فایل ورد کامل تحقیق ادله ی تشریع شهادت و طلاق و حکم شهادت و طلاق و شهادت در طلاق ۶۴ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق ادله ی تشریع شهادت و طلاق و حکم شهادت و طلاق و شهادت در طلاق ۶۴ صفحه در word دارای ۶۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق ادله ی تشریع شهادت و طلاق و حکم شهادت و طلاق و شهادت در طلاق ۶۴ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق ادله ی تشریع شهادت و طلاق و حکم شهادت و طلاق و شهادت در طلاق ۶۴ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق ادله ی تشریع شهادت و طلاق و حکم شهادت و طلاق و شهادت در طلاق ۶۴ صفحه در word :

بخشی از فهرست مطالب فایل ورد کامل تحقیق ادله ی تشریع شهادت و طلاق و حکم شهادت و طلاق و شهادت در طلاق ۶۴ صفحه در word

مقدمه    
۱-۱- معنا و مفهوم حکم    
۱-۲- معنا و مفهوم إشهاد    
۱-۲-۱-إشهاد در لغت    
۱-۲-۲-إشهاد در اصطلاح    
۱-۳-تفاوت شهادت با خبر(روایت) و بینه    
۱-۴-آیات و احادیث مربوط به شهادت و اهمیت شهادت    
۱-۴-۱-آیات شهادت:    
۱-۴-۲- احادیث مرتبط با  شهادت:    
۱-۴-۳-اهمیت شهادت    
۱-۵- دلیل و حکمت مشروعیت شهادت و حکم شهادت    
۱-۵-۱- دلیل مشروعیت شهادت    
۱-۵-۲- حکمت تشریع شهادت    
۱-۵-۳- حکم شهادت    
۱-۶- معنا و مفهوم طلاق    
۱-۶-۱- طلاق در لغت    
۱-۶-۲- طلاق در اصطلاح :    
۱-۷- مشروعیت و دلیل و حکمت تشریع طلاق و حکم طلاق    
۱-۷-۱- مشروعیت طلاق :    
۱-۷-۲- دلیل مشروعیت طلاق:    
۱-۷-۳- حکمت تشریع طلاق    
۱-۷-۴- حکم طلاق :    
۱-۸-اقسام و ارکان طلاق    
۱-۸-۱- اقسام طلاق :    
۱-۸-۱-۱- طلاق از حیث اثر :    
۱-۸-۱-۲- طلاق از حیث ایقاع کننده :    
۱-۸-۱-۳- طلاق از حیث عدد :    
۱-۸-۲- ارکان طلاق :    
۱-۸-۲-۱- مطلق :    
۱-۸-۲-۲- مُطَلَّقِه :    
۱-۸-۲-۳- صیغهی طلاق :    
۱-۸-۲-۴- قصد :    
۱-۸-۲-۵- إشهاد :    
۱-۹- شهادت در طلاق و سایر ابواب فقهی    
۱-۹-۱- شهادت در نکاح    
۱-۹-۲- شهادت در معاملات :    
۱-۹-۳- شهادت در جنایات :    
۱-۹-۴- شهادت در عبادات :    
فهرست منابع    

بخشی از منابع و مراجع فایل ورد کامل تحقیق ادله ی تشریع شهادت و طلاق و حکم شهادت و طلاق و شهادت در طلاق ۶۴ صفحه در word

قرآن کریم

زیدان، عبدا­لکریم، المفصل فی الاحکام المرأه و ا­لبیت ا­لمسلم فی ا­لشریعه ا­لاسلامیه، موسسه الرساله، بیروت، ۱۹۹۴م

آلوسی، شهاب ا­لدین سید محمود، روح ا­لمعانی فی تفسیر ا­لقرآن ا­لعظیم و ا­لسبع ا­لمثانی، دار الکتب العلمیه، بیروت، بی­تا

