فایل ورد کامل تحقیق درمورد فعالیت پلاسمین و بستن یا دلمه شدن شیر

نمونه‌های شیر به صورت ماهانه از ۱۹ گاو Holstein و ۱۹ گاو Jersey طی ۱۰ ماه لاکتوزسازی و در گله‌های جداگانه گرفته شدند (در کل ۳۸۰ نمونه شیر). تأثیرات ناشی از پرورش گله‌ها، تعداد لاکتوزسازی، فصل و مرحله لاکتوزسازی و تعامل میان این پارامترها و پلاسمین، پلاسمینوژن و اندازه‌گیری مشخص شده و مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد لاکتوزسازی بیشترین تأثیر را بر فعالیت پلاسمین بر جای گذاشت، فعالیتی که در طول دوره لاکتوزسازی افزایش یافت اما تحت تأثیر مسائل مربوط به پرورش گله‌ها، PH، پروتئین یا چربی قرار نداشت. مرحله لاکتوزسازی و فصل تنها فاکتورهایی بودند که بر روی پلاسمینوژن تأثیر گذاشتند. درصد پلاسمینوژن فعال شده در طول لاکتوزسازی‌های چهارم و آخر و همچنین در فصول پاییز و زمستان به بیشترین میزان خود رسید. فعالیت پلاسمین، پارامترهای دلمه شدن شیر را تحت تأثیر قرار نداد. زمان دلمه شدن شیر هم ‌زمان با افزایش میزان چربی و پروتئین و کاهش میزان PH، کاهش یافت. پروتئین و چربی افزایش یافته باعث شدند که میزان دلمه شدن افزایش یابد. نمونه‌های شیر جمع‌آوری شده در فصل پاییز دارای بالاترین میزان استحکام بودند و مرحله لاکتوزسازی تأثیری بر میزان استحکام و تزلزل ناپذیری شیر بر جای نگذاشت. هر چه میزان PH کمتر می‌شد و میزان پروتئین و چربی افزایش می‌یافت، از مدت زمان دلمه شدن کاسته می‌شد. افزایش میزان پروتئین و چربی باعث افزایش میزان استحکام دلمه شدن شیر می‌شد. شیر گرفته شده از گله Jersey دارای دلمه‌های مستحکم‌تری نسبت به گله Holstein بود. شمار لاکتوزسازی و مرحله مربوط بدان بر روی استحکام دلمه‌ها تأثیری نداشتند.

لغات کلیدی: پلاسمین، پلاسمینوژن، دلمه شدن شیر، لاکتوزسازی

مخفف‌ها: A_۳= فاصله میان میزان Formagraph زمانیکه زمان موجود، سه برابر RCT می‌باشد ـ A_۴۵= فاصله میان میزان Formagraph که ۴۵ دقیقه بعد از افزودن پنیر مایه می‌باشد ـ K_۲۰ = زمانیکه فاصله میان میزان Formagraph برابر ۲۰ میلی‌متر است ـ RCT = زمان دلمه شدن مایه پنیر (از زمان افزودن مایه پنیر تا فاصله میان خط‌های Formagraph)