فایل کامل و عالی پاورپوینت بررسی تمدن و هنر و معماری ایران باستان هنر بین‌النهرین و بابلی و آکد

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل (با پسوند) zip ارائه میگردد
تعداد صفحات فایل : ۳۵

هنر ایران باستان مورد توجه بسیاری از محققین جهان بوده و هست. این توجه بنا بر دلایل فراوانی بوجود آمده است. از دلایل بارز این توجه پیدایش یکی از تمدنهای کهن جهان در این منطقه بوده است. یعنی ایران امروزی بخشی از منطقه ای وسیع بوده که مهد یکی از تمدنهای کهن جهان است. این مهد در غرب تا کنارهای دریای مدیترانه و در شرق تا هند امروز، در شمال تا کناره های جنوبی دریای خزر و در جنوب تا سواحل شمالی خلیج فارس وسعت داشته است و در همین منطقه اولین دولتهای جهان در حدود پنج هزار سال قبل دربین النهرین (بین دو رود دجله و فرات) بوجود می آیند که به ترتیب دولتهای سومر، اکد ، بابل و آشور هستند و دلیل دیگر وجود اقوامی در خود فلات ایران بوده که حدودأ از ۱۷ هزار سال پیش در ایران زندگی می کرده اند. قدمت اولین حکومتی که در فلات ایران بوجود آمده است به ۳۰۰۰ سال پیش باز می گردد که به نام دولت ایلامیان است. اما تقریبأ همزمان با ایجاد همین دولت اقوام بیابانگرد آریایی که از دو سوی دریای خزر بسوی فلات ایران مهاجرت کرده بودند در ایران ساکن می شوند. مهاجرت این اقوام تقریبأ ۴ تا ۵ هزار سال پیش آغاز می گردد که رفته رفته با آموختن رسم شهرنشینی از اولین ساکنان فلات ایران ، در ایران ماندگارمی شوند وهمین اقوام در حدود ۲۵۰۰ سال پیش با ایجاد دولت ماد و سپس هخامنشی ، تمدنهای ایلام وبین النهرین را از میان می برند .

اولین قومی که در بدو پیدایش تمدنها در بخش سفلی بین‌النهرین می‌زیست «عبیدیان» نام داشت. آنان در هزاره چهارن ق.م. در این منطقه برای خود خانه و معبد و شهر ساخته بودند. در این زمان شهر « اوروک» که در تورات از آن به عنوان زادگاه حضرت ابراهیم یاد شده است (اراک) دارای زیارتگاه‌ها و معابد بسیاری بود که برخی کوچک برای پرستش خدایان کوچک و پاره‌ای بزرگتر برای ستایش خدایان پر اهمیت ساخته شده بودند. شهرهای دیگر نیز در بدو پیدایش تمدن بین‌النهرین صاحب قدرت و جمعیتی چند هزار نفره بودند که به نامهای « نیپور»، «لاگاش»< و « اریدو».

این شهر توسط سارگون دوم در محدوده سالهای ۷۲۲ ق. م. تا ۷۵۰ ق.م. ساخته شده است. پلان شهر چهارگوش بوده و با یک حصار دفاعی محصور می‌باشد. دو دروازه بابرج‌های کنگره‌دار در هر ضلع آن به چشم می خورد. کاخ سارگون مهمترین بنای شهر بود که سه قسمت عمده داشت که هر کدام حیاط بزرگی را در میان می‌گرفت. در سمت چپ ورودی سه معبد کوچک و سه معبد بزرگ و در سمت راست بخشهای خدماتی و ادارات رسمی و مقابل آن بخشهای مسکونی قرار داشتند. دیوارها از بیرون ۵/۵ متر ارتفاع داشتد و ضخامت آنها به ۱/۶ متر می‌رسید. دیوارها در قسمت بالا کنگره‌دار و در قسمت پایین به ازاره‌های سنگی منتهی می‌شوند. صفحات مربع مستطیل عمودی که در دیوار سفیدکاری شده‌اند تزئینات دیوار معابد را تشکیل می‌‌دهند.

شاخصه معماری آشوری،آجرکاری‌های رنگارنگ می‌باشد و استفاده از مجسمه‌های کنده‌کاری شده و چسبیده به دیوار با پایه ستون‌های بلند و جرزهای مرتفع می‌باشد (به ویژه در دوران حکومت آشوریانی پال دوم سال ۸۵۶ ۸۸۳ ق.م.) ساختن کاخهایی به صورت متعدد نشانگر تأکید بر تمرکز است. در زمان آشوری شهر مرکز سیاسی و مذهبی بود.
شهر نیمرود (کالاح) به وسیله آشوربانی پال دوم ساخته می‌شود ( ۸۶۹ ۸۸۳ ق. م ) قلعه مستحکمی در ضلع جنوب غربی شهر به چشم می‌خورد. (۳۳۰*۵۵۰ متر).

سفال‌گری پیش از آغاز هزاره سوم ق.م در بابل شکوفا شد (البته بهترین نمونه‌های سفالینه‌ها را مردم اطراف بین‌النهرین به ویژه در شوش که تمدن ساده‌تری داشت، می‌ساختند). اسلوب معماری و بناسازی هم تابع مواد در دسترس و نیز چوبی‌ بود که از لبنان وارد می‌شد. سومریان و جانشینان آن‌ها در ساختن معابد، ارگ‌ها و سایر بناها، کشت خام و پخته و ملاتی‌ از قیر به کار می‌بردند. زیگورات مهم‌ترین ساختمان در دره بین النهرین بود.
در دوران باستان، سرزمین بین‌النهرین را بابل می‌خواندند، که از نام بزرگ‌ترین شهر این منطقه برگرفته شده بود. بنابراین جلوه‌های مختلف هنر این سرزمین از هزاره چهارم قبل از میلاد تا مرحله تکوین هنر آشوری، تحت این عنوان بررسی می‌شود.

تندیس برنزی پادشاهی که از نینوا بدست آمده است . تجسمی است از مفهوم جدید حاکمیت مطلق .
مشخصات تندیس چشمهای بزرگ که به واسطه فقدان سنگهای گرانبهایی که زمانی در داخل حفره آنها قرارداشته اند بزرگتر هم شده است و ابروهای بهم پیوسته آن ظاهراً از سنتی دیرینه سرمایه گرفته است . دهان حساس این تندیس نیز یادآور واژه ( زن آکدی ) است .
وحدت شکلهای طبیعی و غیرطبیعی که وجه مشترک هنرهای بین النهرین است با وضوح بیشتری دیده می شود . لوحه سنگی نارامسین که معروف به لوحه پیروزی نارامسین است که دیگر از مشخصات هنر آکدی است .فرزند جنگ طلب سارگن سپاهیان پیروزمند خود را به بالای یک کوه جنگلی رهبری می کند . پادشاه که از همه سربازان بلند قامت تر است پا بر پیکر دو تن از دشمنان نهاده و حالت مشخص دارد . او سرپوشی شاخدار بر سر گذاشته است که کنایه از الویت اوست .
درمقایسه پیکره های این لوح سنگی ، پیکره های سومری خشک و رسمی به نظر می رسد . هنرمند آکدی در این اثر گرچه از لحاظ تجسم پیکره ها به سنت های کهن پایبند است مع الهذا بر احساس و بینش شخصی تکیه می کند