فایل ورد کامل تحقیق مفهوم شناسی حسن وقبح ۳۸ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق مفهوم شناسی حسن وقبح ۳۸ صفحه در word دارای ۳۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق مفهوم شناسی حسن وقبح ۳۸ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق مفهوم شناسی حسن وقبح ۳۸ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق مفهوم شناسی حسن وقبح ۳۸ صفحه در word :

بخشی از فهرست مطالب فایل ورد کامل تحقیق مفهوم شناسی حسن وقبح ۳۸ صفحه در word

مفهوم شناسی حسن وقبح    
بخش اول: معنای حسن و قبح    
الف. ناشناختگرایی:    
ب. شهود گرایی:    
ج. تعریف گرایی    
بخش دوم: واقعیت اخلاقی    
سطوح واقع گرایی    
بخش سوم: حسن و قبح ذاتی    
معانی حسن وقبح از دیدگاه اشاعره و عدلیه    
معانی ذاتی و عقلی    
منابع:    

بخشی از منابع و مراجع فایل ورد کامل تحقیق مفهوم شناسی حسن وقبح ۳۸ صفحه در word

حائری یزدی، مهدی، کاوشهای عقل نظری، دانشگاه تهران، تهران، ۱۳۴۷

سبحانی، جعفر، حسن و قبح عقلی یا پایه­های اخلاق جاودان، نگارش علی ربانی گلپایگانی، موسسه­ی مطالعات و و تحقیقات فرهنگی، تهران

وارنوک، ج، فلسفه­ی اخلاق در قرن حاضر، ترجمه محمد صادق لاریجانی، چ۲، مرکز ترجمه و نشر کتاب، تهران

وارنوک، مری، فلسفه­ی اخلاق در قرن بیستم، ترجمه­ی ابوالقاسم فنایی، بوستان کتاب، قم، ۱۳۸۰

کاپلستون، فردریک، تاریخ فلسفه (از ولف تا کانت)، ترجمه اسماعیل سعادت و منوچهر بزرگمهر، چ۳، علمی و فرهنگی و انتشارات سروش،

————، تاریخ فلسفه، ج۸ (از بنتام تا راسل)، ترجمه بهاء الدین خرمشاهی، چ۲، علمی فرهنگی و انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۶

طباطبایی، سید محمد حسین، اصول فلسفه و روش رئالیسم، انتشارات صدرا، تهران،

——————، المیزان فی تفسیر القرآن، جامعه المدرسین قم، [بی تا]

——————، نهایه الحکمه، النشر الاسلامی، قم، ۱۳۶۲۱۷

——————، رسائل السبعه، بنیاد علمی و فرهنگی استاد علامه طباطبائی، تهران،

جوادی آملی، عبدالله، فلسفه­ی حقوق بشر، اسراء، قم، ۱۳۷۵

جوادی، محسن، مسئله­ی باید هست، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، ۱۳۷۵

حلی، حسن بن یوسف بن مطهر، کشف المراد فی شرح تجریدالاعتقاد، تصحیح حسن حسن­زاده آملی، موسسه نشر اسلامی، چ۴، ۱۴۱۳ق

مفهوم شناسی حسن وقبح

از دغدغه­های اصلی فیلسوفان اخلاق بررسی مفاهیمی است که محمول جملات اخلاقی واقع می­شوند. مفاهیمی مانند خوب و بد و همچنین باید و نباید. به این مباحث تحت عنوان «ارزشهای اخلاقی» و «الزامات اخلاقی» پرداخته شده است

در این زمینه یکی از اولین موضوعاتی که پژوهشگران فلسفه اخلاق به آن پرداخته­اند معنای خوبی و بدی (حسن و قبح) است. همچنین معنای «الزام اخلاقی» یعنی همان باید و نباید نیز مورد بحث و بررسی فلاسفه اخلاق واقع شده است

چه اموری را می­توان خوب  و چه اموری را می­توان بد دانست؟ ارتباط آن امور با الزام اخلاقی چگونه است؟ باید و نباید از چه سنخ معانی هستند، گزاره­های متصف به “خوب و بد”، “باید و نباید” اخلاقی چه تفاوتی با خوب و بد (حسن و قبح) و الزامات غیراخلاقی دارند؟ (گاهی گفته می­شود راستگویی خوب است، باید راست گفت. گاهی گفته می­شود اسب سواری خوب است، باید اسب سواری کرد. خوب در جمله اول دارای بار اخلاقی است ولی در جمله دوم اخلاقی نیست.) آیا مفاهیم اخلاقی، واقعی و عینی­اند یا ذهنی و اعتباری، شناختی هستند یا ناشناختی؟ این­ها سوالاتی هستند که در فلسفه­ی اخلاق مطرح می­شوند

