فایل ورد کامل تحقیق مبانی بینشی وگرایشی تحکیم و تقویت محبت در اسلام ۵۰ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق مبانی بینشی وگرایشی تحکیم و تقویت محبت در اسلام ۵۰ صفحه در word دارای ۵۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق مبانی بینشی وگرایشی تحکیم و تقویت محبت در اسلام ۵۰ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق مبانی بینشی وگرایشی تحکیم و تقویت محبت در اسلام ۵۰ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق مبانی بینشی وگرایشی تحکیم و تقویت محبت در اسلام ۵۰ صفحه در word :

بخشی از فهرست مطالب فایل ورد کامل تحقیق مبانی بینشی وگرایشی تحکیم و تقویت محبت در اسلام ۵۰ صفحه در word

فصل اول مفهوم محبت    
۱ مقدمه:    
۲گفتار نخست: شناخت محبت    
۱-۲ معنای لغوی محبت    
۲-۲ واژگان مترادف محبت    
۳-۲ معنای اصطلاحی محبت    
فصل دوم مبانی بینشی وگرایشی تحکیم و تقویت محبت در اسلام    
مقدمه    
۱-۲مبانی بینشی محبت    
۱-۱-۲خداشناسی    
۲-۱-۲ باور  به رسالت و امامت    
۳-  ۱-۲انسان شناسی    
۱-۳-۱-۲شناخت خود    
۲-۳-۱-۲شناخت دیگری    
۱-۲-۳-۱-۲شناخت زن    
۲-۲-۳-۱-۲ زن در جوامع بدوی    
۳-۲-۳-۱-۲ زن در جوامع قبل از اسلام    
۴-۲-۳-۱-۲زن در جوامع اسلامی    
الف). زن و کرامت ذاتی    
ب). زن و کرامت اکتسابی    
۴-۱-۲ معادشناسی    
۵-۱-۲ دنیا شناسی    
۲-۲ مبانی گرایشی    
۱-۲-۲ حسن ظن    
۲-۲-۲ خلق نیکو    
۳-۲-۲تواضع    
۴-۲-۲ رفق و مدارا    
فهرست کتب فارسی و عربی    

بخشی از منابع و مراجع فایل ورد کامل تحقیق مبانی بینشی وگرایشی تحکیم و تقویت محبت در اسلام ۵۰ صفحه در word

قرآن کریم

نهج البلاغه

طباطبایی، سید محمد حسین. تفسیر المیزان. ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی. تهران: بنیاد علمی فرهنگی علامه طباطبایی، ۱۳۷۶ش

طباطبایی، محمد حسین. شیعه در اسلام. قم: بوستان کتاب، ۱۳۸۷ش

باقری، خسرو. نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، ۱۳۸۶ش

بی ریا، ناصر و همکاران. روانشناسی رشد با نگرش منابع اسلامی. تهران: سمت، ۱۳۷۵ش

قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، تهران: دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۱

جیمز ویلیام. دین و روان. ترجمه مهدی قائمی. [ بی جا]: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۳ش

ابوطالبی، مهدی. تربیت دینی از دیدگاه امام علی (ع). قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، ۱۳۸۶ش

حسین زاده، علی. مهارت های سازگاری. قم: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، ۱۳۸۸ش

حسین زاده، علی. همسران سازگار. قم: انتشارات موسسه امام خمینی(ره)، ۱۳۸۸ش

داورپناه، ابوالفضل. انوار العرفان فی تفسیر قرآن کریم. [بی جا]: صدر، ۱۳۷۵ش

دهخدا، علی اکبر. لغت نامه دهخدا. تهران: دانشگاه تهران،۱۳۷۷ش

عمید ، حسن. فرهنگ عمید. تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۸۲ش

معین، محمد. فرهنگ فارسی معین. تهران: دبیر، ۱۳۸۲ش

نهج البلاغه. ترجمه دشتی

تمیمی الامدی، عبد الواحد محمد. غرر الحکم و درر الکلم. قم: دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ش