آل کاشف ا­لغطاء، شیخ محمد حسین، أصل ا­لشیعه و أصولها، موسسه امام علی، قم،۱۴۱۵ه

ابن حزم ظاهری، ابومحمد علی بن احمد بن سعید، ا­لمحلی، اداره الطباعه المنیریه، مصر، بی­تا

ابن رشد القرطبی، ابوالولید محمد بن احمد بن محمد، بدایه المجتهد و نهایه المقتصد، دارالفکر، بیروت، بیتا

ا­بن عابدین، محمدامین بن عمر، حاشیه رد ا­لمحتار علی الدر ا­لمختار، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۲ه

ابن نجیم ا­لمصری، زین الدین بن ابراهیم بن محمد، البحر الرائق شرح کنز الدقائق، دارا­لمعرفه بیروت، بی­تا

ابن جزی الکلبی، ابوالقاسم محمد بن احمد، ، القوانین الفقهیه، مکتبه الخانجی، قاهره، ۱۳۹۷ ه ق

ابن حجر العسقلانی، الحافظ احمد بن علی، فتح ا­لباری بشرح صحیح بخاری، دارالمعرفه، بیروت، ۱۳۸۴

همو، همان، بلوغ ا­لمرام من ادله ا­لاحکام، مکتبه الجعفری التبریزی، بیجا،

ابن کثیر، أبوالفداء اسماعیل بن عمر الدمشقی، تفسیر القرآن العظیم، الدار المصریه اللبنانیه، لبنان- بیروت، ۱۴۰۶

ابن ماجه قزوینی، الحافظ محمد بن زید، سنن ابن ماجه، دار إحیاء التراث الکتب العربیه، قاهره، ۱۹۱۸م

ابن فارس، ابوا­لحسین احمد بن فارس بن زکریا، ، معجم مقاییس اللغه، اتحاد ا­لکتاب ا­لعرب، بی­جا، ۲۰۰۲م، ۱۴۲۳ ه

ابن منظور، محمد بن مکرم ا­لانصار ا­لمصری ابوا­لفضل، لسان ا­لعرب، دارا­لمعارف، قاهره، ۱۱۱۹ه

ا­بن مفلح، أبی اسحاق برهان ا­لدین عبدالله، ا­لمبدع شرح ا­لمقنع، ا­لمکتب ا­لاسلامی، بیروت، بی­تا

ابن حجر ا­لعسقلانی، الحافظ احمد بن علی بن حجر ابوا­لفضل، فتح ا­لباری بشرح صحیح البخاری، دار ا­لمعرفه، بیروت- لبنان، ۱۳۴۸

ا­بن ا­لهمام ا­لحنفی، امام کمال ا­لدین، شرح فتح القدیر، دار مصطفی ا­لحلبی، مصر،۱۹۷۰م

ا­بن قیم الجوزیه، شمس الدین، الطرق الحکمیه فی ا­لسیاسه ا­لشرعیه، دار عالم الفوائد، بیروت،۱۹۹۲م

ابن عادل، سراج ا­لدین عمر بن ا­لحنبلی ا­لدمشقی ا­لنعمانی، تفسیر اللباب، دار الکتب ا­لعلمیه، بیروت- لبنان، بی­تا

مقدمه

مسائل احوال شخصیه افراد جامعه از امورمهم و زیر بنایی هر جامعه می­باشد و اسلام به خاطر ویژگی­های آن، احکام و مقررات خاصی برای آن وضع نموده است، به طور طبیعی با توجه به اختلاف قواعد و مقررات فقهی مذاهب اسلامی، احکام و مقررات مربوط به احوال شخصیه در مذاهب مختلف نیز متنوع است و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران این تفاوت را محترم شمرده است. در این مقاله به مباحث شهادت و طلاق می­پردازیم و این مقاله شامل موارد زیر است

