فایل ورد کامل بررسی چگونگی تاثیر عوامل شخصیتی در سکوت سازمانی ۴۴ صفحه در word

چکیده

اگر چه از کارکنان انتظار می رود که با دانش، ایده ها، نظرات و پیشنهادات خود درجهت توسعه سازمان مشارکت داشته باشند، اما گاهی اوقات آنها ترجیح می دهند که سکوت پیشه کنند. نوع شخصیت فرد، در تصمیمگیری درباره اینکه درمورد مسائل سازمانی، حرف خود را بزند، میتواند نقش مهمی ایفا کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش عوامل شخصیتی در شکلگیری سکوت کارکنان صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان دانشی پژوهشگاه صنعت نفت حدود ۳۴۰ نفر) و حجم نمونه آماری بر اساس جدول مورگان حدود ۱۸۰ نفر برآورد شده است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی و از شاخه همبستگی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. نمونه گیری به روش تصادفی ساده و ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه می باشد. دادههای جمع آوری شده با نرم افزار لیزرل تجزیه و تحلیل شده و نتایج نشان میدهد که ابعاد شخصیتی برونگرایی، گشودگی و وظیفه شناسی رابطه منفی و معناداری با سکوت دارند؛ در حالی که بین سازگاری و سکوت، رابطهی مثبت و معنادار وجود دارد؛ ضمن آنکه بین بعد شخصیتی روان رنجوری با سکوت رابطه معناداری مشاهده نشد.

واژههای کلیدی: سکوت ، سازگاری، روان رنجوری، گشودگی، وظیفه شناسی، برون گرایی

مقدمه

در عصر حاضر سازمانهای دانشی و پژوهشی اهمیت بسیاری در خلق دانش دارند. توانمندی و بقای این سازمانها تا حد زیادی به دانشی وابسته است که زاییدهی اندیشه منابع انسانی است. بیتردید سرمایهداری دانش سازمانی، رمز ماندگاری در دنیای بسیار رقابتی امروز است. مأخذ تولید دانش، تالارهای گفتمان سازمانی است که در خود گفتمان های متعدد و در عین حال متفاوت جای داده است. بواسطه ماهیت این گونه سازمانها و نقش مهم و حیاتی که کارکنان دانشی در حفظ و بقای سازمانهای مذکور در دنیای پررقابت امروز ایفا میکنند، موضوع سکوت کارکنان دانشی اهمیت بسیار بیشتری پیدا میکند. اگر بر افواه سازمانی مهر سکوت زده شود اذهان کارکنان که موتور مولد دانش سازمانی هستند فسیل خواهند شد. وقتی کارکنان دانشی، به عنوان سرمایه استراتژیک سازمان، سکوت میکنند مدیریت باید متوجه خطر بزرگی باشد که درحال اتفاق افتادن است شاید واژه کارکنان دانشی ۱ که اولین بار توسط پیتر دراکر در سال ۱۹۵۹ مطرح گردید تاکنون این چنین، استراتژی سازمانها را تحت تأثیر قرار نداده است چرا که امروزه این واژه تمامی سازمانها را بر آن داشته که برای ربودن گوی سبقت و بقا در عصر دیجیتال از هیچ کوششی دریغ نورزند. دراکر، کارکنان دانشی را افرادی توصیف کرد که با پردازش اطلاعات موجود برای ایجاد اطلاعات جدید ارزش افزودهای را برای سازمان پدید می آورند که میتوان به کمک آن به تعریف و حل مسائل پرداخت