فصل اول:مفهوم محبت

۱ مقدمه

تأمین نیازهای روحی وروانی برای انسان ضروری است. برهمین مبنا نیازهای روانی از احتیاج های اساسی قلمداد می شود وازمهمترین نیازهای روانی برخورداری افراد از محبت است. باتوجه به اینکه محبت به عنوان یک نیاز روانی در رفتارانسان نقش اساسی ومؤثری ایفا می کند ونظر به این که محبت به عنوان یک هنربه دانش وکوشش نیاز دارد،ضرورت بحث دربار آن به خوبی آشکار می شود

ناگفته نماند «محبت» در زندگی انسان به قدری مهم است که تاریخ آن را بهترین راه برای پاسخگویی به خواسته های فطری انسان می دانید واین حقیقت را خاطرنشان می سازید که کسانی که ازپیمودن راه «محبت» محرومند، از اندیشه های خود آنچنان که باید،طرفی نمی بندند وحتی گاهی ممکن است از آنها هیچ سودی نبرند

۲گفتار نخست: شناخت محبت

-۲ معنای لغوی محبت

محبت مأخوذ از حب به معنی دوست داشتن وگرایش روحی به چیزی پیدا کردن است.ابن منظور می گوید: حِبَّ به معنی دوست، که مانند عشق وعشیق ومعشوق عزیز ومحبوب است.مؤنث آن حِبه وجمع آن احباب وحبّان وحبوب است. حبیب گاهی به معنای محبّ (اسم فاعل آن) دوستدار وگاهی به معنی محبوب (اسم مفعول) است.لذا حبیب به معنای یار، دوست، معشوق ،محبوب گفته شده است. حب نقیض بغض می باشد ومترادف با وداد به معنی دوستی است و محبت مأخوذ از حب می باشد[۱]

در قرآن مجید فعل ثلاثی این کلمه مطلقاً به کار نرفته وهمه از باب افعال واستفعال وتفعیل استعمال شده است .ولی مصدر ثلاثی بارها آمده است[۲].صاحب تاج العروس نیز درمورد واژه حب می گوید:حب نقیض بغض وهم معنی با وداد ، و  محبت همچون حباب به معنی محابه ومواده وحب می باشد.او هم محبت را از حب (کسرحاء) می داند[۳]

حب(فتح حاء) به معنای او را دوست داشتن آمده است و حب ا لشیء را به علاقمندی به آن چیز مطرح می کنند

این کلمه درفارسی نیز به همین صورت متداول می باشد و اهل لغت ، معانی ای رابرای آن ذکر کرده اند: «حب از ریشه “ح ب ب”به معنای مهر، دوستی، ودّ، وداد، مودت، محبت، دوست داشتن، دوستناک شدن، مقابل بغض ودشمنی است.» این واژه درترکیب اضافی به صورت هایی مانند حب وطن (وطن پرستی)حب مال وحب نفس وحب نوع وحب ولد به کار رفته است[۴]

این کلمه به فتح میم صحیح است وآنچه به ضم مشهوراست غلط می باشد چه مصدر میمی از ثلاثی مجرد به ضم اول مستعمل شده است واین کلمه نظیر ودّ ،وداد ،دوستی ومودت وعشق می باشد.حب به معنی دوستی ،دوست داشتن ، دوست داشت آن را،محبت ، نیک خواهی ،مودت ، شفقت می باشد

  ۲-۲ واژگان مترادف محبت

برای محبت واژه های قریب المعنایی زیادی ذکر شده است که در ذیل به معرفی برخی از آنها می پردازیم

عشق :به معنای دوستی زیاد و محبتی است که به حد نهایی برسد.[۵]