تعریف حکم

معنا و مفهوم شهادت

تفاوت شهادت با خبر (روایت) و بینه

آیات و احادیثی در باب شهادت و اهمیت شهادت دادن

ادله­ی تشریع شهادت وحکمت تشریع شهادت و حکم شهادت

معنا و مفهوم طلاق

تشریع و ادله­ی تشریع طلاق، حکمت تشریع طلاق و حکم طلاق

اقسام طلاق و ارکان طلاق

شهادت در طلاق و سایر ابواب فقهی

۱-۱- معنا و مفهوم حکم

احکام جمع حکم است و به معنای إثبات امری است، چه ایجابی باشد یا سلبی[۱]

حکم در لغت: به معنای خطاب خداوند متعال به افعال مکلفین است به طریق اقتضاء، یا تخییر یا وضع، مانند سوره اسراء آیه ۳۲ می­فرماید: « وَ لا تَقًرَبوا الزِنی » یعنی: « به زنا نزدیک نشوید[۲] »

حکم در اصطلاح فقهی: عبارت است از مجموعه قوانین و مقرراتی که شارع و قانون گذار مقدس اسلام برای إصلاح امور معاش و معاد مردم و جامعه، در تمامی ابعاد مادی و معنوی، فردی و اجتماعی تشریع کرده است. پس هر عمل و فعلی که از انسان سر می­زند در شریعت اسلام حکمی دارد و تکلیف آن مشخص گشته است. بعضی از افعال ممنوع (حرام) و بعضی لازم الاجراء (واجب) و بعضی از آنان (مباح) هستند، یعنی انجام و ترک آن فرقی ندارد و بعضی از این افعال انجام دادن آن بهتر از ترک آن است (مستحب) و دسته­ای ترک آن بهتر از انجام دادن آن است (مکروه). بنابراین أحکام همان اوامر و نواهی برای مکلفین میباشد

أحکام شرعی به اعتبارهای گوناگون دارای تقسیم های مختلفی است که مهم­ترین آنها تقسیم أحکام به تکلیفی و وضعی است

أحکام تکلیفی أحکامی هستند که، موضوع آن انجام یا ترک فعلی به وسیله­ی مکلف است یا مختار بودن در انجام یا ترک فعلی. مثل: وجوب، حرمت، استحباب، کراهت و إباحه، عزیمت و رخصت، از این جهت که تکلیف و مشقتی بر انسان تحمیل می­کند را احکام تکلیفیه می­گویند

أحکام وضعی أحکامی هستند که اقتضای قرار دادن شی­ء یا چیزی را که سبب یا شرط برای شی­ء دیگر باشد یا مانع از شی­ء دیگر،پس رابطه بین دو شی­ء یا سببیت است یا مانعیت یا شرطیت، در واقع صفت شیء و یا فعل و ترکی را تبیین می­کند. مثل: صحت، بطلان، سببیت، مانعیت، شرطیت و غیره. پس به جز أحکام پنج گانه­ی تکلیفی، تمام أحکام شرعی دیگر أحکام وضعی­اند[۳]

فراگیری أحکام از نظر قرآن و سنت و از دیدگاه علماء دارای ضرورت و اهمیت است، احکام اسلام دارای شمول و فراگیری است و همه را در بر­می­گیرد. هم در قرآن و هم در سنت این نکته که احکام اسلامی شامل همه می­شود آمده است و علمای اسلام هم دلایلی برای آن ذکر کرده­اند. در زیر به بخشی از آیات و احادیث و ادله­ی علماء اشاره می­شود، که به طور اختصار آن را بیان می­کنیم

از نظر قرآن: « وَ ما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِرُوا کَافَّه فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَهٍ مِنْهُمْ طائِفَهٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی ا­لدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ[۴]»

یعنی: « مومنان را نسزد که همگی بیرون بروند ( و برای فرا گرفتن معارف اسلامی عازم مراکز علمی اسلامی شوند )، باید که از هر قوم و قبیله­ای، عده­ای بروند ( و در تحصیل علوم دینی تلاش کنند ) تا با تعلیمات اسلامی آشنا گردند و هنگامی که به سوی قوم و قبیله­ی خود برگشتند ( به تعلیم مردمان بپردازند و ارشادشان کنند و ) آنان را ( از مخالفت فرمان پروردگار ) بترسانند تا ( خویشتن را از عقاب و عذاب خدا بر حذر دارند و از بطالت و ضلالت ) خودداری کنند »