هرچند مباحث اخلاقی همیشه در بین جوامع بشری مطرح بوده و سوالات مربوط به فلسفه­ی اخلاق، اذهان فیلسوفان همه­ی ادوار را به خود معطوف کرده بود، به شکلی که بُعد اصلی نظریات برخی از فیلسوفان را نظریات اخلاقی آنها شامل می­شده؛ با این همه فلسفه­ی اخلاق با این عنوان رشته­ای جدید و نوپا در بین فلسفه­های مضاف می­باشد، که قدمت چندانی با این عنوان ندارد. با توجه به شیوع نظریات فلسفه­ی تحلیلی در پاره­ای از مقاطعِ سده­ی اخیر، و همچنین با توجه به اهمیت فلسفه­ی اخلاق خصوصا مباحث فرااخلاق، نزدفیلسوفان تحلیلی­؛ مسایل معنا شناسی در فلسفه­ی اخلاق اهمیتی بسیار یافته است. فیلسوفان تحلیلی معتقد بودند با تحلیل معنا شناختی مفاهیم فلسفی و اخلاقی، مسائل آنها نیز حل خواهد شد. به نظر ایشان اصولا با حل معنا شناختی مفاهیم اخلاقی، هیچ گونه مسئله حل نشده اخلاقی باقی نخواهد ماند. آنها ریشه­ی معضلات علمی، فلسفی و همچنین اخلاقی و دیگر معضلات را ناشی از ابهام در ناحیه­ی مفاهیم به کار رفته در علوم فلسفی و اخلاقی و ; دانسته­اند. این نگاه جایگاه ویژه­ای به مباحث معنا شناسی در علوم مختلف، از جمله در فلسفه­ی اخلاق داده­است

بخش اول: معنای حسن و قبح

با بررسی دقیق­ می­توان نظریات غالب فیلسوفان اخلاق در مورد تعریف خوب و بد را در سه نظریه­ی عمده دسته بندی کرد، این سه نظریه عبارتند از

نظریات ناشناخت گرا

نظریات تعریف گرا

نظریات شهود گرا

ناشناخت گرایی، خوبی و بدی را بی معنا و غیرقابل تعریف می­داند و برای این مفاهیم هیچ گونه حیث شناختی و معرفتی قائل نشده است آنها را ناظر به واقع ندانسته است. نظریات تعریف گرا، خوبی و بدی را مفاهیمی تعریف پذیر و تحلیل پذیر دانسته­اند. این عده معتقدند که برای نیل به مفاهیم “خوب و بد” بدون ارجاع به مفاهیم اخلاقی، باید فقط به مفاهیم غیراخلاقی رجوع کرد.[۱]

نظریات شهودگرا ضلع دیگر این سه ضلعی است که  شرح این نظریه در ادامه خواهد آمد. یکی از قائلین به این نظریه جورج ادوارد مور[۲](۱۸۷۳-۱۹۵۸) پدر فلسفه اخلاق است. شهودگرایی خوبی و بدی را تعریف ناپذیر می­داند اما این غیر قابل تعریف بودن را ناشی از بدیهی بودن و شهودی بودن آنها می­داند. به نظر شهودگرایان مفاهیم خوبی و بدی اخلاقی گزاره­های بسیط و بدیهی مطلق(نه نسبی) هستند (مانند مفهوم وجود) و لذا قابل تعریف نیستند

الف. ناشناخت­ گرایی

سه قرائت جدی در ناشناخت گرایی وجود دارد که عبارتند از عاطفه گرایی[۳] آلفرد جولیس ایر (۱۹۱۰-۱۹۸۹)[۴] و عاطفه گرایی چارلز لسلی استیونسن[۵](۱۹۰۸-۱۹۷۹) و مکتب توصیه گرایی هستند