عشق مترادف با محبت می باشد با تفاوت اندکی که عشق میل شدید است برای رسیدن به مقصود،چنانچه عشق شهوانی نباشد رواست که عاشق تمایل به وصال جسمانی معشوقه نداشته باشد واندیشه اش ازنیل به وصال معشوق خالی باشد[۶]

مودت : مودت از ود و به معنای دوست داشتن در همه امور خیر می باشد.[۷]  نسبت مودت به محبت مانند نسبت خضوع وخشوع است. خشوع نوعی تاًثر نفسانی است از کبریا وعظمت که اثر ظاهری آن درمقام عمل وخضوع است[۸] به عبارت دیگر مودت آن محبتی است که آثار وپیامدهای آشکاری مانند الفت ، مراودت واحسان به همراه داشته باشد .[۹]

چنان که درباره محبت بین زوجین واژه «مودت» به کاربرده شده است «وجعل بینکم مودهً رحمهً» [۱۰]چرا که این دوستی با الفت واحسان آنان با یکدیگر همراه است وخداوند هم خودش را «ودود» معرفی کرده است، چرا که محبت خداوند با نعمت ، احسان وبخشش همراه است.به عبارت دیگر محبت از امور درونی است وشعله درونی عاطفه را به حرکت در می آورد ولی مودت امر بیرونی ومتأثر از محبت می گردد

شفقت: از «ش ف ق »که اشفاق به معنای عنایتی است آمیخته به خوف چون با “من”متعدی شود معنای خوف در آن ظاهرتر است واگر با “فی”متعدی شود معنی اعتنا در آن آشکارتر است که مترادف با محبت می باشد

  رحمت : دراصطلاح به معنای مهربانی ورقتی است که مقتضی احسان است نسبت به شخص مرحوم ، گاهی فقط در مهربانی وگاهی فقط دراحسان به کار می رود[۱۱]

الفت : از دیگر واژگانی است که با محبت مترادف است ، مصدر باب تفعیل و به معنی جمع شدن با میل و رغبت است[۱۲]، انس گرفتن ، همدلی ، یکرنگی ، خوگرفتن را می توان از کارکردهای الفت دانست.[۱۳]

لطف : به معنای آنچه که انسان را به طاعت نزدیک واز معاصی دور می کند ولطیف از اسماء الهی است به معنای رفیق با بندگانش وآنچه به نفع بندگانش است را به آنها می رساند.[۱۴]آنچه به طور مشترک در میان این اصطلاحات می توان یافت کرد عنایت و توجه به دیگران می باشد ولی و هرکدام این عنایت را بطریقی حاص تبیین می کنند و آنچه در این پژوهش مد نظر است عدم افراط و رعایت اعتدال در توجه و عنایت می باشد که به عنوان محبت مطرح گردیده و ظهور و بروز این عنایت می باشد که در اصطلاح مودت نامیده می شود

۳-۲ معنای اصطلاحی محبت

واژه محبت از واژه های است که توجه دانشمندان علوم مختلف را به خود جلب کرده است وهرکدام پیرامون معنای آن تعاریفی را ارائه کرده اند. ولی با تأمل می توانیم به این مطلب اذعان کنیم که واژه محبت از جهت اصطلاح تفاوت چندانی با معنای لغوی آن ندارد هرچند در علم اخلاق آنرا از حب و به معنای میل طبع به شی ای که در ادراکش لذت است[۱] و می توان اینگونه تعریف کرد:ابتهاج  به شی یا شی که موافق با طبیعت انسان است اعم از اینکه آن شی یک امر عقلی است یاحسی،حقیقی باشد یا ظنی[۲] وآنچه قابل توجه است منوط بودن حالت التذاذ ومیل از هرچیزی بر شناخت آن چیز می باشد

محبت را همچنین اساس خلقت معرفی وآنرا کشش عمومی می دانندکه تمام موجودات را به هم مرتبط ومتصل ساخته است

