فایل ورد کامل تحقیق درمورد شگفتی‌های سرعت نور

آلبرت انیشتین دانشمند آلمانی، اولین کسی بود که نظریه‌ی نسبیت زمان را مطرح ساخت. موضوع این نظریه به طور اجمالی بر این اساس بود که هرگاه ساعتی داشته باشیم و این ساعت در سرعت بالا و نزدیک به سرعت نور در حال حرکت باشد، عقربه‌‌های این ساعت نسبت به حالت سکوت کندتر و آرامتر به حرکت خود ادامه می‌دهد. این نظریه به کش آمدن یا انبساط زمانی معروف است و اثبات این نظریه در سال ۱۹۷۱ میلادی بوسیله ساعت اتمی بسیار دقیقی که در هواپیمای پرسرعتی قادر داشت، به انجام رسید (ساعت اتمی چنان دقتی دارد که در هر صد سال، فقط چند دهم ثانیه خطا از خود نشان می‌دهند).

به این شکل به اثبات رسید که دو ساعت اتمی دقیق و همسان از لحاظ زمانی را، یکی در جای ثابت و دیگری در یک هواپیمای پرسرعت قرار دارند، بعد از مدتی مشاهده شد ساعت اتمی که در داخل هواپیما بود، نسبت به ساعتی که در زمین قرار داشت، زمان کمتری را نشان می‌دهد. البته این مقدار اختلاف بسیار بسیار ناچیز و در حد صفر بوده است، ولی برای اثبات این نظریه که هرگاه سرعت داشته باشیم، زمان دیرتر می‌گذرد، کافی بود و هرچه سرعت به سمت نور میل کند، زمان به سمت کندتر شدن و توقف میل می‌کند. البته در سرعت‌های بالا و نزدیک به سرعت نور، ماده و اجرام مختلف ویژگی‌های شگفت‌انگیزی از خود بروز می‌دهند.

که می‌توان به افزایش جرم مواد وقتی که به سرعت نور نزدیک می‌شود، اشاره کرد و اجسام بزرگ دیده می‌شوند، گویی که اجرام را از پشت یک عدسی بزرگ مشاهده می‌کنیم (البته در خود سرعت نور، ماده کاملاً طبق فرمول نسبیت به انرژی تبدیل می‌شود (E=mc^۲).

در واقع هرگاه ماده‌ای به سرعت نور برسد، وارد بعد چهارمی خواهد شد و از دید ناظری که خارج از سرعت نور است و این ماده را می‌بیند جسم در حال منبسط و بزرگ شدت معلوم می‌شود. از طرفی ناظر سرعت نور، شخصی که با سرعت کمتر حرکت می‌کند و یا ثابت است را همانند یک خطا مشاهده می‌کند در یک بعد کمتر نسبت به خودش.

اثبات معاد جسمانی از دیدگاه انیشتین