پیامبر(ص) آگاهی از مسائل دینی را نشانه خیر خواهی خداوند به  بنده­اش قرار داده و فرموده است: « مَنً یُرِدِ اللّه بِهِ خَیًرَا یُفَقِّهًهُ فِی الدِّینِ[۵]» یعنی: « خداوند به هر کسی اراده خیر داشته باشد او را در دین فقیه می­کند » این حدیث صحیح است

عظمت و شرف این علم از همه جهات قابل وصف و احاطه نیست؛ چون این علم همواره با مسلمان است و او را در تمام مراحل زندگیش همراهی می­کند، و روابط او با خدا و بندگان خدا را تنظیم می­نماید. این علم حلقه اتصال انسان با عباداتی چون طهارت، نماز، زکات، روزه، حج و قربانی است که انسان را با بندگی خداوند در آشکار و نهان مرتبط می­سازد

به وسیله این علم و آگاهی از فقه جهاد و غزوات، سیره، امان نامه­ها و پیمان نامه­ها و امثال اینها، قلمرو اسلام گسترش می­یابد و علم نورانی قرآن به اهتزاز در می­آید

به وسیله این علم و آگاهی از فقه معاملات از قبیل خرید و فروش، حق پشیمانی، ربا، صرافی و آنچه که با معاملات مالی رایج در میان مردم ارتباط دارد و به وسیله آن دارائی­ها در جایگاه شرعی خویش قرار میگیرند، از قبیل وقف و وصیت، و دیگر احکام تصرفات مالی، روزی حلال به دست می­آید و از گناه دوری می­شود

با آگاهی از این علم شخص مسلمان با فقه فرایض و تقسیم میراث که نصف علم به حساب می­آید آشنایی پیدا می­کند، و اموال و داراییها براساس عادلانه­ترین تقسیم و کامل­ترین شیوه در دست صاحبانشان قرار می­گیرد و از یک زندگی زناشوئی مطابق با معیارها و احکام شرعی برخوردار می­گردد و در می­یابد که اسلام با وضع قوانین مربوط به جنایات، دیات، حدود و تعزیرات که باعث می_­­شوند مسلمانان در امنیت و آرامش خاطر و ثبات زندگی کنند، تا چه حد به ضروریات زندگی توجه کرده است

همچنین در احکام خوردنیها و ذبح حیوانات و نذرها و قسم­ها و بحث­های قضاوت و قواعد و احکام مربوط به آن زمینه­ای به وجود می­آید که عدالت در آن تحقق می­یابد و دشمنی پایان می­یابد، حقوق در جاهای اصلی خود قرار گرفته و مظلومین به حقوق خود می­رسند.[۶] با توجه به این دلایل و دلایل دیگر شاعر می­گوید

«إذَا مَا اعَتَزَّ ذُو عِلمٍ بِعِلمٍ          فَأهلُ الفِقهِ أولَی باعتِزَازٍ

فَکَم طِیبٍ یَفُوحُ وَ لَا کَمِسکٍ     وَ کَم طَیرٍ یَطِیرٍ وَ لَا کَبَازٍ»

« اگر علم مایه سربلندی علماء گردد، فقهاء به سربلندی لایق­ترند

بسیار بوی خوش هست که عطرش را پراکنده می­کند ولی مانند مشک نیست، و بسیار پرنده هست که پرواز می­کند ولی مانند باز نیست »

با وجود اینکه اختلافات زیادی (در میان فقهاء) است، شریعت در فروع و اصول خود به یک قول برمی گردند

در قرآن در سوره النساء، آیه ۵۹ آمده است که: « فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی‏ شَیْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ » یعنی