عاطفه­گرایی نظریه­ی است که بر اساس معرفت شناسی پوزیتیویسم منطقی مطرح شده است. در نظریه پوزیتیویسم منطقی گزاره، به وسیله تجربه حسی سنجیده و محک علمی می­خورد. هر دیدگاهی که آزمایش حسی در مورد آن امکان نداشته باشد بی­معنا است. به بیان دیگر پوزیتیویسم منطقی مدعی است ما دو گزاره مدعی صدق داریم؛ اول گزاره­های تجربی که با رجوع به حس می­توان صدق آنها را آزمود، و دیگری گزاره­های تحلیلی که طبق تعریف صدق آن قابل اثبات است، مثلا(هر عزبی مجرد است) با تحلیل تجربی هر دو موضوع می­توان به صدق گزاره­ی مذکور پی برد. اما گزاره­ی (واقعیت حقیقی یک امر غیر مادی است) تجربی نیست و تحلیلی هم نیست، چرا که از تحلیل معنای موضوع و محمول، به “این همانی” بین موضوع و محمول نمی­رسیم. به گفته­ی پوزیتیویست­ها این گزاره، گزاره­ای بی معناست که شاید بیانگر احساس متکلم باشد. به نظر اَیِر و استیونسون گزاره­های اخلاقی از این صنف گزاره­هایند، ادعای صدقشان نه قابلیت تایید را دارند و نه قابل رد هستند، و از اساس قابل بررسی نیستند و لذا بی­معنا هستند. فرضا وقتی گفته می­شود “الف خوب است” چون از طریق حسی قابل معنا یابی نیست، نه با تجربه مستقیم حسی و نه با تحلیل مفهومی، پس بی­معنا است و صرفا بیانگر احساس و عواطف مخاطب است و در مثال مذکور مانند این است که بگوییم “آفرین به الف”.[۶]

از نظر عاطفه­گرایی، گزاره­های اخلاقی گزاره­هایی نیستند که واقعا صادق و یا کاذب باشند بلکه آنها صرفا بیانگر احساسات و عواطف هستند. اَیِر نظریه عاطفه­گرایی را طرح کرد و استیونسون بعضی از نواقص آن را برطرف کرد

یک نقص اساسی که در نظریه اَیِر قابل لمس است این است که گفت و گو درباره­ی اختلافات اخلاقی و تضادهای مربوط به این حوزه، در عاطفه گرایی مسدود می­شود، استیونسن می­گوید: که داوری­های اخلاقی از سنخ بیان طرز تلقی و نگرش­اند، و ممکن است که طرز تلقی افراد با هم متفاوت باشد، اما اختلافات اخلاق خواستگاهشان اختلاف در باورهاست بحث و گفتگو درباره باورها کاری منطقی است.[۷]

«ریچارد مروین هیر»[۸] فیلسوف توصیه گرایی است که معتقد است مفهوم خوب و بد را ابدا نمی­توان از امور ناظر به واقع دانست، ولذا هرگونه تعریف طبیعت گرایانه که در پی کشف رابطه خوب با طبیعت است از نظر وی غیرقابل قبول است. به نظر وی همه تعاریف طبیعت گرایانه  عنصر تحسینی و تقبیحی خوب و بد و به طور کلی عناصر توصیه­ای و هدایتی آنها را در نظر نگرفته­اند در حالی که این عناصر، عناصر اصلی خوب و بد هستند. چیزی که طبیعت گرایان از آن غافل بوده­اند[۹]. وی نهایتا می­گوید: یکی از وجوه ممیزه واژه­های ارزشی از غیر ارزشی این است که واژه­های ارزشی نقش «تحسین کننده» دارند و نه «تعریف کننده»، لذا تعریف کردن واژه خوب بر پایه ویژگی­هائی که حاوی تحسین نیستند، غلط است. به نظر هیر کارکرد اصلی واژه­ی خوب ارزشی و تحسینی است و کارکرد ثانوی آن توصیفی و ابزاری.[۱۰]

سپس می­گوید: هدف از تحسین کردن که با واژه­ی خوب دنبال آن هستیم چیست؟ در پاسخ باید گفت تحسین یک چیز، همواره به هدف هدایت انتخاب­های خود یا دیگران در زمان حال یا آینده صورت می­گیرد. به بیان دیگر تحسین، هدایت و توصیه و ارائه دستورالعمل رفتاری به مخاطب برای عمل کردن بنابر خواسته گوینده است.[۱۱] در واقع می­توان گفت توصیه­گرایی همان عاطفه­گرایی تعدیل شده است که عنصرعقلانیت را بیشتر به کار گرفته است

see: “Ethics, Problem of” in: The Encyclopedia of Philasophy, v.3, p

[۲]George Edward Moore

[۳]Emotivism

[۴] Alfred Jules Ayer

[۵] Charles Leslie Stevenson

[۶] آ.ج.ایر، زبان حقیقت و منطق، ترجمه منوچهر بزرگمهر،ص

[۷] محمدحسین شریفی، خوب چیست بد کدام است؟ ، ص

[۸] Richard Mevyn Hare

[۹].هیر، زبان اخلاق،ترجمه امیر دیوانی، ص

[۱۰] همان ص

[۱۱]همان ص