فایل ورد کامل تحقیق درمورد بیابان زدایی

به دنبال خشکسالی ها و قحطی شدید و گسترده اواخر دهه ۱۹۶۰و اوایل دهه ۱۹۷۰ در آفریقا، موضوع بیابان به عنوان یک معضل جهانی مطرح گردید. سازمان ملل بلافاصله UNEP را به عنوان یک آژانس تخصصی بین المللی مامور اقدامات وسیع اجرائی آموزشی مقابله با بیابان زایی در سطح چهار قاره آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و اروپا نمود، گر چه این اقدامات بسیار خوب اجرا شدند ولی در مقیاس های کوچک انجام شده و هماهنگی بین کشورهای مختلف در این زمینه وجود نداشت. ارزیابی ها نشان داد که این اقدامات متناسب با نیازهای جامعه جهانی نبوده و راه حل اساسی برای رفع مشکل بیابان زایی نمی تواند باشد. لذا موضوع در کنفرانس سران سال ۱۹۹۲ در ریو دو ژانیرو برزیل تحت عنوان کنفرانس سازمان ملل، محیط زیست و توسعه بطور جدی مطرح و منجر به تنظیم فصل ۱۲ از قطعنامه دستور کار ۲۱ شد. در این فصل از جامعه جهانی خواسته شد که با موضوع بیابان زایی و خشگسالی بطور جدی برخورد شود. در این ارتباط سازمان ملل در ۱۷ ژوئن ۱۹۹۴ متن کنوانسیون را نهایی نمود.

در تاریخ ۱۴ و ۱۵ اکتبر ۱۹۹۴ این معاهده در پاریس آماده شد که ایران سومین کشور امضاء کننده و بصورت یکی از اعضای متعاهد آن در آمد. و در ۲۶ دسامبر ۱۹۹۶ فعالییت رسمی خود را شروع کرد. تاریخ امضای ایران ۱۴/۱۰/۱۹۹۴ است. و در تاریخ ۲۸/۰۷/۱۹۹۷ به رسمییت در آمد.

سازمان جنگلها و مراتع کشور به عنوان مرجع ملی جمهوری اسلامی ایران در این کنواسیون از ابتدای شکل گیری برخوردی فعال با آن داشته است. با توجه به اهمیت کنوانسیون در ایجاد عزمی بین المللی جهت مقابله با بیابان زایی در جهان، دفتر فنی تثبیت شن و بیابان زدائی سازمان جنگلها و مراتع کشور در خصوص تدوین و تنظیم متن حاضر که توسط مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده، اهتمام ورزیده است. امید است که مورد استفاده صاحبنظران و اندیشمندان امور حفاظت و بهره برداری آب و خاک قرار گیرد.