قسمتی از متن:

چکیده:
هزینه دریافت شده توسط تولید کننده انرژی که در مقابل برق مصرف شده توسط مصرف کننده (بار الکتریکی) دریافت می گردد بر اساس انتگرال توان اکتیو اندازه گیری شده به کمک اندازه‌گیرهای انرژی (وات ساعت متر) استوار است. بدلیل موجود بودن توان اکتیو و راکتیو هارمونیکی در سیستم قدرت، توان کل جذب شده توسط بارهای هارمونیکی کمتر از توان مؤلفه اصلی است. بر این اساس، تولید کننده انرژی، هزینه کمتری را از بارهای الکتریکی هارمونیکی (بارهای الکتریکی که تولید هارمونیکی در سیستم قدرت می کنند) طلب می کند. در مورد بارهای الکتریکی خطی، توان کل جذب شده توسط این بارها بیشتر از توان مؤلفه اصلی است، بنابراین بارهای خطی در محیط های هارمونیکی هزینه بیشتر در مقابل آنچه مصرف می کنند می پردازند. در این مقاله پیشنهاد می گردد که هزینه توان مصرف کنندگان بزرگ صنعتی براساس توان مؤلفه اصلی محاسبه گردد. مچنین بارهای غیر خطی هارمونیک زا تا حدی ملزم به پرداخت جریمه آلودگی سیستم قدرت گردند.

مقدمه:
روشهای متفاوت جهت محاسبه توان راکتیو در یک محیط هارمونیکی وجود دارد. محققین متعددی سعی در ارائه الگوریتمهای مناسب و اثبات علمی و عملی نظریه خود را موضوع فوق نموده اند. مهمترین تعریفهای ارائه شده برای توان راکتیو هارمونیکی تعریف های بودیانو، فریز و کاستر ـ مور می باشد [۱].

اندازه گیری توان راکتیو با هدف محاسبه ضریب توان حائز اهمیت می باشد. ضریب توان یک سیستم قدرت، میزان بهره‌وری شبکه از دید انرژی مصرفی و تلفات آن شبکه می باشد. لذا با پذیرش ضریب توان بعنوان معیار ضریب بهره وری سیستم، هدف اصلی محاسبه این پارامتر است نه توان راکتیو.