اگر در چیزی اختلاف داشتید آن را به خدا و پیامبر او برگردانید »

این آیه صراحتاً درباره­ی از بین بردن تنازع و اختلاف است و برای رفع اختلاف، طرفین درگیر را با مراجعه به شریعت سفارش کرده است تا اختلاف رفع شود

۱-۲- معنا و مفهوم إشهاد

۱-۲-۱-إشهاد در لغت

فعلی است متعدی و با همزه آمده و مصدر باب افعال است. وقتی گفته می­شود ( أشهدتُهُ الشیء) یعنی او را در چیزی شاهد قرار دادم. إشهاد با فعل  (شَهَدَ ) هم خانواده است، یعنی وقتی گفته می­شود ( شَهَدتُ علی رَجُلُ بکذا ) به معنی در موضوعی به ضرر مردی شهادت دادم و اگر گفته شود ( شَهَدتُ لَهُ بِهِ ) یعنی درباره­ی حقی به نفع شخصی شهادت دادم.[۷] کلمه­ی شهادت نیز از زیشه­ی شَهَد بوده است و دارای چندین معنی است که مهم ترین آنها خبر قاطع است.[۸]

در کتاب قاموس قرآن نیز چنین آمده است که، شهود و شهادت به معنای حضور و معاینه است و در اصطلاح مشاهده را معاینه گویند. شهادت که به معنی حضور و دیدن است، گاهی به معنی خبر قاطع می­آید، ظاهرا مراد از آیه ۱۴۰ سوره بقره « وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَتَمَ شَهادَهً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ ». به همین معنی به کار رفته است و نیز به معنی ادای شهادت و اظهار خبر قاطع می­باشد.[۹]

۱-۲-۲-إشهاد در اصطلاح

کلمه­ی ( إشهاد ) در إصطلاح فقهاء به معانی زیر آمده است

دیدگاه حنفیه

« إخبار صدق لإثبات حق بلفظ الشهاده فی مجلس القضاء[۱۰] » یعنی: « خبری است صادقانه، برای إثبات حق و با لفظ شهادت در جلسه­ی دادگاه یا نزد قاضی »

دیدگاه مالکیه

« الشهاده إخبار حاکم عن علم لیقضی بمقتضاه[۱۱]» یعنی: « خبر دادن به حاکمی در مورد علمی تا به مقتضای آن قضاوت کند »

دیدگاه شافعیه

« إخبار الشخص بحق على غیره بلفظ خاص[۱۲] » یعنی: « خبر دادن شخصی درباره­ی حقی و بر غیر خودش و با لفظ خاص »

دیدگاه حنابله

« الإخبار بما علمه بلفظ خاص[۱۳]» یعنی: « خبر دادن فرد از آنچه که می­داند و با لفظ خاص »

دیدگاه ا­مامیه

« أخبار جازم عن حق لازم للغیر واقع من غیر حاکم » یعنی: « خبر دادن شخصی غیر از حاکم به صورت قطعی، در مورد حقی که به نفع دیگری الزام آور باشد[۱۴]»

معنای لغوی شهادت عام است زیرا شامل هر خبر دادنی می­شود چه راست باشد چه دروغ شخص، فقط خبر می­دهد، فرقی نمی­کند به ضرر کسی باشد یا به نفع کسی

ولی معنای إصطلاحی شهادت خاص است زیرا فقط شامل شهادتی می­شود که به حق باشد، شخص آنچه را که فقط دیده شهادت می­دهد به نفع کسی و به ضرر کسی است. شهادت در باب قضاء کاربرد دارد و یکی از قاعده­های مشهور در بین جمیع علمای اسلام، قاعده­ی (البَینه عَلی المُدعی و الیَمین علی مَن أنکَر) یعنی، کسی که مدعی است باید بینه بیاورد و کسی که إنکار می­کند باید قسم بخورد؛ این قاعده تنها ترین اصل در قضای اسلامی قبل از هر چیز (قسم و اقرار است). قاعده­ای که مورد استناد رسول خدا (ص) بود و قضات اسلامی در کلیه زمان­ها و عصر­ها به این قاعده عمل کرده­اند.[۱۵]