در برخی تعابیرعرفانی از محبت اینگونه یادشده است: همه وجود را محو گرداند و رنگ خود بخشد به شرط آنکه حالی مستقر گردد. درهمین زمینه محو محبوب گشتن،نوری گفت : چون روی به کلی در قبله محبت آورد ، محب ومحبوب ومحبت او یکی شد ،رسم بیگانگی ازمیان هردو برخاست، نتیجه غیرت محبت است که روی اورا از همه جهات بگرداند ودرقبله خود آورد ،واز قید محبوب خارجیش ،آزاد گرداند.[۳]

محبت را مأخوذ از حباب نیز معنا نموده اند و آن غلیان آبی است  در حال بارانی عظیم .با این قیاس گفته اند :پیوسته دل دوست ،اندراشتیاق رؤیت دوست ، مضطرب باشد وبی قرار چنانکه اجسام به ارواح مشتاق باشند وقیام جسم به روح باشد ، قیام دل به محبت بود وقیام محبت ،به رؤیت و وصل محبوب باشد.[۴]

از منظر علماء علم تصوف محبت به معنای خروش وهیجان درآمدن دل در مقام رسیدن به لقای محبوب خود دانست ،محبتی که محب تمام صفات را از خروش نفی می کند وخود را محو در محبوب می بیند ودر مقام اثبات محبوب به تمام ذاته برمی آید

هجویری می گوید :محبت حق نسبت به بنده ارادت خیر بود ورحمت ومحبت اسمی از اسامی ارادت است وبالجمله محبت خدا آن است که بنده را از معاصی برهاند ومقامات واحوال عالیه وی را کرامت فرماید.[۵]

[۱] -امام محمد غزالی، احیاء علوم الدین،ج۴،ص

[۲] -عباس مخبر دزفولی، فلسفه و قرآن،ج۳،ص

[۳] – عزالدین محمود کاشانی ،مصباح الهدایه ومفتاح الکفایه ،تصحیح:جمال الدین همایی،(قم: هما،۱۳۷۶)،ص۴۰۴

[۴] – هجویری غزنوی،همان،ص۳۹۴

[۵] – علی اکبردهخدا،همان،ج۱۳، ص۲۰۳۵۸،

[۱] – محمد بن مکرم ابن منظور،لسان العرب، (بیروت:نشر دارالحیاءالتراث العربی،۱۴۰۸ه ق)،چاپ اول،ج۱،ص۲۸۸

[۲] – همان

[۳] – سید محمد مرتضی موسوی حسینی الزبیدی ،تاج العروس من جواهر القاموس،(بیروت ،دارمکتبه الحیاه،۱۳۰۶)،چاپ اول،ج۱،ص۱۹۶

[۴] – علی اکبر دهخدا،لغت نامه دهخدا،(تهران: دانشگاه تهران،۱۳۷۷)،ج۶،ص۸۵۹۶

[۵] – محمدمعین،فرهنگ فارسی معین ،(تهران : دبیر،۱۳۸۲)،ج۳،ص۱۶۲۳

فخرالدین طریحی،مجمع البحرین،(تهران:مرتضوی،۱۳۸۲)،ج ۳،ص۱۶۲۳

ابن منظور، همان، باب حاء

[۶] – ابی هلال عسکری، معجم الفروق اللغویه.(قم:بصیرتی،۱۴۱۰)،ص۶۲

[۷] -موسوی حسینی الزبیدی،همان،ج۲،ص۵۲۹

[۸] –  محمد حسین طباطبایی ،همان،ج۱۶،ص۱۶۶

[۹] – همان ،ج۱۰،ص۳۷۴

[۱۰] – روم ،آیه ۲۱

[۱۱] – راغب اصفهانی ،همان،باب راء،ص۳۴۷

[۱۲] –  همان ،باب الف ،ص۸۱

[۱۳] – قرشی ،همان ،ج۱،ص۹۳

[۱۴] – راغب اصفهانی ،همان،واژه لطف