قالب: Word

تعداد صفحات: ۲۰

توضیحات:

تعاریف

۲-۱- تعریف هنر و هنرمند

بنا به تعریف دکتر مهدی حجت، هنر ظرفی است که مظروف آن آدمی است. هنر، طراحی همه چیزهایی است که انسان با آن سر و کار دارد.

هنرمند کسی است که وحدت نگاه خود را، بر کثرت نگاه ما، منطبق می‌کند. اجزای پراکنده حس و اندیشه و نسبیت زیبایی شناسانه را به زندگی، در پدیده‌ای چندبعدی و به گونه‌ای متحد و متشکل، به ما می‌نمایاند.

دقیقاً بر این اساس، با اینکه هنرمند با همین زندگی و از همین زندگی می‌جوشد، آنچه به ما ارائه می‌دهد، متفاوت از آن چیزی ست که خود دیده و یا رسیده و دریافته‌ایم.

۲-۲- تاریخ پیدایش هنر

اگر با این سؤال برخورد کنیم که هنر در چه زمانی و در کجا پدید آمد و ظهور کرد و در پیشینه هستی آدمی، کندوکاو کنیم، خواهیم دید هنر همزاد انسان است. هیچ زمان و زمینی نمی‏توان یافت که اثری از هنر در آن نباشد. گویا آدمی با هنر آفریده شده، با هنر زیست کرده و با هنر از این جهان به دیار دیگر شتافته است. این همراهیِ انسان با هنر حکایت از ارتباط جوهری هنر با انسان دارد. اگر هنر امری عارضی برای انسان بود، هرگز چنین تلازمی با آن پیدا نمی‏کرد. می‏بایست چیزی در جوهر و گوهر آدمی باشد که هنر از آن سرچشمه گرفته و ظهور کرده باشد. پس برای شناخت دقیق هنر، باید انسان را شناخت و در حقیقت او کاوش کرد.

۲-۳- اثر هنری

اثر هنری آفریده هنرمند است و هنرمند، مانند هر خالق دیگری تا جایی خالق و آفریننده است که با اراده و اختیار خود به آفرینش می‌پردازد. از این رو، اثر هنری آفریده ارادی هنرمند است و آفرینش نمی‌تواند غیرارادی باشد.

پس در هر کار هنری تا آن جا که هنرمند به اراده خود به آفرینش می‌پردازد، هنر ظهور می‌کند و هر قدر از نقش عنصر اراده کاسته و بر عامل تصادف و شانس تکیه شود، آفرینش هنری کاهش و هنر تنزّل و تقلیل پیدا می‌کند. در ادامه خواهیم گفت: زیبایی نیز رخ برمی‌تابد. ما هیچ گاه نقش زیبایی که دست تصادف و در برخورد آب و گِل و باد و آتش رقم زند، به عنوان یک اثر هنری نمی‌توانیم تلقّی کنیم. هنر، آفرینش ارادی هنرمند است.