۱-۳-تفاوت شهادت با خبر(روایت) و بینه

خبر(روایت) : خبر و روایت تفاوت چندا­نی ندارند

روایت، به معنای « نقل خبر و حدیث » است، که می­تواند شامل حدیث مرفوع ( نقل خبر از پیامبر) و یا موقوف ( نقل خبر از صحابی) و یا مقطوع ( نقل خبر از تابعی) و یا حتی غیر این سه شود

خبر، به معنی حدیث است و هر آنچه از قول یا فعل یا تقریر یا وصفی که به پیامبر (ص) نسبت داده میشود را حدیث می­گویند. بنابراین خبر نیز با همان تعریف حدیث شناخته می­شود

گفته شده؛ خبر عبارت است از هرآنچه که به پیامبر صلی الله علیه وسلم و غیر ایشان نسبت داده میشود؛ پس با این تعریف، خبر از حدیث عام­تر خواهد بود

براین مبنا می­توان گفت که: هر حدیثی خبر است ولی هر خبری را نمی­توان حدیث گفت. البته بعضی گفته­اند: هر آنچه که به پیامبر صلی الله علیه وسلم نسبت داده می­شود حدیث است ولی آنچه که به غیر ایشان منتسب است خبر نامیده می­شود

بینه، اسمی برای هرآنچه حق را بیان و آنرا ظاهر کند و به معنی نشانه است مانند شاهد و مثل آن.[۱۶] درحدیثی‌ که بیهقی و طبرا­نی با اسناد صحیح روایت کرده‌اند، آمده است: « البینه على المدعی وا­لیمین على من أنکر[۱۷] » یعنی: « بر، مدعی است‌که بینه و چیزی راکه حق را روشن‌ کند اقامه ‌کند و بر مدعی علیه است‌که انکار می‌کند سوگند یاد کند »

روایت (خبر) و شهادت در امور زیر با هم تفاوت دارند

روایت از یک نفر مرد و یک نفر زن و یک عبد پذیرفته می­شود، اما در شهادت خبر دو نفر لازم است

روایت امر عام است و اختصاص به امر معینی ندارد ولی شهادت امری خاص و معین است، خبر(روایت) مانند: إنما ا­لاعمال بالنیات

روایت در همه زمان ها جاری است اما شهادت در زمان محدود است

در روایت اطلاع دیگران امری نیکوست ولی در شهادت لازم نیست.[۱۸]

[۱] . زیدان، الوجیز فی أصول الفقه، ص

[۲] . همو، همان، ص

[۳] . همو، همان، ص

[۴] . سوره التوبه/

[۵] . ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج۱، ص

[۶] . مقدمه شیخ بکر ابوزید در کتاب « ا­لتقریب لفقه ابن قیم الجوزیه

[۷] . الفیومی، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، ج۵، ص

[۸] . ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۸ ؛  فیروز آبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۲۸۸ ؛  الزبیدی، تاج العروس، ج۱، ص

[۹] . القرشی، قاموس قرآن، ج۴، ص

[۱۰] . ابن همام حنفی، شرح فتح القدیر، ج۷، ص

[۱۱] . الدسوقی، حاشیه الدسوقی علی الشرح الکبیر، ج۴، ص

[۱۲] . الشروانی، حواشی الشروانی، ج۱۰، ص

[۱۳] . البهوتی، شرح منتهى الإرادات، ج۳، ص

[۱۴] . الجرجانی، التعریفات، ص

[۱۵] . العاملی، وسائل الشیعه، ج۱، ص

[۱۶] . ابن الاثیر، جامع الاصول، ج۱، ص

[۱۷] . دار قطنی، سنن دارقطنی، ج۵، ص

[۱۸] . عسکری، الفروق، ج۱، ص