قالب: Word

تعداد صفحات: ۱۶

توضیحات:

مقدمه

امروزه ما وارث جهانی پر از ناکامیها، شکست‌ها، بیمناگی ها و سرخوردگیها هستیم، کنار نهادن عقل و خرد و پیروی از امیال درونی، غرایز حیوانی و خودخواهی‌ها، انسان‌هایی بی رحم، بی منطق و تخریب گر ساخته است. وجود اینهمه بی عدالتی، سرگشتگی، جنگ و بسیاری از رفتارهای غیرعقلانی، موید این امر است که بشر امروزی قبل از هر چیز به تربیت کردن نیاز دارد. اکنون فن آوری های علمی روزافزون گشته است و می‌رویم تا خود محصور محصولات خود باشیم. در کنار این پیشرفتهای دور از انتظار جای چیزی خالی است. چیزی که به علم جهت می‌دهد و آن چیزی جز اخلاقیات نیست. نبود تربیت صحیح و اخلاقیات موجب شده است که امروزه ما بیش از پیش مستعد آن باشیم که به همنوعان خود آسیب برسانیم. مایر (۱۳۷۴) معتقد است که برای حل مشکلات موجود جهانی سه راه حل وجود دارد؛ جنگ، انقلاب و تربیت. به اعتقاد وی جنگ کابوس تصویر ناپذیر است و انقلاب روش بیمناکانه ولی تربیت است که به آرامی انسان را رو به تکامل می‌برد و او را متوجه امکانات خلاقانه خود می‌کند.

تربیت است که به انسان جهت می‌دهد و او را هدفمند می‌سازد و تربیت تنها داروی درد بشریت است. تعریف تربیت تربیت به طور سنتی به صورت ایجاد عادت از طریق بکارگیری شیوه‌های تنبیه و پاداش تعریف شده است. نگاه سنتی تربیت ناظر بر فرایندی بوده است که طی آن حداقل دو نفر، یکی به عنوان معلم یا مربی و دیگری به عنوان متربی به صورت بالا – پایین با یکدیگر ارتباط دارند.

در اینجا مربی دارای ویژگیها، مهارت‌ها و توانمندیهایی است که می‌خواهد آن را به متربی انتقال دهد. این که این انتقال بالا به پایین است بدین معناست که صرفاً یک جریان یکسویه و یک طرفه که در آن معلومات مربی به متربی جریان پیدا می‌کند، بین آن دو برقرار است. این انتقال مهارتها و معلومات از طریق امر و نهی کردن و تنبیه و پاداش صورت می‌گیرد. در این فرمول که تمامی اطلاعات از طریق مربی به متربی جاری می‌شود، متربی چاره‌ای جز اطاعت بی چون و چرا ندارد. چنین سیستمی اگر چه قدیمی است اما هنوز در پاره‌ای از جوامع سنتی، روستاها و مکانهائی که کمتر در معرض پیشرفتهای تکنولوژیک و علمی بوده است به راحتی دیده می‌شود.