فایل ورد کامل تحقیق بررسی شعر نو در ادبیات ایران ۱۴ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق بررسی شعر نو در ادبیات ایران ۱۴ صفحه در word دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق بررسی شعر نو در ادبیات ایران ۱۴ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق بررسی شعر نو در ادبیات ایران ۱۴ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق بررسی شعر نو در ادبیات ایران ۱۴ صفحه در word :

مقدمه. ۱

تاریخچه. ۲

تعریف… ۳

ساختار شعر نو. ۴

نوآوری نحوی در شعرنو. ۴

نوگرایی نحوی در حوزه ی فعل. ۶

۱- کاربرد فعلهای لازم در معنای متعدی و معتدی در معنای لازم. ۶

۲- کاربرد فعل دعایی بجای فعل فعل مضارع: ۷

۳- حذف فعل. ۷

۴- تکرار فعل. ۸

داستان پردازی اشعارشعرنو. ۸

زبان در شعر نو. ۹

تخیل در شعر نو. ۹

اندیشه در شعر نو. ۱۰

شعر معاصر پس از نیما ۱۰

شیوه‌های انتزاعی.. ۱۱

برخی شاعران سرشناس در زمینه شعر نو. ۱۱

مقدمه

شعر نو؛ گونه‌های جدید شعر، پس از انقلاب صنعتی یا شعر معاصر است که از شعرهای قبل از خود، ساختاری دیگرگونه، متمایز و پیشرفته‌تر دارد. شعر نو فارسی عنوانی است در برابر شعر کهن فارسی از آنجا که در وزن عروضی و قالب از شعر کهن سنتی پیروی نمی‌کند را شعر نو می‌نامند. شعر نو شامل قالب‌های نیمایی و سپید و موج نو است و در قالب‌های دیگر بر اساس توجه شاعر به زبان و مفاهیم روز، عنوان «نو» به عنوان پسوند به نام قوالب افزوده می‌شود. مانند غزل نو. منظومه افسانه اثر نیما یوشیج را سر آغاز شعر نو می‌دانند.

تاریخچه

چون شعر نیمایی کاربردی نو از وزن عروضی و قالبی بیسابقه ارائه کرده‌است و قبل از اشکال دیگر اشعار نوظهور نشو کرده‌است غالبا شعر نیمایی را با اصطلاح شعر نو برابر می‌دانند. در حالیکه برای کلیت شعرهای غیرسنتی معاصر نیز اصطلاح شعر نو به کار می‌رود.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴هجری بوجود آمد. این‌گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. نیما یوشیج را پدیدآورنده این نوع شعر در ادبیات فارسی می‌دانند. البته نیما گردآورنده تلاش‌هایش پیشگامان شعر نو بود چنان‌که در ابتدای شعر فارسی رودکی چنین نقشی را داشت.

به هر حال از پیشگامان شعر نو می‌توان به این چهره‌ها اشاره کرد: شمس کسمایی، تقی رفعت، ابوالقاسم لاهوتی، جعفر خامنه ئی و میرزاده عشقی. البته میزان تأثیر و اصالت نوآوری در شعر هر کدام تفاوت دارد. با این همه نباید فراموش کرد این نیما بود مهبل جهان بینی عمیق یک صورت‌شناسی تازه ارائه کرد.

او وزن و قافیه را حفظ کرد اما دست شاعر را در استفاده از آن بازگذاشت و بعد از تلاش و تجربه‌های شعری پراکنده در سال ۱۳۰۱ «افسانه» را منتشر کرد. این شعر غنایی بلند هر چند از لحاظ بیان و نوع نگرش به زندگی و طبیعت از تازگی برخوردار بود اما از لحاظ ساختمان و موسیقی شعر تازگی چندانی نداشت. نخستین شعر کاملاً آزاد وی «ققنوس» است که در سال ۱۳۱۶ سروده شده، مصراع آن مساوی نیست و از نظم قافیه در شعر کلاسیک پیروی نمی‌کند.

تعریف

شعر نو شعری است دارای قافیه ، وزن ، آرایه های ادبی و …… است . درست است که نوع وزن و مکان آوردن قافیه با اشعار سنتی تفاوت دارد اما این دلیل نمی شود که شعر نو را به عنوان شعر حساب نکنیم . متاسفانه بعضی ها فکر میکنند شعر نو جملاتی است تکه پاره که به دنبال هم می آید و یا همان نثر است که زیر هم می نویسند و شعر نو نامیده می شود . ولی اینگونه نیست . بله اگر به سبک بعضی از شعرای جدید شعر نو توجه کنیم در می یابیم که چیزی جز این نیست .

ساختار شعر نو

در حوزه شکل و قالب، نیما محتوا را مقدم بر قالب دانست زیرا معتقد بود ذهن شاعر باید بر شکل تسلط داشته باشد نه این که شکل شعر، شاعر را مجبور به گفتن حرف‌هایی بکند

نوآوری نحوی در شعرنو

نوآوری شاعران فقط به طرح اندیشه و کاوشهای تصویرگرایانه شان وابسته نیست. بیشتر در زبانی که بکار گرفته اند تجدد، نوگرایی و میزان استعداد و هوشمندی آنها آشکار می شود. اگر ادعا کنیم که دگرگونی تصویر، بی ارتباط با تغییرات کاربردی زبان نیست گزاف نگفته ایم. دست کم در شعر نمی توان عناصر متشکله ی آن را از یکدیرگ مجزا کرد و تصویر را در یک صف و اندیشه را و زبان را در صف دیگری قرار داد. و سپس به تجزیه و تحلیل ارگانیک وصی آنها پرداخت.

