولین فردی بود که خضاب کرد نیز در صورت پذیرش باید در همین راستا تحلیل شود که او نوع خاصی از رنگ را مورد استفاده قرار می‌داد:

سیف بن ذی یزن از پادشاهان یمن بود که بر مکه چیره شد. وی هنگام ورود به مکه مو‌های سفید بسیاری در صورت داشت که مدتی بعد آنها را رنگ کرد. عبدالمطلب از او پرسید: دیشب موهای سفیدی در میان ریش‌هایت دیدم که اکنون نمی‌بینم! سیف در پاسخ گفت: چون من خضاب می‌کنم.[۱۲]

در توجیه این امر باید گفت؛ شاید نوع خاصی از خضاب کردن و یا انجام آن در زمان جنگ بود که عبدالمطلب را بر آن داشت تا این پرسش را مطرح کند؛ چرا که بر اساس گزارش‌های دیگر نخستین فردی که در مکه با وسمه (نوع خاصی از رنگ) خود را خضاب کرد عبدالمطّلب بود. او هرگاه به یمن مى‏رفت، در خانه یکی از بزرگان قبیله حمیر منزل مى‏کرد. روزی او به عبدالمطّلب گفت: آیا ممکن است این سپیدى موهایت را با رنگ‌کردنش تغییر دهى تا جوانتر به نظر برسی؟ عبدالمطلب نیز با حنا خضاب بست و وسمه هم کشید.[۱۳]

همچنین روایات بسیاری نشانگر آن است که پیامبر اسلام(ص) نیز موهای خود را رنگ می‌کرد:

1. محمّد بن مسلم از امام باقر(ع) در مورد خضاب پرسید؟ حضرتشان فرمود: «رسول خدا(ص) مویش را رنگ میکرد».[۱۴]
2. بر اساس گزارشی، ام ‌سلمه موهای خضاب‌شده پیامبر(ص) را نزد خود نگهمی‌داشت.[۱۵]
3. ابو رمثه رسول خدا(ص) را چنین توصیف می‌کند: «حضرتشان داراى زلف‌ بود که آثارى از رنگ حنا در آن دیده مى‏شد».[۱۶]

البته سعد بن ابی وقاص گزارشی مبنی بر مشاهده‌کردن پیامبر(ص) بدون خضاب نقل می‌کند[۱۷] که می‌توان احتمال داد مربوط به زمانی خاص بود و یا مرتبط با زمانی بود که هنوز موهای سفید زیادی در سر و صورتشان پدیدار نشده بود، مانند گزارش دیگری از انس مبنی بر اینکه «پیامبر(ص) آن قدر موى سفید نداشت که محتاج به خضاب باشد، و می‌شد موهاى سفید ایشان را شمارش نمود»‏.[۱۸]

[۱]. واسطی زبیدی، محب الدین سید محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، محقق، مصحح، شیری، علی، ج ۱، ص ۴۶۵، بیروت، دار الفکر للطباعه و النشر و التوزیع، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.‌

[۲]. ابن منظور، محمد بن مکرم،