مانند ساختار:

باتنش گرم بیابان دراز

مرده ماند د رگورش تنگ

به دل سوخته ی من ماند

به تنم خسته که می سوزد از هیبت تب….

( مجموعه ی کامل اشعار نیما، ص ۵۱۱)

نوگرایی نحوی در حوزه ی فعل

۱- کاربرد فعلهای لازم در معنای متعدی و معتدی در معنای لازم

فعل را از این نظر که اثر آن از فاعل بگذرد و به مفعول برسد یا تنها متوجه فاعل باشد به ۲ نوع متعدی( گذرا) و لازم( ناگذر) تقسیم می کند. به زبان ساده تر فعلی که بی مفعول جمله را تمام کند، فعل لازم و فعلی که معنی آن

( هوای تازه، ص ۱۲۴)

-کاربرد فعل لازم در معنی متعدی:

با تلاشش از پی بهرزیستن، امید می تابد، به چشمش رنگ….

۲- کاربرد فعل دعایی بجای فعل فعل مضارع:

این شعرهای من سروده و ناسروده

سلطنت شما را تردیدی نیست

اگر او به تنهایی/ خواننده شعر شما باد.

( آیدا در آینه، ص ۵۰)

فعل دعایی« باد» را به معنای مضارع« باشد» بکار برده است. شاید فعل دعایی« باد» در این سطر نخستین بار است

۳- حذف فعل

الف: حذف بی قرینه ی لفظی: آن است که در خود جمله یا جمله پیشین یا پسین، واژه ای می آید که شاعر یا نویسنده تکرار آن را در بخش بعدی جمله لازم نمی بیند.

ب: حذف به قرینه ی معنوی: سیاق کلام و روابط کلی جمله ها و عبارتها باعث حذف واژه یا واژه هایی در جمله می شود و مخاطب از روی سیاق کلام ومفهوم کلی، کلمه ی مخذوف را درمی یابد.

نفس با خستگی در جنگ / من با خویشتن

یا با سنگ/ چه راه دور!،

چه پای لنگ.

– تکرار فعل

تکرار فعل نیز در شعر شاعران امروز غالباً به زیبایی آفرینی منجر می شود. تکرار از قوی ترین عوامل تأثیراست. و بهترین وسیله ای است که عقیده یا فکری را به کسی القا کند. هنگامی که تکرار در حوزه ی فعل اتفاق نیفتد

داستان پردازی اشعارشعرنو

روایتی بودن بافت بسیاری از اشعار شعرایی مانند اخوان و نیما و پیروان دیگر آنها بعضی از منتقدان را بر آن داشته که روایت گری از ویژگیهای محوری در شعر آنها تلقی کنند که گویی به ناروا خودشان را بر ساحت شعر تحمیل کرده است.

مشترکات اولیه ی این شعر نو که شاعران بکار می برد در یک نگاه اجمالی عبارت است از:

• تخیل
• تصویر آفرینی
• توصیف و نقل
• تک گویی
• تفکرانگیزی
• تنوع طلبی در ساختار
• تلاش برای انتقال حس و حال موجود در وضعیت به مخاطب
• بکارگیری اطناب وایجاز موسیقی کلام به مقتضای موقعیت

زبان در شعر نو

از لحاظ زبان نیز شعر نو تحول عظیمی یافته است. زبان صرفاً ابزاری برای انتقال معنا نیست و طیفی از معانی را می‌آفریند. ساختار نحوی طبیعی و صمیمانه است و در قواعد دستور زبان تصرف‌های زیادی شده است. گاه نوعی ابهام در آن دیده می‌شود

تخیل در شعر نو

در حوزه تخیل نیز شعر نو ابداع‌گر است و بر تجارب فردی تکیه دارد، جزئی نگر است. تخیل در آن گسترده است و تداعی‌های ذهنی بسیاری به همراه دارد.

اندیشه در شعر نو

به لحاظ اندیشه، شعر معاصر ما یکی از پیشروترین عرصه‌های نواندیشی و نوذهنی معاصر ماست. همچنان که از لحاظ هماهنگی با نوخواهی‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی نیز از موقعیت ممتازی برخوردار بوده است. اغلب شاعران برجسته دوران ما خود از پیشروان نقد و نظر بوده‌اند.

شعر معاصر پس از نیما

در یک تقسیم بندی کلی به ترتیب شکل گیری انواع شعر نو را می‌توان به سه دسته کلی تقسیم کرد:

شعر نیمایی: وزن عروضی دارد اما جای قافیه ها مشخص نیست مثل اشعار اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و سهراب سپهری .

اما جریان‌های دیگری در شعر نو فارسی مشاهده می‌شود که به ترتیب زیر است:

شعر حجم

شعر ناب

شعر کودک و نوجوان

دهه شصت و موج سوم

شعرهای نگاره‌ای

شعر دهه هفتاد

شعر پست‌مدرن

شعر دهه هشتاد

شیوه‌های انتزاعی

گاه شعرهای بینابین این دو سبک را شعر آزاد می‌نامند. از سویی شعر بی وزن را شعر منثور و یا سپید و یا حتی شعر آزاد نیز اطلاق می‌کتتد.

برخی شاعران سرشناس در زمینه شعر نو

• علی اسفندیاری (نیما یوشیج)
• احمد شاملو (الف. بامداد)
• مهدی اخوان ثالث (م.امید)
• سهراب سپهری
• نادر نادر پور
• فریدون مشیری
• فروغ فرخزاد

---